ผมกับเเฟนคบกันมาจะ 1ปีแล้ว แต่ผมว่าความสัมพันธ์มันคงไปได้ไม่สวย เค้าข้อดีเยอะครับ แต่มันดูเฉยชา ครบรอบครึ่งปี ผมทำช่อดอกไม้ให้เค้า เเต่ผมไม่เคยได้ดอกไม้เลยสักดอก เวลาเค้าโกรธผม ผมไปหาเค้าถึงจะดึก ก็ไปหา เลิกเรียนผมก็รีบไปหาเพื่อง้อ ซื้อช่อดอกกุหลาบไปให้ เเต่เวลาผมโกรธ เสียใจ หรือแม่เเต่ร้องไห้ ผมไม่เคยเห็นเค้า มาหาผม ให้ดอกไม้ มีเเต่ง้อทางโทรศัพท์พอไม่หายเค้าก็บอกว่า เเค่นี้นะ ไม่อยากคุยก็ไม่เป็นไร ค่อยคุยกัน พน พอวันรุ่งเช้า ผมไม่ได้ถูกง้อนะครับ ด้วยเหตุผลที่ว่ามันผ่านวันมาแล้วตอนเราง้อเธอไม่สนใจเราเอง และผมก็ต้องมาเป็นฝ่ายง้อเเฟนผมแทนครับ ผมเค้าโกรธที่ผมไม่คุยกับเค้าเมื่อคืนทำเป็นไม่สนใจเค้าตอนเค้าง้อ แต่ตอนผมง้อ เค้าทั้งปิดเครื่องเปิดโหมดเครื่องบินบ้างตัดสายบ้าง พูดจาทำร้ายจิตใจ ถ้าเค้าโกรธตอนไหนคือต้องง้อ ถึงแม้เค้าจะไม่อยากคุยผมตัดสายพูดจาทำร้ายจิตใจใส่ ผมก็ต้องง้อครับ ถ้ายิ่งเลยวัน เค้ายิ่งโกรธหาว่าไม่สนใจเค้า เวลาผมร้องไห้ ตอนทะเลาะ ไม่มีนะครัยที่เค้าจะหยุดพูด กลับซ้ำเติมด้วงคำว่า ร้องอีกซิ ร้องเก่งนิ ปวดใจทากครับ เค้าไม่ชอบให้ผมตัดสายเค้าไม่ชอบให้ผม ทำแบบนี้ เเต่เค้าเป็นเองหมด อยู่แบบโดนทำร้ายจิตใจ แต่ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร เวลาหงุดงิดผมก็พูดจาไม่ดี เหมือนกัน เเต่พอผมได่สติ ผมจะขอโทด ตลอด ถึงแม้ผมจะไม่ผิด ผมจะขอโทด เพราะผม รักเค้าครับ ผมอยากให้เค้ามีความสุข แต่อยู่แบบนี้ผมปวดใจมากครับ บางทีเดินกลับบ้านจากโรงเรียนผมคิดเเต่เรื่องเค้า ถ้าเค้างอนผม หรือโกรธ ผมจะเดินแบบคนกังวลใจ ไม่มีความสุข มันเป็นเหตุผลที่ผมอยากเลิกมากครับ แต่ทำไม่ได้เพราะยังรักอยู่ เพราะเค้าก็มีข้อดีเหมือนกัน ผมควรทำไงดีครับต้องตัดใจแล้วเลิกใช่ไหมครับ ผมเคยจะเลิกแล้วครั้งหนึ่ง แต่ผมไม่ถูดรั้งนะครับ เค้าพูดว่า ถ้าใตเธอเปลี่ยนเราก็คงเปลี่ยนใจเธอไม่ได้ เเต่ตอนเค้าบอกเลิกผม ผมก้มลงกราบเพื่อให้เค้าอยู่ ขอร้องอ้อรวอนให้เค้าอยู่ เเก้ปัญหาตรงส่วนที่ทำให้เลิกกัน แต่เวลา ผมทะเลาะกับเค้า เค้าจะบอกว่าก็ไม่ต้องอยู่กับกูสิ ไม่ต้องคุยกับกูสิ ผมควรจะทำไงดีครับ....