ต้องเกริ่นก่อนเลยว่าเรามีเพื่อนสมัยเด็กเป็นผู้ชายที่สนิทมากๆ คนนึง ขอแทนชื่อว่า ค แล้วกันนะ.. ค เป็นผู้ชายที่ผิวคล้ำๆ ถึงจะเป็นผู้ชายแต่ตัวผอมดูบอบบาง แต่หน้าตาดูคมเข้มพอสมควร บางทีก็ชอบทำนิสัยอ้อนแอ้นเหมือนผู้หญิง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซึ่งเค้าก็แค่แกล้งเท่านั้นแหละ เค้าเป็นชายแท้ โมโหร้ายและเงียบ เป็นคนที่แค้นฝังใจ ชอบความยุติธรรม และมีความกล้า...
        เรากับ ค เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล 3 เลย พอมารร.ประถมก็มาเจอกันอีก ถึงจะอยู่กันคนละห้อง แต่พอเจอกันก็เล่นกันทักทายกันทุกที
        พวกเราเรียนที่เดียวกันมาเรื่อยๆจนถึง ม.1 เราเห็นว่า ค มาสอบที่รร.เดียวกับเรา สมัครห้องเดียวกับเรา แต่เราไม่คิดว่าจะสอบติดมาเรียนห้องเดียวกันได้
        ตอนแรกๆเรากับ ค แล้วก็เพื่อนผู้หญิงอีกคนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เล่นเกม อ่านหนังสือ ไปห้องสมุด กินข้าว เรียน ฯลฯ ทำกิจกรรมเหล่านี้ด้วยกันตลอด มีงานกลุ่มก็จับกลุ่มด้วยกันตลอด แต่มันก็แค่ม.1 เท่านั้นแหละนะ...
        ขอเกริ่นอีกว่า ในห้องเคยมีเพื่อนผู้หญิงที่โดนแบนจากคนในห้องคนนึง โดยเฉพาะพวกผู้หญิงจะไม่ชอบ ทำให้ต้องไปคบเป็นเพื่อนกับ ค และกลุ่มคนติดเกม ค คอยให้ความช่วยเหลือมาตลอดจนกระทั่ง ม.2 ที่เพื่อนสนิทเราลาออกกระทันหัน...
        ต่อมาเพื่อนผู้หญิงที่โดนแบนก็เริ่มคบกับเพื่อนผู้หญิงได้ ทำให้ไม่ค่อยสนใจ ค เหมือนเมื่อก่อน พอเห็นว่า ค มีประโยชน์ก็จะเรียกใช้ตลอด แต่พอรำคาญ ค ก็จะไล่ และดุด่าอย่างรุนแรง เราเองก็สงสาร พยายามพูดให้เพื่อนๆเข้าใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ส่วนเราเองก็เป็นเพื่อนสนิทกับ ค แต่ก็สนิทกับเพื่อนผู้หญิงในห้องด้วย แต่ส่วนใหญ่เราจะไปจับกลุ่มกับเพื่อนผู้หญิงมากขึ้น แต่เวลา ค ลำบากเราก็ช่วย เราลำบาก ค ก็ช่วยเรา ต่างคนต่างพึ่งพาซึ่งกันและกัน มีอะไรก็ปรึกษากันตลอด สนิทกันยิ่งกว่าเพื่อนผู้หญิงเสียอีก
        จนกระทั่ง ค เกลียดเพื่อนผู้หญิงคนนั้น เริ่มมีนิสัยโมโหร้าย และก้าวร้าว เอาเรื่องทุกคนที่ทำไม่ดีใส่เค้า แม้กระทั่งครูก็ไม่เว้น ชอบโพสเฟสด่าคนที่ทำให้ไม่พอใจ คงเป็นเพราะเค้ามีปัญหาทางครอบครัว ประกอบกับคนในครอบครัวเค้าบางคนเป็นคนที่มีนิสัยหัวรุนแรง จึงทำให้เค้าโตมาเป็นแบบนี้ แต่ยังดีที่เค้าไม่ใช้กำลังค่ะ
        ต่อมาเค้าก็เริ่มโมโหร้ายใส่เรา เราเองก็ไม่ไหว บางทีเราก็อาจจะต่อว่าเค้าไปบ้าง เพราะเค้ามักจะเอาแต่ใจกับเรา แต่เราก็เคยพูดว่ากับเค้าไว้ว่า "ถ้ากูพูดแย่ๆอ่ะ อย่าโกรธกูนะ กูก็ปากหมาแบบนี้แหละ" บางทีเค้าก็พูดประชดใส่เรา เรื่องที่เราจะไปเลี้ยงฉลองวันเกิดเพื่อนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เราไม่ชวนเค้า เพราะเรากลัวว่าเพื่อนๆกลุ่มผู้หญิงที่ไม่ชอบเค้า จะเอาแต่ด่าเค้า จนทะเลาะกันมากกว่านี้ เราเลยไม่ชวนไป เราต้องทนเห็นเค้าทำหน้าเศร้าใส่เรา...
        พักหลังๆเค้าชอบโกรธเราในเรื่องเล็กๆน้อยแล้วก็เงียบใส่เรา ไม่ยอมบอกเราว่าโกรธอะไร เราก็ไม่รู้ แล้วเราเองก็ไม่ชอบให้ใครมาโกรธแล้วเงียบใส่เรา ถ้าไม่พูดกับเราตรงๆเราก็ไม่รู้หรอก เราก็เลยออกห่างกันไปบ้าง
        ล่าสุดเค้าเมสเสจมาหาเราขอให้เราถ่ายงานในสมุดที่จดในคาบไปให้เค้าหน่อย เราก็บอกเค้าว่าได้ แต่อาบน้ำอยู่ อีกสักพักทักมานะ เผื่อลืม แล้วเราก็ลืมจริงๆค่ะ... สักพักเราก็ไปถามเค้าว่ายังเอาอยู่มั้ย มีใครถ่ายไปให้หรือยัง ถ้ายังจะได้ถ่ายให้ แล้วเค้าก็ประชดเราอีกว่า "อุ้ย (ชื่อเรา)อย่าลืมส่งให้นะ มาเตือนแล้วนะ" แล้วเราก็แซวกลับไปว่า "อีนี่หนิ -*- กวนประสาท จะเอามั้ย" แต่ดูเหมือนมันจะไม่เล่น มันเงียบใส่เราไปเลย อ่านแต่ก็ไม่ยอมตอบ พอไปที่รร. ไปถามว่าโกรธอะไร เป็นอะไร ก็ไม่ยอมตอบเรา เมินเรา เราหมดหนทางเราเลยให้เพื่อนเราไปถามว่า ค โกรธอะไรเรา ค บอกว่า "เป็นไปไม่ได้หรอก ที่จะเปิดเมสเสจมาแล้วจะไม่เห็นแชทกู" เราก็เลยนึกย้อนไป... เราเปิดเมสเสจ แต่เราเปิดด้วยแชทเฮดซึ่งไม่มีแชทเฮดของ ค อยู่ เราเลยไม่ทันได้นึก เราก็เลยส่งเมสเสจไปง้อ ขอโทษ มันก็อ่านแต่ไม่ยอมตอบ เราปรี้ดเลย!!! เราก็บอกไปประมาณว่า หายโกรธเมื่อไหร่ก็มานะ รออยู่ แต่ความอดทนของคนเรามันมีจำกัดนะ บางทีหันหลังมาแล้วอาจจะไม่เจอกูแล้วก็ได้...
หลังจากนั้นก็ไม่คุยกันอีกเลยจนถึงตอนนี้ เป็นเวลาเกือบเดือนแล้ว เราจะทำยังงัยดี เราไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไป เค้าสำคัญกับเรามาก เป็นเพื่อนที่เราปรึกษาได้ตลอด เราไม่อยากเชื่อเลยว่าเค้าจะโกรธเราด้วยเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ จนเค้าต้องตัดขาดความสัมพันธ์ความเป็นเพื่อนกับเราลง...
ขอคำแนะนำและความคิดเห็นจากทุกๆคนชาวพันทิปหน่อยนะ ช่วยล็อคอินเข้ามาตอบกระทู้นี้หน่อยนะ ลำบากมากจริงๆ TT