เราโดนเพื่อนชงให้ลองเปิดใจกับเขา ตอนเเรกเราไม่กล้า เพราะกลัวจะผิดหวังอีกครั้ง เเต่ก็ชงเอามากจนแบบ...ทนไม่ไหว..เลยลองเปิดใจดู...เเต่เราไม่ได้ทักเขาก่อน..เขาเป็นฝ่ายทักเรามา เเล้วก็มาถามเราเรื่องคนคุยของเขา เขาบอกว่าคุยกันมาจนจะเก้าเดือนแหละ เดือนนึงเจอกันครั้งนึง ฝ่ายหญิงมีรหัสเฟสผช.  เเต่ผญ.ไม่ให้รหัสเฟสผช. ฝ่ายชายตั้งสถานะตัวเองว่ามีแฟนเเล้ว เเต่ผญ.ตั้งสถานะตัวเองว่าโสด คุยกันเรื่อยๆจนกว่าจะครบรอบหนึ่งปีจึงจะมาคบกัน ฝ่ายหญิงอยู่รังสิต ชายอยู่ร่มเกล้า ทำงานในมอที่เราเรียนอยู่ เราก็ไม่ได้คิดไรมาก คุยกันในฐานะพี่น้อง คุยกันได้อาทิดกว่าๆ เขาชวนเราไปดูหนัง กินหมูกระทะกันบ้าง เขาเริ่มเบี่ยงเบนมาคุยกับเรา คุยกับคนนั้นน้อยลง อีกใจอยากบอกว่าดีใจไหม ก็ดีใจ เราแลดูมีความสำคัญ เเต่ก็เตือนเขา ว่าพี่มีคนคุยเเล้วนะ เขากลับบอกว่า"มันอธิบายยาก พี่กับเขาเริ่มห้างๆกันเเล้ว เขาบอกอยู่กับเราเเล้วมีความสุข" ทำให้เรารู้สึกดี  บอกคิดถึงเรา อยากเจอ อยากกอดเหลือเกิน อยากหอม ....จนเราเริ่มชอบเขาเข้าจริงจังเเหละ...เขากลับบอกว่า"กลับมาเป็นพี่น้องกันเถอะ พี่รู้สึกว่าพี่รักเขา ถ้าพี่ไม่รักเขา พี่คงไม่ซื่อสัตย์กับใจตัวเองมาถึงเก้าเดือน" จุกสิค่ะ55555 ไม่รู้ว่ายังไง รู้ว่าตอนนี้เขาให้เราไปคุยกะคนอื่น เเต่เราเป็นชัดเจนอ่ะ ชอบคือชอบ ถามว่าเจ็บไหม มันก็เต็บ แต่อย่างน้อยก็ขอให้เขารู้ว่า...ถ้าผญ.คนนั้นเขาทำร้ายเขา เขายังมีเราอยู่ตรงนี้นะ....TT