ตอนนี้ผมเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้ว ทานยาอยู่สม่ำเสมอ และได้ตัดสินใจจะลาออกจากงานแล้ว ที่มาขอปัญหาคือ ตอนแรกผมไปขัดขวางการจัดซื้อที่ไม่โปร่งใส องค์กรที่ทำอยู่ไม่ใช่ร..ก..แต่ใกล้เคียง จึงรับวัฒนธรรมรับร..ก..มาด้วย ที่นี่หลังจากนั้นมาด้วยเรื่องดังกล่าว ถูกแกล้งไม่ให้งานนั่งอยู่เฉยๆอยู่หลายปี ที่นี่ก็โดนสังคมในที่ทำงานมองเราเหมือนคนไม่ทำงาน บางทีก็มาพูดจาไม่ดีกับเรา มองเราด้วยสายตาไม่ดี จะพูดมากก็ไม่ได้อีก จนสุดท้ายเป็นโรคซึมเศร้าไปเลย เคยพยายามไปช่วยงานหน่วยงานอื่นแต่สุดท้ายโดนสั่งห้ามให้กลับมานั่งเฉยๆ  ไม่ต้องพูดถึงเรื่องฟ้องเบื้องบนนะครับด้วยวัฒนธรรมองค์กรแบบนี้ฟ้องร้องไปคนที่เดือดร้อน คือคนฟ้องเอง ในที่สุดอีกหลายปีขอย้ายหน่วยงานได้ แต่ยังอยู่ในองค์กรเดียวกัน สุดท้ายไม่ว่าทำงานขนาดไหนคนในองค์กรก็ยังมองเราไม่ดีอยู่ดี ยังมีมาพูดจาไม่ดีตลอด เหมือนกับทุกคนสวม Len ไว้แล้วมองเราเป็นยังไงก็เป็นแบบนั้นตลอด ไม่ว่าจะพยายามทำขนาดไหน  จนสุดท้ายหมดกำลังใจจริงๆ และโรคซึมเศร้าคงจะๆไม่ดีขึ้น เลยตัดสินใจลาออกแล้วครับ อายุก็ไม่น้อยคงทำอาชีพอิสระ หรือไม่ก็ธุรกิจเล็กๆ  ที่มาตั้งกระทู้นี่ คือ อยากเตือนใจทุกคนที่เข้ามาอ่านว่า เรื่องบางเรื่องอาจมีที่มาที่ไปที่เราไม่รู้ทั้งหมด อย่าไปตัดสินคนจากการรับรู้เพียงไม่กี่อย่าง และตัดสินคนจากปัจจุบันไม่ใช่อดีต เพราะคนเราเปลี่ยนได้ครับ