สวัสดีค่ะทุกคน คือเรื่องเราเกี่ยวกับครอบครัวน่ะ คือแม่ของเราชอบว่าเรามากชอบบ่นใส่ แต่มาเปรียบใส่พี่ชายสิ😣
     -เราเรียนยุ  ม.2 พี่ยุมหาวิทยาลัยทุกครั้งที่พี่กลับบ้านเหมือนเราไม่อยู่ในสายตาแม่เรย อืม..เราเข้าใจน่ะเพราะพี่พึ่งกลับมา แต่ก้อดีใจน่ะที่พี่กลับมา เพราะเราได้กินของอร่อย ต่างจากวันที่พี่ไม่ยุ ข้าวเช้า ไม่มี อาหารเย้น ส่วนมากเป้นเมนูใข่ อีกเรื่องคือการขอเงิน พี่เราใช้เงินอาทิตย์ล่ะ1500 เราอาทิตย์ล่ะ250 เข้าใจยุน่ะเพราะพี่เรียนที่ มหาลัย แต่การขอเงินเติมมือถือ พี่โทรบอกให้เติมให้แม่ก้อไปเติมให้ ส่วนเราขอไม่ค่อยพอใจที่จะให้ เราทำงานช่วยแม่ทุกวัน แต่เป้นคนที่ถูกบ่นว่าไม่เคยทำอะไร ไม่เคยช่วยอะไร ว่าเราเร่นแต่โทรสัพ 😧😭ว่าเราไม่อ่านหนังสือ ทั้งๆที่เราสอบได้เกรด 3 ขึ้น เราสอบได้เกรด3 แม่ควรีใจแต่กลับด่าว่าเราเร่นแต่โทรสัพ พี่ล่ะ เกรด1-2 ดีใจมากเวอร์😟อืม..น้ำตาซึ้ม
ทุกครั้งที่แม่ซื้อโทรสัพให้ พี่ให้เลือกเอาของที่มันดีๆ
ส่วนเรา ถ้าซื้อเกิน 2000 คือไม่ต้องเอา
ทุกวันพี่กินแต่ชาบูหมูกะทะของดีๆ กับมาที่เราสิ ไม่มาม่า ก้ ทอดใข่ บางวันไม่ไม้กินเรย   นอยยด์😢😟

      มันมีมากกว่าสิ่งที่เล่ามา รักแม่น่ะ😢😢😭 น้ำตาอาบแก้มสิรอไร