วันนี้เรามีเรื่องอยากจะมาระบาย วันนี้ป้าเราเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนนั้นคนนี้ เปรียบเทียบกับคนที่จบแค่ม.3 แต่เงินเดือนเยอะกว่าเรา บอกเราไปเรียนทำไม? เสียเวลาเสียเงิน มีความรู้แต่ไม่มีปัญญาหางานทำที่มันดีกว่านี้ ดูสิเขาจบแค่ม.3 เงินเดือนเยอะกว่า จนเขาออกรถ ออกบ้านให้พ่อแม่ได้แล้ว ละทำอะไร? เรียน? เสียเวลาจริงๆ เราก็แบบอะไรวะ? ด่าเราอ่ะด่าได้ แต่ทำไมต้องเปรียบกับคนอื่นอ่ะ? คือตอนนี้เราเรียนจบแล้วเหลือแต่รอรับปริญญาเราก็เลยทำงานแต่งานพาร์ทไทม์ไปก่อน แต่ผู้การที่เราทำงานอยู่ด้งยนั้นเขาบอกเราว่าเอาวุฒิมายืนสิ จะได้ปรับตำแหน่งกับเงินเดือนเร็วนะ เราก็สนใจอยากปรับอยากเงินเดือนขึ้น แต่มันก็ต้องใช้เวลาอยู่เหมือนกันนั้นแหล่ะ ไม่ใช่ว่ายืนปุ๊บขึ้นเงินปั๊บมันไม่ใช่ไง ป้าเราก็ไม่เข้าใจว่าเรา เอาเราไปเปรียบกับคนอื่น พอเราเอาเรื่องนี้ไปคุยกับเพื่อนว่าเราโกธรนะ เราทำขนาดนี้มันยังไม่ดีพออีกหรอ? แต่เพื่อนเรากับควรที่จะโกธรตัวเองรึป่าว? ทำไมไม่เลือกสิ่งอะไรที่มันดีกว่านี้ เลือกอะไรที่ให้เยอะกว่านี้ ก็แล้วอะไรที่มันดีกว่านี้ล่ะ? งานบริษัท? โรงงาน? ใช่เราคิดคิดที่จะไปทำงานโรงงาน แต่ปัจจัยอะไรหลายๆอย่างของเรานั้นมันทำให้เราทำมันไม่ได้ไง ไหนจะเรื่องเงิน เรื่องที่อยู่ แล้วระหว่างที่เรารองานละ? จะให้เราอยู่บ้านเฉยๆหรอ? ขอโทษบ้านกูไม่ได้รวยแบบที่จะได้นอนรองานได้ทั้งเดือนทั้งปี ไม่มีพ่อแม่เลี้ยงฝห้เงินใช้ตลอดขนาดนั้น คือความรู้สึกเราตอนนี้เราอยากรู้ว่าที่เราทำอยู่มันยังไม่ดีพอหรอ? การที่เราจะยืนใบวุฒิเพื่อขอปรับตำแหน่งปรับเงินเดือนมันก็ยังไม่ดีพออีกหรอ? ทำไมละ? แล้วเราก็ต้องยอมออกจากตรงนั้นเพื่อไปหาอะไรที่มันดีกว่า ทั้งที่ตรงนั้นมันก็กำลังดีขึ้นอีกหรอ? ไปที่ใหม่เรื่องรู้งานใหม่อีก หาเพื่อนใหม่อีก ทั้งที่ตรงนี้ก็กำลังจะไปได้อีกหรอ?

เราไม่เข้าใจ? เรายังไม่ดีพออีกหรอ? ถ้ายังไม่ดีพอ? เราควรจะปรับตรงไหนละ? ตรงไหนที่เราควรจะปรับ? จริงๆตั้งแต่จบมาเราเปลี่ยนงานมาสามรอบแล้วนี้คืองานที่สี่ที่เราอุตส่าห์ทำมาได้ขนาดนี้ มันยังไม่ดีอีกใช่มั้ย?