คือ ผม พึ่งขึ้นปี1คับ อยู่หอ ผมมาเรียนที่นี้ โดยที่ไม่มีเพื่อนมาด้วยสักคน พอผมรู้ตัวว่าติดที่ มอ นี้ ผมก็เริ่มหาเพื่อนจากทวิตบ้าง วันสัมบ้าง
สรุปแล้วผมมีเพื่อน เยอะพอสมควรก่อนวันจะเปิดเรียนสะอีก พอเปิดเรียนได้สัก อาทิตย์หนึ่ง ผมก็มีเพื่อนต่างสาขา ต่างคณะ จากวิชาที่เรียนรวม
รู้จักกับเพื่อนของเพื่อน อีก คนรู้จักเยอะแยะไปหมด 'ผมเป็นคนเฟรนลี่ และ ร่าเริงมาก' ชอบสังคม ชอบพูดคุย ผมพูดไม่หยุดเลยคับ555+
ใครนั่งข้างๆผมทำความรู้จักหมด แต่พอตอนนี้ อยู่มาได้2-3เดือน ผมกลับรู้สึกว่า ผมอยากอยู่คนเดียวมากกว่า 'รู้สึกทำอะไรสะดวกสบายดี'
พอใกล้สอบผมก็จะไปอ่านหนังสือ คนเดียวในห้องสมุด 'ซึ่งมันก็ดีมากเลยสำหรับผม' มันเงียบและเป็นส่วนตัว แต่ผมก็รู้สึกว่า ตอนที่มาอ่านกับเพื่อนมันก็สนุกดีนะ พูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ ด่ากันบ้าง แซวกันบ้าง แต่เหมือนพักหลังๆเพื่อนๆจะเปลี่ยนไป หรือ ผมไม่เข้าหาเพื่อนๆก็ไม่รู้เหมือนกัน แบบว่า
"เพื่อนในกลุ่มเขาก็นัดกันไปทำนู้นทำนี้" ซึ่งผมจะรู้เรื่องก็ตอนที่พวกเขาไปกันแล้วไม่ก็ลงStory IG ผมก็เอ๊ะ ไม่ชวนกูบ้างหรอ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
พักหลังๆเขาก็เริ่มไปไหนมาไหนกันโดยไม่บอกผมแหละ ผมก็เลยถามเขาว่าทำไมไม่ชวน 'พวกเขาก็บอกว่าชวนแล้วไง' คือ ชวนตอนไปกันแล้ว ไม่รู้ว่าจะต้องตามไปยังไง แบบ ผมไม่มีรถอยู่หอในมอ พวกเขามีรถกันก็ไม่มารับผมนะ จะตามไปยังไง 555+ (เหมือนมาระบาย)
ผมเลยเริ่มไหลไปกับกลุ่มอื่นบ้าง ซึ่งผมก็เป็นคนเฟรนลี่ยุแล้ว เข้ากับคนง่าย (แต่ผมกลับน้อยใจอะไรเล็กๆน้อยๆแบบนี้ซะงั้น555)
เพื่อนๆผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยนะ 555+ ก็ไม่รู้ว่าควรคบต่อรึป่าว ชวนกันไปติวหนังสือ ไปกินข้าว แต่ไม่ชวนผมอาา
แล้วไม่นานพึ่งผ่านวันเกิดผมมา เพื่อนๆคนอื่นก็มาแฮปผมกันนะ พอผ่านไป1-2วัน เพื่อนในกลุ่มผมพึ่งมาถามว่า วันเกิดหรอออ อ่อออT^T
(ผมน้อยใจอะไรง่ายๆแบบนี้ละครับ5555)
ตอนนี้ผมเลยคิดว่า" ผมอยู่คนเดียวดีกว่า ตั้งใจเรียนให้จบ "อย่าสนใจเรื่องแบบนี้เลย มีเพื่อนเยอะก็ไม่ได้ดีเสมอไปนะ ปัญหาของแต่ละคนมันเยอะตามมาจริงๆ นิสัยของเพื่อนแต่ละคนอีก (จะเชื่อไหมว่าผมไม่เคยโกรธใครมาก่อนเลย มีแต่น้อยใจแบบเนี้ย555)
ผมลองใช้ชีวิต อยู่คนเดียว เช้ามาก็ไปกินข้าวคนเดียว กลางวันก็ ซื้อข้าวไปนั่งกินใตต้นไม้ ตกเย็นเดินตลาดซื้อข้าวไปนั่งกินที่หอ 'ฟังดูชิวเนอะ'
แต่ผมเป็นคน ที่เคยมีเพื่อนเยอะมาก่อนทำอะไรๆก็ต้องมีเพื่อน "มันโครตเหงาเลย" |แค่เหงานะแต่ไม่เคยร้องไห้555|
ไร้สาระมาเยอะเลยย >>> ผมแค่สงสัยว่า ทุกคนพอขึ้นมหาลัย อยู่คนเดียว หรือ มีเพื่อนเยอะแยะ แบบไหนดีกว่ากัน
แต่ผมรู้แค่ว่า >ชีวิตมัธยม
โคตรดีเจอเพื่อนที่รักเราจริงเป็นห่วงเราจริง หาไม่ได้อีกแล้ว โครตคิดถึงเลยย< (ผมเครียดเรื่องเพื่อนมากกว่าเรียนอีก555)
ปล. มหาลัยสอนผมให้รู้ว่า ในอนาคต ต่อให้อยู่คนเดียวเหงาแค่ไหน ก็ต้องผ่านไปให้ได้ (มีแค่ตัวเราที่ยืนข้างเรา)
_/\_ขอโทษที่ไร้สาระนะครับ ผมอาจจะแค่โพสระบายอะไรแปลกๆ เขียนอะไร งงๆ ผมพูดเก่งแต่แสดงความรู้สึกไม่ค่อยเก่งครับ ยิ้มรับตลอด^^
มหาลัย 'อยู่คนเดียว' กับ 'มีเพื่อนมากมาย' แบบไหนดีกว่ากัน
สรุปแล้วผมมีเพื่อน เยอะพอสมควรก่อนวันจะเปิดเรียนสะอีก พอเปิดเรียนได้สัก อาทิตย์หนึ่ง ผมก็มีเพื่อนต่างสาขา ต่างคณะ จากวิชาที่เรียนรวม
รู้จักกับเพื่อนของเพื่อน อีก คนรู้จักเยอะแยะไปหมด 'ผมเป็นคนเฟรนลี่ และ ร่าเริงมาก' ชอบสังคม ชอบพูดคุย ผมพูดไม่หยุดเลยคับ555+
ใครนั่งข้างๆผมทำความรู้จักหมด แต่พอตอนนี้ อยู่มาได้2-3เดือน ผมกลับรู้สึกว่า ผมอยากอยู่คนเดียวมากกว่า 'รู้สึกทำอะไรสะดวกสบายดี'
พอใกล้สอบผมก็จะไปอ่านหนังสือ คนเดียวในห้องสมุด 'ซึ่งมันก็ดีมากเลยสำหรับผม' มันเงียบและเป็นส่วนตัว แต่ผมก็รู้สึกว่า ตอนที่มาอ่านกับเพื่อนมันก็สนุกดีนะ พูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ ด่ากันบ้าง แซวกันบ้าง แต่เหมือนพักหลังๆเพื่อนๆจะเปลี่ยนไป หรือ ผมไม่เข้าหาเพื่อนๆก็ไม่รู้เหมือนกัน แบบว่า
"เพื่อนในกลุ่มเขาก็นัดกันไปทำนู้นทำนี้" ซึ่งผมจะรู้เรื่องก็ตอนที่พวกเขาไปกันแล้วไม่ก็ลงStory IG ผมก็เอ๊ะ ไม่ชวนกูบ้างหรอ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
พักหลังๆเขาก็เริ่มไปไหนมาไหนกันโดยไม่บอกผมแหละ ผมก็เลยถามเขาว่าทำไมไม่ชวน 'พวกเขาก็บอกว่าชวนแล้วไง' คือ ชวนตอนไปกันแล้ว ไม่รู้ว่าจะต้องตามไปยังไง แบบ ผมไม่มีรถอยู่หอในมอ พวกเขามีรถกันก็ไม่มารับผมนะ จะตามไปยังไง 555+ (เหมือนมาระบาย)
ผมเลยเริ่มไหลไปกับกลุ่มอื่นบ้าง ซึ่งผมก็เป็นคนเฟรนลี่ยุแล้ว เข้ากับคนง่าย (แต่ผมกลับน้อยใจอะไรเล็กๆน้อยๆแบบนี้ซะงั้น555)
เพื่อนๆผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยนะ 555+ ก็ไม่รู้ว่าควรคบต่อรึป่าว ชวนกันไปติวหนังสือ ไปกินข้าว แต่ไม่ชวนผมอาา
แล้วไม่นานพึ่งผ่านวันเกิดผมมา เพื่อนๆคนอื่นก็มาแฮปผมกันนะ พอผ่านไป1-2วัน เพื่อนในกลุ่มผมพึ่งมาถามว่า วันเกิดหรอออ อ่อออT^T
(ผมน้อยใจอะไรง่ายๆแบบนี้ละครับ5555)
ตอนนี้ผมเลยคิดว่า" ผมอยู่คนเดียวดีกว่า ตั้งใจเรียนให้จบ "อย่าสนใจเรื่องแบบนี้เลย มีเพื่อนเยอะก็ไม่ได้ดีเสมอไปนะ ปัญหาของแต่ละคนมันเยอะตามมาจริงๆ นิสัยของเพื่อนแต่ละคนอีก (จะเชื่อไหมว่าผมไม่เคยโกรธใครมาก่อนเลย มีแต่น้อยใจแบบเนี้ย555)
ผมลองใช้ชีวิต อยู่คนเดียว เช้ามาก็ไปกินข้าวคนเดียว กลางวันก็ ซื้อข้าวไปนั่งกินใตต้นไม้ ตกเย็นเดินตลาดซื้อข้าวไปนั่งกินที่หอ 'ฟังดูชิวเนอะ'
แต่ผมเป็นคน ที่เคยมีเพื่อนเยอะมาก่อนทำอะไรๆก็ต้องมีเพื่อน "มันโครตเหงาเลย" |แค่เหงานะแต่ไม่เคยร้องไห้555|
ไร้สาระมาเยอะเลยย >>> ผมแค่สงสัยว่า ทุกคนพอขึ้นมหาลัย อยู่คนเดียว หรือ มีเพื่อนเยอะแยะ แบบไหนดีกว่ากัน
แต่ผมรู้แค่ว่า >ชีวิตมัธยมโคตรดีเจอเพื่อนที่รักเราจริงเป็นห่วงเราจริง หาไม่ได้อีกแล้ว โครตคิดถึงเลยย< (ผมเครียดเรื่องเพื่อนมากกว่าเรียนอีก555)
ปล. มหาลัยสอนผมให้รู้ว่า ในอนาคต ต่อให้อยู่คนเดียวเหงาแค่ไหน ก็ต้องผ่านไปให้ได้ (มีแค่ตัวเราที่ยืนข้างเรา)
_/\_ขอโทษที่ไร้สาระนะครับ ผมอาจจะแค่โพสระบายอะไรแปลกๆ เขียนอะไร งงๆ ผมพูดเก่งแต่แสดงความรู้สึกไม่ค่อยเก่งครับ ยิ้มรับตลอด^^