เพิ่งกลับจากไปเที่ยวซีอาน ลั่วหยาง ด้วยตัวเองมาสดๆ ร้อนๆ ค่ะ ขอแชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับการเดินทางที่ได้จาก trip นี้นะคะ เผื่อจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังจะไปเร็วๆ นี้ค่ะ
1) Google Map ในจีนใช้ได้ ไม่โดนบล็อก ถึงแม้ พวกเส้นทางรถไฟ และ รถเมล์จะยังไม่สมบูรณ์ แต่ก็สามารถใช้ดู location ว่าเราอยู่ตรงไหน จะไปไหน กะเวลาเดินทางได้ค่ะ ไม่หลง แต่การคำนวณเวลาเดินทางของรถเมล์ดูจะไม่ค่อยแม่น เหมือนในประเทศไต้หวัน ญี่ปุ่น ที่เป๊ะกันระดับวินาทีเลย อาจจะเพราะรถเมล์ที่นี่เค้าไม่ได้มีตารางเวลาที่แน่นอน เหมือนที่ประเทศอื่น เท่าที่ลองขึ้นมา บางสายมาถี่มาก บางสายก็รอนาน จนขาแข็งเลยค่ะ คงต้องรอให้เค้าพัฒนาระบบอีกสักพัก
2) Sim Data จากเมืองไทย สามารถเล่น Facebook และ Line ได้นะคะ ถึงแม้จะเป็นเบอร์ใหม่ และไม่ต้องใช้ app VPN เพื่อเปลี่ยน location คิดว่าทุกค่ายน่าจะใช้ได้เหมือนกัน ส่วนเราใช้ AIS Sim2fly ค่ะ พอไปถึง ใส่ซิม เปิด data roaming มันก็หา network ให้เราเลยค่ะ สัญญานก็นับว่า ok นะคะ
3) Taxi ที่นี่ราคาประหยัดมาก เริ่มต้นแค่ 5 หยวน (25บาท) สำหรับ 2 กิโลแรก เราใช้เป็นพาหนะ ในการเดินทางเวลารีบๆ หรือไม่แน่ใจในเส้นทางรถเมล์ค่ะ อาทิเช่น ตอนไปถ้ำหลงเหมิน รอสาย K71 เกือบ ชม ก็ยังไม่โผล่ สุดท้ายไปต่อคิวเรียก Taxi มิเตอร์ ราคารวมค่า service แค่ 14 หยวน หารกัน 3 คน ตกคนละ ไม่เท่าไหร่เลยค่ะ ได้เวลาไปเที่ยวเพิ่ม และไม่เสียอารมณ์ ขากลับอดทนรอสาย 71 อีกที กว่าจะมาก็ครึ่ง ชม เศษ (กำลังจะเปลี่ยนใจขึ้น Taxi แล้วเชียว) พอได้ขึ้นไป ดันไม่เลี้ยวไปจอดสถานีลั่วหยางหลงเหมิน คนขับบอกให้ไปต่อ สาย 66 อีกที เซ็งไปเลย
4) ควรจองตั๋วรถไฟล่วงหน้า อย่างน้อย 1 วัน เพราะ ถ้าไปจอง ณ วันเดินทาง รอบที่เราต้องการมักจะเต็ม อาจจะต้องรอเป็นรอบถัดไป ตอนที่เราไปลั่วหยาง เราจองล่วงหน้า 2 วันค่ะ ตอนวันออกเดินทาง ไปถึงสถานี Xian North เช้ามาก เลยจะไปขอเปลี่ยนตั๋วเป็นรอบเร็วขึ้น ก็เต็มเสียแล้ว ก็เลยไปรอบเดิม ยังดีที่จองมา ไม่งั้นอาจจะต้องไปช้ากว่าที่คาดไว้ ราว 1- 2 ชม ค่ะ ถ้าใครไม่อยากเสียเวลาไปจองที่สถานีรถไฟ เพราะไม่ได้ผ่าน ก็ให้จอง online ได้เลยค่ะ กับ Trip.co.th ซึ่งจะมีค่าธรรมเนียมการจองต่อใบ 95 บาท ถ้าไปกลับก็คูณ 2 ค่ะ
5) อย่าไว้ใจเรื่องตารางรถบัส ของที่นี่ค่ะ ตอนไปวัดเส้าหลิน ทุกข้อมูลที่ได้มา บอกว่ามีรถจากสถานีรถบัสจินหยวนทุกครึ่ง ชม ตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง แต่พอไปถึงราว 9.30 ได้รับคำตอบว่า รถบัสมีแค่รอบเดียวคือ 8.00 น สุดท้ายเลยต้องเปลี่ยนเส้นทางไปลงเมืองเติงฟง แล้วต่อรถเมล์เล็กอีกที ซึ่งก็เสียเวลาและค่าใช้จ่ายเพิ่มอีกค่ะ แนะนำว่าออกเช้าเข้าไว้ จะได้ไม่พลาดรถค่ะ
6) รถบัสเถื่อนที่ออกมาจับนักท่องเที่ยว ตามสถานที่ท่องเที่ยวนั้น ราคาไม่แพง แต่อาจทำให้การเดินทางของเราผิดแผนได้ค่ะ ตอนออกจากวัดเส้าหลิน เราเชื่อเจ๊คนนึงที่มาหาผู้โดยสารที่จะกลับเมืองลั่วหยาง ในราคาแค่ 20 หยวน ต่อคน ถูกกว่าตอนขามาจากจินหยวนซะอีก ก็เลยเดินตามเค้าไป มีคนจีนขึ้นเยอะแยะ คงไม่เป็นไร แต่สุดท้าย เค้าพาเราวิ่งอีกเส้นนึง คนละอันกับขามา โชคร้ายเจอรถติดยาวร่วม 2 ชม แทนที่ขากลับจะเร็วขึ้น กลับใช้เวลาร่วม 5 ชม กว่าจะถึงลั่วหยาง เรียกว่าเย็นนั้นไม่ต้องไปไหนล่ะค่ะ ถึง รร.ก็นอนเลยด้วยความเหนื่อย
7) เผื่อเวลาไว้เวลาไป Airport เยอะหน่อย เพราะแม้แต่รถไฟ high speed ก็ delay ได้นะคะ อันนี้เกิดขึ้นตอนเดินทางจากสถานีลั่วหยางหลงเหมินไปเจิ้งโจว เพื่อไปขึ้นเครื่องกลับ ขบวนที่จองไว้ delay 55 นาที แถมตอนที่รถไฟมา ก็หา platform ไม่ทัน เพราะเข้าใจผิดว่าที่ check in มีแค่ประตูเดียว พอวิ่งลงไปหารถไฟที่ platform ตามที่พนักงานชี้ไป ก็กลายเป็นสายอื่นไปแล้ว เข้าใจว่าคงมาจอดแป๊บเดียว แล้วก็ออกเลย ตกรถไฟจนได้ ดีที่เจอกับน้องคนจีนที่ใจดีทำงานอยู่ที่การรถไฟ เค้าพาขึ้นอีกขบวนนึงไปเลย แต่ต้องตีตั๋วยืน เพราะที่นั่งเค้าเต็ม เลยได้ไปลงที่สถานีรถไฟเจิ้งโจวทันเวลา
8) Save ชื่อสถานที่ท่องเที่ยว สถานีรถไฟ หรือ โรงแรม เป็นภาษาจีน เก็บไว้ในมือถือ เพราะคนที่นั่นเค้าไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ไม่ว่าเราจะพยายามพูดช้าๆ หรือ เขียน แม้แต่พนักงานโรงแรมบางแห่ง ขนาดเราพักที่ ibis hotel พนักงานก็ยังพูดภาษาอังกฤษได้น้อยมากค่ะ เป็นคำๆ ไม่เป็นประโยค ดังนั้นการโชว์รูป หรือ คำในภาษาของเค้าจะช่วยประหยัดเวลาเรามากค่ะ
9) เรียนรู้ศัพท์ภาษาจีนไว้บ้าง หรือ ใช้ google translate ในการแปล แต่เน้นว่า ควรแปลจากภาษาอังกฤษ เป็น จีน จะดีกว่า เพราะพอแปลจากไทยเป็นจีน บางทีจะเพี้ยนๆ ค่ะ ตัวเลข 1 – 10 ภาษาจีน ท่องไปให้แม่น เอาไว้เวลาถามราคาสินค้า คนจีนเค้าจะเรียกหน่วยเงินเค้าเป็นหรียญ ไม่ใช่หยวน เหมือนเราเรียก คำว่า เหรียญ = ไคว่ เช่น เอ้อไคว่ = 2 เหรียญ อู่ไคว่ = 5 เหรียญ ส่วนคำศัพท์เกี่ยวกับอาหารการกิน ก็เช่น หนิวโร่ว = เนื้อวัว จูโร่ว = เนื้อหมู ลองหาข้อมูลจากในเน็ตดูนะคะ เราก็ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ เดี๋ยวบอกผิดค่ะ
10) ส้วมสาธารณะที่นี่เกือบ 100% เป็นแบบนั่งยองๆ ค่ะ แม้แต่ในห้างหรู ก็ยังเป็นแบบนี้ แต่จะมีอยู่ห้องนึงที่เค้าใช้บริการผู้สูงอายุ คนท้อง หรือ คนพิการ ก็จะเป็นแบบนั่ง ถ้าโชคดีว่างอยู่ก็ใช้ได้ค่ะ แต่ต้องพกกระดาษทิชชู่ติดตัวเสมอ เพราะส่วนใหญ่ไม่มีกระดาษทิชชูให้ ยกเว้นใน โรงแรม หรือ ในห้างสรรพสินค้า
สุดท้าย อย่าลืมทำใจ ถ้าทุกอย่างไม่เป็นดังคาด เพราะการเดินทางด้วยตัวเอง จะสนุกตรงที่ได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้านี่แหละค่ะ
ตอนไป คิดว่าหาข้อมูลมาดีแล้ว สุดท้าย ก็ยังมีหลง มีหลุด เป็นเรื่องปกติค่ะ ให้ได้บ่นว่า รู้งี้....... ตลอดเวลา
ขอให้ทุกท่านเดินทางให้สนุกนะคะ
10 Tips สำหรับการไปเที่ยวจีนด้วยตัวเอง
1) Google Map ในจีนใช้ได้ ไม่โดนบล็อก ถึงแม้ พวกเส้นทางรถไฟ และ รถเมล์จะยังไม่สมบูรณ์ แต่ก็สามารถใช้ดู location ว่าเราอยู่ตรงไหน จะไปไหน กะเวลาเดินทางได้ค่ะ ไม่หลง แต่การคำนวณเวลาเดินทางของรถเมล์ดูจะไม่ค่อยแม่น เหมือนในประเทศไต้หวัน ญี่ปุ่น ที่เป๊ะกันระดับวินาทีเลย อาจจะเพราะรถเมล์ที่นี่เค้าไม่ได้มีตารางเวลาที่แน่นอน เหมือนที่ประเทศอื่น เท่าที่ลองขึ้นมา บางสายมาถี่มาก บางสายก็รอนาน จนขาแข็งเลยค่ะ คงต้องรอให้เค้าพัฒนาระบบอีกสักพัก
2) Sim Data จากเมืองไทย สามารถเล่น Facebook และ Line ได้นะคะ ถึงแม้จะเป็นเบอร์ใหม่ และไม่ต้องใช้ app VPN เพื่อเปลี่ยน location คิดว่าทุกค่ายน่าจะใช้ได้เหมือนกัน ส่วนเราใช้ AIS Sim2fly ค่ะ พอไปถึง ใส่ซิม เปิด data roaming มันก็หา network ให้เราเลยค่ะ สัญญานก็นับว่า ok นะคะ
3) Taxi ที่นี่ราคาประหยัดมาก เริ่มต้นแค่ 5 หยวน (25บาท) สำหรับ 2 กิโลแรก เราใช้เป็นพาหนะ ในการเดินทางเวลารีบๆ หรือไม่แน่ใจในเส้นทางรถเมล์ค่ะ อาทิเช่น ตอนไปถ้ำหลงเหมิน รอสาย K71 เกือบ ชม ก็ยังไม่โผล่ สุดท้ายไปต่อคิวเรียก Taxi มิเตอร์ ราคารวมค่า service แค่ 14 หยวน หารกัน 3 คน ตกคนละ ไม่เท่าไหร่เลยค่ะ ได้เวลาไปเที่ยวเพิ่ม และไม่เสียอารมณ์ ขากลับอดทนรอสาย 71 อีกที กว่าจะมาก็ครึ่ง ชม เศษ (กำลังจะเปลี่ยนใจขึ้น Taxi แล้วเชียว) พอได้ขึ้นไป ดันไม่เลี้ยวไปจอดสถานีลั่วหยางหลงเหมิน คนขับบอกให้ไปต่อ สาย 66 อีกที เซ็งไปเลย
4) ควรจองตั๋วรถไฟล่วงหน้า อย่างน้อย 1 วัน เพราะ ถ้าไปจอง ณ วันเดินทาง รอบที่เราต้องการมักจะเต็ม อาจจะต้องรอเป็นรอบถัดไป ตอนที่เราไปลั่วหยาง เราจองล่วงหน้า 2 วันค่ะ ตอนวันออกเดินทาง ไปถึงสถานี Xian North เช้ามาก เลยจะไปขอเปลี่ยนตั๋วเป็นรอบเร็วขึ้น ก็เต็มเสียแล้ว ก็เลยไปรอบเดิม ยังดีที่จองมา ไม่งั้นอาจจะต้องไปช้ากว่าที่คาดไว้ ราว 1- 2 ชม ค่ะ ถ้าใครไม่อยากเสียเวลาไปจองที่สถานีรถไฟ เพราะไม่ได้ผ่าน ก็ให้จอง online ได้เลยค่ะ กับ Trip.co.th ซึ่งจะมีค่าธรรมเนียมการจองต่อใบ 95 บาท ถ้าไปกลับก็คูณ 2 ค่ะ
5) อย่าไว้ใจเรื่องตารางรถบัส ของที่นี่ค่ะ ตอนไปวัดเส้าหลิน ทุกข้อมูลที่ได้มา บอกว่ามีรถจากสถานีรถบัสจินหยวนทุกครึ่ง ชม ตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง แต่พอไปถึงราว 9.30 ได้รับคำตอบว่า รถบัสมีแค่รอบเดียวคือ 8.00 น สุดท้ายเลยต้องเปลี่ยนเส้นทางไปลงเมืองเติงฟง แล้วต่อรถเมล์เล็กอีกที ซึ่งก็เสียเวลาและค่าใช้จ่ายเพิ่มอีกค่ะ แนะนำว่าออกเช้าเข้าไว้ จะได้ไม่พลาดรถค่ะ
6) รถบัสเถื่อนที่ออกมาจับนักท่องเที่ยว ตามสถานที่ท่องเที่ยวนั้น ราคาไม่แพง แต่อาจทำให้การเดินทางของเราผิดแผนได้ค่ะ ตอนออกจากวัดเส้าหลิน เราเชื่อเจ๊คนนึงที่มาหาผู้โดยสารที่จะกลับเมืองลั่วหยาง ในราคาแค่ 20 หยวน ต่อคน ถูกกว่าตอนขามาจากจินหยวนซะอีก ก็เลยเดินตามเค้าไป มีคนจีนขึ้นเยอะแยะ คงไม่เป็นไร แต่สุดท้าย เค้าพาเราวิ่งอีกเส้นนึง คนละอันกับขามา โชคร้ายเจอรถติดยาวร่วม 2 ชม แทนที่ขากลับจะเร็วขึ้น กลับใช้เวลาร่วม 5 ชม กว่าจะถึงลั่วหยาง เรียกว่าเย็นนั้นไม่ต้องไปไหนล่ะค่ะ ถึง รร.ก็นอนเลยด้วยความเหนื่อย
7) เผื่อเวลาไว้เวลาไป Airport เยอะหน่อย เพราะแม้แต่รถไฟ high speed ก็ delay ได้นะคะ อันนี้เกิดขึ้นตอนเดินทางจากสถานีลั่วหยางหลงเหมินไปเจิ้งโจว เพื่อไปขึ้นเครื่องกลับ ขบวนที่จองไว้ delay 55 นาที แถมตอนที่รถไฟมา ก็หา platform ไม่ทัน เพราะเข้าใจผิดว่าที่ check in มีแค่ประตูเดียว พอวิ่งลงไปหารถไฟที่ platform ตามที่พนักงานชี้ไป ก็กลายเป็นสายอื่นไปแล้ว เข้าใจว่าคงมาจอดแป๊บเดียว แล้วก็ออกเลย ตกรถไฟจนได้ ดีที่เจอกับน้องคนจีนที่ใจดีทำงานอยู่ที่การรถไฟ เค้าพาขึ้นอีกขบวนนึงไปเลย แต่ต้องตีตั๋วยืน เพราะที่นั่งเค้าเต็ม เลยได้ไปลงที่สถานีรถไฟเจิ้งโจวทันเวลา
8) Save ชื่อสถานที่ท่องเที่ยว สถานีรถไฟ หรือ โรงแรม เป็นภาษาจีน เก็บไว้ในมือถือ เพราะคนที่นั่นเค้าไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ไม่ว่าเราจะพยายามพูดช้าๆ หรือ เขียน แม้แต่พนักงานโรงแรมบางแห่ง ขนาดเราพักที่ ibis hotel พนักงานก็ยังพูดภาษาอังกฤษได้น้อยมากค่ะ เป็นคำๆ ไม่เป็นประโยค ดังนั้นการโชว์รูป หรือ คำในภาษาของเค้าจะช่วยประหยัดเวลาเรามากค่ะ
9) เรียนรู้ศัพท์ภาษาจีนไว้บ้าง หรือ ใช้ google translate ในการแปล แต่เน้นว่า ควรแปลจากภาษาอังกฤษ เป็น จีน จะดีกว่า เพราะพอแปลจากไทยเป็นจีน บางทีจะเพี้ยนๆ ค่ะ ตัวเลข 1 – 10 ภาษาจีน ท่องไปให้แม่น เอาไว้เวลาถามราคาสินค้า คนจีนเค้าจะเรียกหน่วยเงินเค้าเป็นหรียญ ไม่ใช่หยวน เหมือนเราเรียก คำว่า เหรียญ = ไคว่ เช่น เอ้อไคว่ = 2 เหรียญ อู่ไคว่ = 5 เหรียญ ส่วนคำศัพท์เกี่ยวกับอาหารการกิน ก็เช่น หนิวโร่ว = เนื้อวัว จูโร่ว = เนื้อหมู ลองหาข้อมูลจากในเน็ตดูนะคะ เราก็ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ เดี๋ยวบอกผิดค่ะ
10) ส้วมสาธารณะที่นี่เกือบ 100% เป็นแบบนั่งยองๆ ค่ะ แม้แต่ในห้างหรู ก็ยังเป็นแบบนี้ แต่จะมีอยู่ห้องนึงที่เค้าใช้บริการผู้สูงอายุ คนท้อง หรือ คนพิการ ก็จะเป็นแบบนั่ง ถ้าโชคดีว่างอยู่ก็ใช้ได้ค่ะ แต่ต้องพกกระดาษทิชชู่ติดตัวเสมอ เพราะส่วนใหญ่ไม่มีกระดาษทิชชูให้ ยกเว้นใน โรงแรม หรือ ในห้างสรรพสินค้า
สุดท้าย อย่าลืมทำใจ ถ้าทุกอย่างไม่เป็นดังคาด เพราะการเดินทางด้วยตัวเอง จะสนุกตรงที่ได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้านี่แหละค่ะ
ตอนไป คิดว่าหาข้อมูลมาดีแล้ว สุดท้าย ก็ยังมีหลง มีหลุด เป็นเรื่องปกติค่ะ ให้ได้บ่นว่า รู้งี้....... ตลอดเวลา
ขอให้ทุกท่านเดินทางให้สนุกนะคะ