บนดาวแดงแห่งสงคราม จะยังคงมีชีวิตอยู่หรือไม่ อวกาศลึกเพียงไร
ข้าจะขอเอี้อมไปให้ถึง ความจริงของจักรวาลและชีวิต อาจอยู่ใต้ผิวดาวอันลึกซึ่ง
ยามที่ตัวข้าตัดสินใจหวนคำนึง อวกาศยังลึกซึ้งตลอดไป
บนดาวอังคาร ดวงดาวที่คนโบราณ เรียกขานว่าเป็นดวงดาวแห่งสงคราม ดวงดาวแห่งการทำลาย
บนดวงดาวดวงนี้ เต็มไปด้วยเหล็กออกไซด์จำนวนมหาศาล และเต็มไปด้วยรอยรอยของชีวิต
ขอบคุณยานสำรวจของนาซ่า อย่างเจ้าคิวริออสซิตี้ ที่ทำให้เราพบหลักฐานที่เป็นไปได้ ว่าบนเจ้า
ดาวแห่งสงครามดวงนี้ อาจมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่น่าสนใจ ที่ถูกเก็บรักษาใว้
ถ้าชีวิตก่อตัวขึ้นบนพึ้นผิวของเจ้าดาวแดงดวงนี้ขึ้นมาจริงๆ แล้วละก็ มันอาจเป็นแหล่งพลังงาน
ทางเคมี ที่เราสามารถตรวจสอบและวิเคราะห์ได้ก็เป็นไปได้อะนะ
แหล่งที่มาคือไฮโดรเจนที่เกิดขึ้นเมื่อรังสีทำให้น้ำใต้ดินเกิดการแตกตัวลงไปเป็นส่วนประกอบของมัน และอาจมีไฮโดรเจนที่มีอยู่เพียงพอที่จะช่วยกันรักษาจุลินทรีย์ของดาวอังคารที่มีขนาดเหมาะสม เป็นเวลาหลายร้อยล้านปีซึ่งกระบวนการเริ่มตั้งแต่ประมาณ 4 พันล้านปีก่อนหน้านี้
นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า "การศึกษาของเราแสดงให้เห็นจากพื้นฐานของฟิสิกส์และการคำนวณทางเคมีว่าพื้นผิวดาวอังคารโบราณมีแนวโน้มว่าจะมีไฮโดรเจนที่ละลายได้มากพอที่จะทำให้เกิดระบบนิเวศใต้ดิน ซึ่งเอี้อต่อชีวิตได้" นักวิจัยจาก Jesse Tarnas ซึ่งเป็นนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของ Brown University ใน Rhode Island กล่าวว่า . "เงื่อนไขในเขตที่อยู่อาศัยนี้น่าจะคล้ายคลึงกับสถานที่ในโลกที่ชีวิตใต้ดินมีอยู่แล้ว"
การใช้ข้อมูลที่รวบรวมได้จากยานอวกาศมาร์สโอดิสซีย์ขององค์การนาซ่า (NASA) Tarnas และเพื่อนร่วมงานของเขาได้สำรวจความหนาแน่นของธาตุกัมมันตภาพรังสีเช่น ทอเรียม,โพแทสเซียมและยูเรเนียมในเปลือกดาวของดาวอังคาร เนื่องจากองค์ประกอบเหล่านี้สลายตัวในอัตราที่คงที่ และคำนวนไดด้วยหลักคณิตศาสตร์ ทีมงานจึงสามารถคาดการณ์ย้อนหลังและกำหนดระดับของสารเหล่านี้ในยุคโบราณได้นั่นเองครับ
นักวิจัยยังได้วิเคราะห์การวัดความหนาแน่นเปลือกดาวอังคารตลอดจนผลของรูปแบบความร้อนใต้พิภพและภูมิอากาศเพื่อหาปริมาณน้ำที่สามารถแยกออกจากรังสีที่อยู่บนพึ้นผิวมื่อดาวเคราะห์ดวงนี้ยังคงมีอายุน้อยมากนะครับ
พวกเขาได้ข้อสรุปว่าดาวเคราะห์แดงอย่างดาวอังคารนะ อาจจะมี เขตที่ชีวิตสามารถกำเนิดขึ้นได้ ที่มีความหนาหลายกิโลเมตรบนพึ้นผิว
เมื่อประมาณ 4 พันล้านปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีน้ำในสภาพของเหลวที่สามารถไหลได้ ไหลผ่านพึ้นผิวดาว ไปทั่วดาวแดง
นักวิทยาศาสตร์ไม่แน่ใจนักว่าพิ้นผิวของดาวอังคารในช่วงเวลานั้น จะออกมาเป็นยังใง - ระหว่างดาวเคราะห์ที่อบอุ่น และมีความชึ้นสูง
และมีน้ำไหลชโลมไปทั่วพึ้นผิวของดาวในช่วงเวลาส่วนใหญ่ หรือบางที่ดาวอังคารโบราณอาจมีพึ้นผิวที่เย็นเยียบ
ราวกับว่าเป็นนรกน้ำแข็ง ที่น้ำในรูปของเหลว จะไหลเวียนได้เพียงแค่หน้าร้อนของดวงดาวเท่านั้นเอง
ดาวอังคารที่หนาวเย็นจะทำให้สิ่งมีชีวิตยากที่จะเติบโตและขยายพันธ์บนพึ้นผิวของมัน แต่ข้อสันนิฐานเดียวกันนี้ใช้ไม่ได้ผลในเคส
ของสิ่งมีชีวิตครึ่งบกครึ่งน้ำที่คาดการณ์ น้ำแข็งเหนือพึ้นผิวกลายเป็นข้อได้เปรียบที่จะทำให้มันได้สนามชีวิตชั้นดี
ด้วยการป้องกันไม่ให้ไฮโดรเจนที่แตกตัวหลบหนีไปที่ชั้นบรรยากาศ
"หลายคนมีความคิดว่าสภาพภูมิอากาศของดาวอังคารในยุคโบราณที่หนาวเย็นจะไม่ดีต่อสิ่งมีชีวิต แต่สิ่งที่เราแสดงให้เห็นก็คือจริงๆแล้ว มันมีพลังงาน
มากกว่าสำหรับสิ่งมีชีวิตใต้ดินในสภาพอากาศที่หนาวเย็น" Tarnas กล่าว "นั่นเป็นสิ่งที่เราคิดว่าอาจเปลี่ยนการรับรู้และความเข้าใจของผู้คนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสภาพภูมิอากาศกับชีวิตที่ผ่านมาบนดาวอังคาร"
การศึกษาครั้งใหม่ซึ่งจะตีพิมพ์ในวารสาร Earth and Planetary Science Letters ฉบับวันที่ 15 พฤศจิกายนนี้จะช่วยให้ภารกิจในอนาคตมีขึ้นเพื่อค้นหาสัญญาณชีวิตของ Red Planet เช่นโปรเจคโรเวอร์ในปี 2020 ของนาซา
ตัวอย่างเช่นรถแลนด์โรเวอร์ปี 2020 สามารถกำหนดเป้าหมาย "บล็อค megabreccia" ชั้นหินโบราณที่ก่อนหน้านี้ได้รับผลกระทบจากอุกกาบาต บล็อกดังกล่าวเป็นที่รู้จักกันว่ามีอยู่อย่างน้อยสองสถานนีลงจอดยาน ในสี่สถานี่ ที่เชื่อมโยงไปถึงเว็บไซต์ NASA กำลังพิจารณาสำหรับโปรเจคโรเวอร์ ปี 2020 โรเวอร์ ถูกกล่าวว่าถึงโดยผู้เขียนงานวิจัยร่วม, อาจารย์ในมหาวิทยาลัยบราวน์ของกลุ่มผู้ศึกษาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมของโลกและดาวเคราะห์ (ทั้งสองแห่งนี้เป็นพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ Syrtis Major และ Midway)
"ภารกิจของรถแลนด์โรเวอร์ปี 2020 คือการค้นหาร่องรอยของชีวิตในอดีต" มัสตาร์ดกล่าวในแถลงการณ์เดียวกัน "พื้นที่ที่คุณอาจจะมีพื้นที่อยู่อาศัยใต้ดินนี้ซึ่งอาจเป็นเขตที่อยู่อาศัยที่ใหญ่ที่สุดในดาวแดงดวงนี้ - ดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่ดีในการกำหนดเป้าหมาย
หนึ่งในคำถามสำคัญที่สุดคือ เคยมีชีวิตอยู่บนดาวอังคารหรือไม่ และถ้ามันเคยมีอยู่จริงๆแล้วละก็ เราจะพบข้อพิสูจน์เกี่ยวกันมันได้ยังใง
เรายังไม่มีคำตอบที่แน่ชัด แต่ดูเหมือนงานวิจัยในยุคใหม่จะให้ความหวังกับเรานะครับ เหล่านักวิทยาศาสตร์ แนะนำให้เรา
แทนที่จำสำรวจที่ราบ ภูเขา หรือฝุ่นผง เราควรจะเจาะทะลวงลงไปใต้พึ้นผิวของดาวอังคารมากกว่า จากรายงานของการศึกษา
ของกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยบราว์น ปรากฏการ์นและปริมาณของโมเลกุลน้ำที่พบบนหินของดาวอังคาร
มันสามารถสร้างพลังงานทางเคมีมากพอ ที่จะดูแลชีวิตของจุลินทรีย์เป็นเวลาหลายร้อยล้านปีเลย
เราได้รับการแสดงให้เห็นว่าจากข้อมูลพื้นฐานของฟิสิกส์และคณิตศาสตร์ว่าพื้นผิวของดาวอังคารโบราณมีแนวโน้มว่าจะมีไฮโดรเจนที่ละลายอยู่ในตัวได้มากพอที่จะทำให้เกิดระบบนิเวศที่พิเศษขึ้นในชั้นใต้ดินได้ "นักวิทยาศาสตร์ของดาวเคราะห์ Jesse Tarnas กล่าว
"เงื่อนไขในเขตที่อยู่อาศัยนี้น่าจะคล้ายคลึงกับสถานที่ในโลกที่ชีวิตใต้ดินมีอยู่แล้ว"
มีหลักฐานอยู่บนก้อนหินบนดาวอังคารว่าดาวเคราะห์แห้งและเต็มไปด้วยฝุ่นผงจำนวนมากนี้ได้เก็บน้ำไว้นานแล้ว - แม้ว่าจะมีการถกเถียงกันอยู่ว่าน้ำบนดาวอังคารไหลไปมาบนพึ้นผิว หรือผ่านทางชั้นใต้ดินกันแน่ในความเป็นจริงวันนี้เป็นความจริงเช่นเดียวกัน สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหลักฐานของการไหลของน้ำบนดาวอังคารไม่แน่นอนเลย; ยังมีหลักฐานอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่ามีน้ำจำนวนมากที่แขวนอยู่ใต้พื้นผิว
และถ้ามีอยู่บนโลกใบนี้การจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ที่ดำเนินการโดยนักวิจัยชี้ให้เห็นว่าอาจมีเงื่อนไขที่น่ายินดีสำหรับรูปแบบชีวิตที่คล้ายคลึงกับที่พบในโลกของเรานี้ก็ได้นะครับ
พวกเขาเรียกว่า lithoautotrophic microbial ecosystems หรือ SLiMEs และประกอบด้วยชุมชนจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่ลึกใต้พื้นดินในที่มืด
เนื่องจากพวกมันไกลจากความอบอุ่นและแสงแดดซึ่งเป็นสาเหตุของการสังเคราะห์แสงกระบวนการที่ชีวิตส่วนใหญ่ของโลกอาศัยอยู่ขึ้นอยู่กับรูปแบบต่างๆ SLiMEs ต้องพึ่งพากลไกพลังงานที่แตกต่างกันเรียกว่าการสังเคราะห์ทางเคมี (chemosynthesis) และ chemolithotrophic ชีวิตที่พวกเขาเป็นที่รู้จักใช้พลังงานที่เก็บไว้ในพันธะทางเคมีของสารประกอบอนินทรีย์เช่นไฮโดรเจนซัลไฟด์หรือก๊าซไฮโดรเจนในการผลิตคาร์โบไฮเดรตจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
บนดาวอังคารมีเงื่อนไขที่ไม่ค่อยต้อนรับชีวิตสักเท่าไหร่ แต่ทีมงานวิจัยได้พิจารณาแล้วว่าสารกัมมันตภาพรังสีในเปลือกของดาวอังคารอาจส่งผลให้มีการแผ่รังสี radiolysis ซึ่งเป็นกระบวนการที่กัมมันตภาพรังสีแบ่งออกเป็นไฮโดรเจนและออกซิเจน นี้อาจมีการผลิตไฮโดรเจนมากพอที่จะรักษาฝูงชนของ SLIMEs Martian ที่หิวโหยนะครับ
นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ Jack Mustard กล่าวว่า "เรารู้ว่าการแผ่รังสีจะช่วยให้พลังงานสำหรับจุลินทรีย์ใต้ดินบนโลกได้" ดังนั้นสิ่งที่เจสซีทำที่นี่คือการติดตามเรื่องราวเรื่องการแผ่รังสีในดาวอังคาร "
ทีมงานเริ่มต้นด้วยข้อมูลจากเครื่องสเปกโตรมิเตอร์รังสีแกมมาบนยานอวกาศ Mars Odyssey ของ NASA เพื่อตรวจจับธาตุกัมมันตภาพรังสีทอเรียมและโพแทสเซียมในเปลือกโลกของดาวอังคาร ข้อมูลนี้ถูกนำมาใช้เพื่อคำนวณความอุดมสมบูรณ์ของยูเรเนียม
เนื่องจากอัตราการสลายตัวขององค์ประกอบเหล่านี้เป็นค่าคงที่ที่สามารถคำนวณได้ ทีมงานนักวิทยาศาสตร์จึงสามารถคำนวณได้ว่าพวกมันมีปริมาณ
เท่าใดในเปลือกดาวอังคารเมื่อ 4 พันล้านปีก่อน การสลายตัวของกัมมันตภาพรังสีนี้จะทำให้เกิดการสลายตัวของรังสีในน้ำ
ต่อมาพวกเขาต้องประเมินปริมาณน้ำที่จะใช้ได้ตามหลักฐานทางธรณีวิทยา พวกเขาพบว่าน้ำใต้ดินจะมีอยู่มากมายในหินพรุนของดาวอังคาร
และในที่สุดการสร้างแบบจำลองสภาพภูมิอากาศทำให้พวกเขาสามารถค้นหาจุดที่น่าสนใจสำหรับชีวิตไม่หนาวจัดจนแข็งตัว แต่ก็ไม่ใกล้เคียงกับแกนร้อนของดาวเคราะห์ที่มีชีวิตอยู่จนเดือด ซึ่งแน่นอนว่าชีวิตเกิดไม่ได้ในน้ำเดือด
พวกเขาคิดว่าดาวเคราะห์อย่างดาวอังคารเป็นเจ้าของพื้นที่หนาหลายกิโลเมตรซึ่ง เป็นเขตที่จะสามารถให้กำเนอด และอุ้มชูชีวิตได้
การแผ่รังสีจะก่อให้เกิดไฮโดรเจนเพียงพอเพื่อสนับสนุนชุมชนจุลินทรีย์นับร้อยล้านปีผ่านช่วงของสภาพอากาศต่างๆ
แน่นอน ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้ชีวิตยังคงมีอยู่บนดาวอังคารแล้วแน่ๆ แต่มันช่วยให้ทราบว่าควรจะส่งรถมาสก์ดาวอังคาร 2020 ที่วางแผนไว้เมื่อใดในการค้นหาสัญญาณของชีวิตบนดาวอังคารใด ๆ แม้ว่าจะหมดอายุแล้ว แน่นอนว่าจะอ่านนิยายต่างโลกไปทำไม ถ้าคุณล่าชีวิตต่างโลกจริงๆได้
ขอบคุณข้อมูลจาก
https://www.iflscience.com/space/more-evidence-possibility-ancient-life-mars/
https://www.space.com/41922-mars-life-energy-source-underground.html
https://www.sciencealert.com/mars-conditions-for-life-slimes-underground-water-radiolysis-chemosynthesis
https://www.space.com/16180-mars-odyssey-mission-pictures.html 
บุกดาวแห่งสงคราม ตะลุยอวกาศใกล้โลก life on mars
ข้าจะขอเอี้อมไปให้ถึง ความจริงของจักรวาลและชีวิต อาจอยู่ใต้ผิวดาวอันลึกซึ่ง
ยามที่ตัวข้าตัดสินใจหวนคำนึง อวกาศยังลึกซึ้งตลอดไป
บนดวงดาวดวงนี้ เต็มไปด้วยเหล็กออกไซด์จำนวนมหาศาล และเต็มไปด้วยรอยรอยของชีวิต
ขอบคุณยานสำรวจของนาซ่า อย่างเจ้าคิวริออสซิตี้ ที่ทำให้เราพบหลักฐานที่เป็นไปได้ ว่าบนเจ้า
ดาวแห่งสงครามดวงนี้ อาจมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่น่าสนใจ ที่ถูกเก็บรักษาใว้
ถ้าชีวิตก่อตัวขึ้นบนพึ้นผิวของเจ้าดาวแดงดวงนี้ขึ้นมาจริงๆ แล้วละก็ มันอาจเป็นแหล่งพลังงาน
ทางเคมี ที่เราสามารถตรวจสอบและวิเคราะห์ได้ก็เป็นไปได้อะนะ
นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า "การศึกษาของเราแสดงให้เห็นจากพื้นฐานของฟิสิกส์และการคำนวณทางเคมีว่าพื้นผิวดาวอังคารโบราณมีแนวโน้มว่าจะมีไฮโดรเจนที่ละลายได้มากพอที่จะทำให้เกิดระบบนิเวศใต้ดิน ซึ่งเอี้อต่อชีวิตได้" นักวิจัยจาก Jesse Tarnas ซึ่งเป็นนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของ Brown University ใน Rhode Island กล่าวว่า . "เงื่อนไขในเขตที่อยู่อาศัยนี้น่าจะคล้ายคลึงกับสถานที่ในโลกที่ชีวิตใต้ดินมีอยู่แล้ว"
การใช้ข้อมูลที่รวบรวมได้จากยานอวกาศมาร์สโอดิสซีย์ขององค์การนาซ่า (NASA) Tarnas และเพื่อนร่วมงานของเขาได้สำรวจความหนาแน่นของธาตุกัมมันตภาพรังสีเช่น ทอเรียม,โพแทสเซียมและยูเรเนียมในเปลือกดาวของดาวอังคาร เนื่องจากองค์ประกอบเหล่านี้สลายตัวในอัตราที่คงที่ และคำนวนไดด้วยหลักคณิตศาสตร์ ทีมงานจึงสามารถคาดการณ์ย้อนหลังและกำหนดระดับของสารเหล่านี้ในยุคโบราณได้นั่นเองครับ
นักวิจัยยังได้วิเคราะห์การวัดความหนาแน่นเปลือกดาวอังคารตลอดจนผลของรูปแบบความร้อนใต้พิภพและภูมิอากาศเพื่อหาปริมาณน้ำที่สามารถแยกออกจากรังสีที่อยู่บนพึ้นผิวมื่อดาวเคราะห์ดวงนี้ยังคงมีอายุน้อยมากนะครับ
พวกเขาได้ข้อสรุปว่าดาวเคราะห์แดงอย่างดาวอังคารนะ อาจจะมี เขตที่ชีวิตสามารถกำเนิดขึ้นได้ ที่มีความหนาหลายกิโลเมตรบนพึ้นผิว
เมื่อประมาณ 4 พันล้านปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีน้ำในสภาพของเหลวที่สามารถไหลได้ ไหลผ่านพึ้นผิวดาว ไปทั่วดาวแดง
นักวิทยาศาสตร์ไม่แน่ใจนักว่าพิ้นผิวของดาวอังคารในช่วงเวลานั้น จะออกมาเป็นยังใง - ระหว่างดาวเคราะห์ที่อบอุ่น และมีความชึ้นสูง
และมีน้ำไหลชโลมไปทั่วพึ้นผิวของดาวในช่วงเวลาส่วนใหญ่ หรือบางที่ดาวอังคารโบราณอาจมีพึ้นผิวที่เย็นเยียบ
ราวกับว่าเป็นนรกน้ำแข็ง ที่น้ำในรูปของเหลว จะไหลเวียนได้เพียงแค่หน้าร้อนของดวงดาวเท่านั้นเอง
ดาวอังคารที่หนาวเย็นจะทำให้สิ่งมีชีวิตยากที่จะเติบโตและขยายพันธ์บนพึ้นผิวของมัน แต่ข้อสันนิฐานเดียวกันนี้ใช้ไม่ได้ผลในเคส
ของสิ่งมีชีวิตครึ่งบกครึ่งน้ำที่คาดการณ์ น้ำแข็งเหนือพึ้นผิวกลายเป็นข้อได้เปรียบที่จะทำให้มันได้สนามชีวิตชั้นดี
ด้วยการป้องกันไม่ให้ไฮโดรเจนที่แตกตัวหลบหนีไปที่ชั้นบรรยากาศ
"หลายคนมีความคิดว่าสภาพภูมิอากาศของดาวอังคารในยุคโบราณที่หนาวเย็นจะไม่ดีต่อสิ่งมีชีวิต แต่สิ่งที่เราแสดงให้เห็นก็คือจริงๆแล้ว มันมีพลังงาน
มากกว่าสำหรับสิ่งมีชีวิตใต้ดินในสภาพอากาศที่หนาวเย็น" Tarnas กล่าว "นั่นเป็นสิ่งที่เราคิดว่าอาจเปลี่ยนการรับรู้และความเข้าใจของผู้คนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสภาพภูมิอากาศกับชีวิตที่ผ่านมาบนดาวอังคาร"
การศึกษาครั้งใหม่ซึ่งจะตีพิมพ์ในวารสาร Earth and Planetary Science Letters ฉบับวันที่ 15 พฤศจิกายนนี้จะช่วยให้ภารกิจในอนาคตมีขึ้นเพื่อค้นหาสัญญาณชีวิตของ Red Planet เช่นโปรเจคโรเวอร์ในปี 2020 ของนาซา
ตัวอย่างเช่นรถแลนด์โรเวอร์ปี 2020 สามารถกำหนดเป้าหมาย "บล็อค megabreccia" ชั้นหินโบราณที่ก่อนหน้านี้ได้รับผลกระทบจากอุกกาบาต บล็อกดังกล่าวเป็นที่รู้จักกันว่ามีอยู่อย่างน้อยสองสถานนีลงจอดยาน ในสี่สถานี่ ที่เชื่อมโยงไปถึงเว็บไซต์ NASA กำลังพิจารณาสำหรับโปรเจคโรเวอร์ ปี 2020 โรเวอร์ ถูกกล่าวว่าถึงโดยผู้เขียนงานวิจัยร่วม, อาจารย์ในมหาวิทยาลัยบราวน์ของกลุ่มผู้ศึกษาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมของโลกและดาวเคราะห์ (ทั้งสองแห่งนี้เป็นพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ Syrtis Major และ Midway)
"ภารกิจของรถแลนด์โรเวอร์ปี 2020 คือการค้นหาร่องรอยของชีวิตในอดีต" มัสตาร์ดกล่าวในแถลงการณ์เดียวกัน "พื้นที่ที่คุณอาจจะมีพื้นที่อยู่อาศัยใต้ดินนี้ซึ่งอาจเป็นเขตที่อยู่อาศัยที่ใหญ่ที่สุดในดาวแดงดวงนี้ - ดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่ดีในการกำหนดเป้าหมาย
เรายังไม่มีคำตอบที่แน่ชัด แต่ดูเหมือนงานวิจัยในยุคใหม่จะให้ความหวังกับเรานะครับ เหล่านักวิทยาศาสตร์ แนะนำให้เรา
แทนที่จำสำรวจที่ราบ ภูเขา หรือฝุ่นผง เราควรจะเจาะทะลวงลงไปใต้พึ้นผิวของดาวอังคารมากกว่า จากรายงานของการศึกษา
ของกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยบราว์น ปรากฏการ์นและปริมาณของโมเลกุลน้ำที่พบบนหินของดาวอังคาร
มันสามารถสร้างพลังงานทางเคมีมากพอ ที่จะดูแลชีวิตของจุลินทรีย์เป็นเวลาหลายร้อยล้านปีเลย
เราได้รับการแสดงให้เห็นว่าจากข้อมูลพื้นฐานของฟิสิกส์และคณิตศาสตร์ว่าพื้นผิวของดาวอังคารโบราณมีแนวโน้มว่าจะมีไฮโดรเจนที่ละลายอยู่ในตัวได้มากพอที่จะทำให้เกิดระบบนิเวศที่พิเศษขึ้นในชั้นใต้ดินได้ "นักวิทยาศาสตร์ของดาวเคราะห์ Jesse Tarnas กล่าว
"เงื่อนไขในเขตที่อยู่อาศัยนี้น่าจะคล้ายคลึงกับสถานที่ในโลกที่ชีวิตใต้ดินมีอยู่แล้ว"
มีหลักฐานอยู่บนก้อนหินบนดาวอังคารว่าดาวเคราะห์แห้งและเต็มไปด้วยฝุ่นผงจำนวนมากนี้ได้เก็บน้ำไว้นานแล้ว - แม้ว่าจะมีการถกเถียงกันอยู่ว่าน้ำบนดาวอังคารไหลไปมาบนพึ้นผิว หรือผ่านทางชั้นใต้ดินกันแน่ในความเป็นจริงวันนี้เป็นความจริงเช่นเดียวกัน สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหลักฐานของการไหลของน้ำบนดาวอังคารไม่แน่นอนเลย; ยังมีหลักฐานอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่ามีน้ำจำนวนมากที่แขวนอยู่ใต้พื้นผิว
และถ้ามีอยู่บนโลกใบนี้การจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ที่ดำเนินการโดยนักวิจัยชี้ให้เห็นว่าอาจมีเงื่อนไขที่น่ายินดีสำหรับรูปแบบชีวิตที่คล้ายคลึงกับที่พบในโลกของเรานี้ก็ได้นะครับ
เนื่องจากพวกมันไกลจากความอบอุ่นและแสงแดดซึ่งเป็นสาเหตุของการสังเคราะห์แสงกระบวนการที่ชีวิตส่วนใหญ่ของโลกอาศัยอยู่ขึ้นอยู่กับรูปแบบต่างๆ SLiMEs ต้องพึ่งพากลไกพลังงานที่แตกต่างกันเรียกว่าการสังเคราะห์ทางเคมี (chemosynthesis) และ chemolithotrophic ชีวิตที่พวกเขาเป็นที่รู้จักใช้พลังงานที่เก็บไว้ในพันธะทางเคมีของสารประกอบอนินทรีย์เช่นไฮโดรเจนซัลไฟด์หรือก๊าซไฮโดรเจนในการผลิตคาร์โบไฮเดรตจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
บนดาวอังคารมีเงื่อนไขที่ไม่ค่อยต้อนรับชีวิตสักเท่าไหร่ แต่ทีมงานวิจัยได้พิจารณาแล้วว่าสารกัมมันตภาพรังสีในเปลือกของดาวอังคารอาจส่งผลให้มีการแผ่รังสี radiolysis ซึ่งเป็นกระบวนการที่กัมมันตภาพรังสีแบ่งออกเป็นไฮโดรเจนและออกซิเจน นี้อาจมีการผลิตไฮโดรเจนมากพอที่จะรักษาฝูงชนของ SLIMEs Martian ที่หิวโหยนะครับ
ทีมงานเริ่มต้นด้วยข้อมูลจากเครื่องสเปกโตรมิเตอร์รังสีแกมมาบนยานอวกาศ Mars Odyssey ของ NASA เพื่อตรวจจับธาตุกัมมันตภาพรังสีทอเรียมและโพแทสเซียมในเปลือกโลกของดาวอังคาร ข้อมูลนี้ถูกนำมาใช้เพื่อคำนวณความอุดมสมบูรณ์ของยูเรเนียม
เท่าใดในเปลือกดาวอังคารเมื่อ 4 พันล้านปีก่อน การสลายตัวของกัมมันตภาพรังสีนี้จะทำให้เกิดการสลายตัวของรังสีในน้ำ
ต่อมาพวกเขาต้องประเมินปริมาณน้ำที่จะใช้ได้ตามหลักฐานทางธรณีวิทยา พวกเขาพบว่าน้ำใต้ดินจะมีอยู่มากมายในหินพรุนของดาวอังคาร
และในที่สุดการสร้างแบบจำลองสภาพภูมิอากาศทำให้พวกเขาสามารถค้นหาจุดที่น่าสนใจสำหรับชีวิตไม่หนาวจัดจนแข็งตัว แต่ก็ไม่ใกล้เคียงกับแกนร้อนของดาวเคราะห์ที่มีชีวิตอยู่จนเดือด ซึ่งแน่นอนว่าชีวิตเกิดไม่ได้ในน้ำเดือด
พวกเขาคิดว่าดาวเคราะห์อย่างดาวอังคารเป็นเจ้าของพื้นที่หนาหลายกิโลเมตรซึ่ง เป็นเขตที่จะสามารถให้กำเนอด และอุ้มชูชีวิตได้
การแผ่รังสีจะก่อให้เกิดไฮโดรเจนเพียงพอเพื่อสนับสนุนชุมชนจุลินทรีย์นับร้อยล้านปีผ่านช่วงของสภาพอากาศต่างๆ
แน่นอน ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้ชีวิตยังคงมีอยู่บนดาวอังคารแล้วแน่ๆ แต่มันช่วยให้ทราบว่าควรจะส่งรถมาสก์ดาวอังคาร 2020 ที่วางแผนไว้เมื่อใดในการค้นหาสัญญาณของชีวิตบนดาวอังคารใด ๆ แม้ว่าจะหมดอายุแล้ว แน่นอนว่าจะอ่านนิยายต่างโลกไปทำไม ถ้าคุณล่าชีวิตต่างโลกจริงๆได้
ขอบคุณข้อมูลจาก
https://www.iflscience.com/space/more-evidence-possibility-ancient-life-mars/
https://www.space.com/41922-mars-life-energy-source-underground.html
https://www.sciencealert.com/mars-conditions-for-life-slimes-underground-water-radiolysis-chemosynthesis
https://www.space.com/16180-mars-odyssey-mission-pictures.html