ตอนนี้เรารู้สึกแย่และเบื่อชีวิตมากๆค่ะ บางทีอยากจะฆ่าตัวตายให้จบๆไป
สิ่งที่เจอมาในชีวิต เป็นสิ่งที่แย่มากๆ ทำให้คิดว่าเราเกิดมาทำไม เกิดมาเหนื่อยกับการใช้ชีวิต
ที่แก่งแย่งกัน ต้องมาทนกับคำพูของคน เช่น นินทา ด่าทอ พ่อแม่ไม่เข้าใจ พอเราบอกเหตุผลก็คิดว่าเราเถียง
ทุกวันนี้ทำดีแค่ไหนก็ไม่มีใครว่าดี ข้อดีไม่มอง มองหาแต่ข้อตำหนิ คนเราดี100%ไม่ได้หรอก
เราอุส่าไม่อยากยุ่งกับใคร อยากอยู่แต่กับครอบครัว ก็มีคนมากระแนะกระแหนว่าไม่มีใครคบ
ใช้ชีวิตไม่มีความสุข ไม่มีใครเข้าใจ แต่ทุกวันนี้ที่อยู่ได้ก็เพราะลูก ถ้าไม่มีลูกเราคงตายไปแล้ว
ไม่อยากรู้สึกเจ็บปวดกับความเลวร้ายบนโลกใบนี้ เราเคยคิดนะ ถ้าคนในครอบครัวเราคนใดคนนึงถึงฆาต
เราขอตายแทนดีกว่าเห็นคนที่เรารักตาย เราไม่ขอมีความสุขมากมายอะไร แต่ขออย่าได้มีความทุกข์ก็พอ
โลกนี้ ผู้คนโหดร้าย เห็นแก่ตัว เงินสูงกว่าชีวิตของคน

ที่เล่ามาทั้งหมดมันเป็นความอัดอั้นที่พูดกับใครไม่ได้ ชีวิตเหมือนน้ำท่วมปาก
ขอบคุณค่ะสำหรับพื้นที่ระบายความในใจ