คืออยากได้หนทางในการจัดการค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า พ่อของเราพาญาติหลานของเขามาทำงานที่กรุงเทพฯ และนิสัยเขาก็อยู่ไปนานๆนิสัยก็ประมาณแบบว่า ไม่แคร์ใครความเกรงใจไม่มีและก็แบบกึ่งไม่มีมารยาทอ่ะค่ะ
เขามาอยู่ห้องเดียวกับครอบครัวเราเพราะยังไม่มีหลักแหล่งให้อยู่ ส่วนตัวเราอึดอัดอยู่แล้ว(เป็นห้องเช่าเล็กๆ)กับการมีใครมาอยู่ด้วย แต่พอเข้าใจ เพราะก็เป็นญาติกัน แต่ไปมาเราก็เบื่อกับการที่เขามาอยู่คือ เขาแบบไม่เกรงใจอะไรเลยค่ะแบบว่า กินน้ำก็แบบยกขวดกระดกเข้าปากแบบหน้าตาเฉยเลย ตอนแรกเราก็ทนเอาแม่ก็บอกทนก่อนเดี๋ยวค่อยพูดเราก็ต้องเอาขวดไปทิ้งกินต่อไม่ได้เราเริ่มบอกพ่อว่าบอกพี่เขาให้หน่อยสุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าพูด บอกให้รอเขามีห้องเดี๋ยวเขาก็ไปและเรื่องซักผ้ามีครึ่งหนึงที่เราต้องมาตากผ้าให้เขาและคิดดูกางเกงใน-!-ซึ่งบอกเลยต้นเหตุมันไม่ควรทำให้จริงๆเพราะเขาเมาค่ะเลยมาขอให้ทำคือเหมือนขก.และใช้เราอ่ะ(คือการที่เขามามันก็ทำให้พ่อเรากินเบียร์ออกข้างนอกบ่อยมาขึ้นด้วย)พอหางานได้ปุ๊ปเจอสาวมีแฟนเลยรีบหาเงินมาเช่าห้อง ก็เลยได้ออกจากบ้านเราไป
ก็คิดว่าน่าจะออกจากชีวิตเราไปแล้วแบบต่างคนต่างอยู่แต่สุดท้ายก็ยิ่งแย่กว่าเดิม คือมันไม่อยากทนแล้วค่ะ พาแฟนมากินข้าวบ้านเราและก็เอาจานช้อนซ้อมแก้วไปด้วยจนบ้านเราแทบจะไม่มีกิน ขอบอกว่าแฟนผญ.เขาเนี่ยก็โครตจะไม่มารยาทเลยเหมือนกัน พากันจูงมือเข้าห้องเราเล่นเกมส์เสียงดังมั่ง มาใช้คงครีมของเราฉีดน้ำหอมเกือบหมดขวดมั่งโลออลอีกคืออยากถามว่าไม่มีตังซื้อเองอ่อเอาแต่ไปกินเหล้ากินเบียร์เลี้ยงสาวล่าสุดมาเอาผ้ามาซักและคือใช้คือไม่เกรงใจเลยน้ำยาปรับผ้านุ่มนี่เขาเทแบบไม่สนใจเจ้าของเลยไหนจะค่าน้ำค่าไฟที่ต้องเสียเพิ่มเพราะเขาอีก ล่าสุดจะจิ๊กของไปอีกล้ะ
อันแรกหนังสือนิยายเพราะแฟนอยากอ่านมีหยิบไปหยิบมา "เอาไปดิของแม่เขาเองน้าไปยืมแม่มา*มั่วล้ะคือเขาคิดว่าเป็นของแม่เขาทั้งทีนี่เป็นของที่แม่เราเอง และโน๊ตบุ๊คจ้ามาหยิบไปและก็ถามวิวเล่นไหมพี่จะเอาไปเล่นหน่อย มีสายชาร์ตป่าว กูนี่ยิ้มแห้งโครตๆอ่ะอยากพูดก็พูดไม่ได้เรายังเด็กจะดูว่าผู้ใหญ่เกินไปแต่พอเราขอให้พ่อแม่พูดก็ไปห่วงใยความรู้สึกพี่เขาอีกเฮ้ออไม่อยากทนล้ะอ่ะT-T
ขนาดตอนนี้เขาก็ยังมานั่งเล่นห้องเรานอนบนโชฟาเหยียดขาตามสบายเราก็ไม่มีที่นั่งเลยต้องมานั่งแอบบนเตียงอยู่ดีๆก็เดินมาดึงสายพัดลมออกเอาไปใช้ตรงเขาเลยค่ะและบอกให้เราไปอยู่อีกเตียงหนึงคือไอ้เฟี้ยคือเขาใช้พัดลมสองอันคนละอันงี้เลยอ่อเรานี่ต้องนอนอัดกับแม่ใช้พัดลมตัวเดียวเรากับแม่มองหน้ากันแบบเฟลๆสุด แม่เราก็แบบแกล้งหลับไปไม่สนไรงี้ ขนมก็หยิบไปกินน้ำก็กระดกเหมือนเดิมโอ้โห้แฟนเขานี่ก็ใช่ย่อยนะคะหางเสียงไม่ค่อยมี นอนบนโชฟาแบบสบายมากอ่ะแถมมาใส่รองเท้าเราอีกกว่าจะได้คืนนี่ก็แอบไปหยิบมาใส่คืนอ่ะโห่แทนที่จะเกรงใจเตือนกันและกันว่าแบบเฮ้ย!จานน่ะเอาไปคืนและก็ไปซื้อของเราใหม่เหอะ ซักผ้าก็ไปหยอดตู้กัน ครีมหาซื้อเองดีกว่า พัดลมใช้ตัวเดียวได้ไหม นั่งดีๆดีกว่าไม่ใช่บ้านเรา เงินนี่ก็ยืมพ่อเราแม่เราใช่ย่อยเลยนะคะเวลาทวงนี่อย่าพูดถึงเลยค่ะ....(¬_¬)...คือเราอยากพูดแล้วอ่ะค่ะแต่ไม่รู้จะทำไงดีควรไหมและจะพูดยังไงให้ไม่มีปัญหา
คือในใจนี่อยากตะโกนใส่แล้วอ่ะว่า สะ กด คำ ว่า มารยาท เป็น ไหมคะพี่?...-_-#