ระหว่างงานที่สบายเเต่ได้เงินน้อย เเต่ไม่สบายใจไม่โอเครมากๆจนเป็นทุกข์ เเล้ว งานที่ไม่ค่อยสบายเเต่ก็ได้เงินดี เเต่เราทำเเล้วเราสบายใจสุดๆ เราโอเครไปกับงาน เป็นทุกคนทุกคนจะเลือกเเบบไหนคะ ตอนนี้เหรอ 555 โคตรของโคตรของโคตรเเย่มากๆ เราไม่สบายใจมากๆกับงานที่ทำอยู่ถามว่างานโอเครไหม สบายสุดๆคะ นั่งกินนอนกิน บลาๆได้สบายมากๆเลย เเต่เราไม่สบายคือเราไม่สบายใจคะ ทำไมต้องมาเจออะไรเเบบนี้ด้วยก็ไม่รู้ ที่ทำให้เป็นโรคซึมเศร้าส่วนหนึ่งก็เพราะ งานที่ทำด้วยละ เเล้วมามีปัญหากับพี่ที่ทำงานอีก อยู่เเบบนี้โคตรเเย่สุดๆ เเต่ถ้าออกจากงานถามว่ามีงานที่จะไปทำไหม มีคะ เเต่มันออกยาก 555 ถ้าใครได้อ่านกะทู้ก่อนๆของเรา คงจะรู้ว่าเพราะอะไร มันทรมานมากๆจริงนะ ไปหาหมอมาเเล้วคะ หมอก็ให้ยาต้านเศร้ามากิน เเต่เรามันดื้อ ไม่กิน จะกินเฉพาะตอนที่ทำร้ายตัวเอง จะกินตอนที่ไม่มีสติ น้าคะ ทำไมน้าไม่เข้าใจหนูเลย รู้ว่าอยากให้หนูได้งานสบาย รู้ว่าอยากให้หนูสบาย ขอบคุณคะน้า งานสบายมากๆ เเต่น้าไม่ถามความรู้สึกของหนูบ้างเหรอว่าหนูสบายใจไหมที่ทำงานเเบบนี้ อยู่ไปก็ทำให้สภาพจิตใจย้ำเเย่ อยากออกเเต่ก็ต้องโดนด่า โดนว่าไปอีก ทำไมชีวิต ... เหนื่อยอะ เหนื่อยกับคนมากๆ เเล้วเป็นทุกคนละคะ ทุกคนจะเลือกอะไร .. คิดถึงเเม่ คิดถึงคนบนฟ้า... ปล.น้าไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าคะเเต่ช่วงนี้เราไม่ค่อยไปทำงานเเกจะถามว่ามีอะไรรึเปล่าเราก็ตอบเปล่าก็โอเครดี สงสารเเกอยู่นะคะ ที่เเกพามาสมัครงาน หางานที่ดีๆให้ทำ เเต่เรากลับไม่โอเคร ในสิ่งที่เป็นอยู๋ เราไม่โอเครจริงๆ มาทำงานเเทนเราไหมคะ มาทำเเทนที ... ใช่คะ ขึ้นชื่อว่างานมันก็ไม่สบายหมด เเต่จะให้อธิบายยังไงก็ไม่มีใครเข้าใจ เเต่เอาเป็นว่า ก็เหนื่อยเเละท้อมากคะ อยากให้น้ามาเห็นทุกๆกะทู้ที่หนูตั้งจังวะ เหนื่อยวุ้ย...
ว่าด้วยเรื่องงาน