"สะพาน"

ฉันท์นอกคัมภีร์ ห่อ โคลงสี่สุภาพ

# โคลงสี่สุภาพ

@ ยลพักตร์พิมพ์ผ่องแผ้ว      พึงตา
พิศยั่วยวนชักพา                 จิตข้อง
กรรมใดก่อเกิดมา                ทันพี่ พร้องฤา
ใจจ่อจึงจดจ้อง                   หนึ่งน้องนางเดียว

#อินทรลีลาศฉันท์๑๑

@ เพียงพบประสบพักตร์           มิอาจหักหทัยหวน
เคียงนางมิบังควร           มะโนยั้งมิควรเคียง

@ ตานางประหนึ่งทราย           ผิว์เอียงอายชะม้ายเมียง
สบตาประหม่าเพียง           มฤคาผวาพราน

@ ยามแย้มยะยั่วยิ้ม           ประดุจพิมพ์ผกาบาน
อิ่มเอมเกษมซ่าน           สะท้านทั่วสะเทือนใจ

@ ยิ่งเมินก็ยิ่งมอง           จะจรดจ้องประคองใกล้
มิ่งมิตรสนิทใน           สิเนหาอนงค์องค์

#อินทรวงศฉันท์๑๒

@ โอ้กามเทพท้าว           ธ จะน้าวธนูผจง
เรืองฤทธิ์สถิตย์ทรง           ผณิตชุ่มภมรผวา

@ เหนี่ยวศรสุมาลี           ตะละทีมิสร่างมิซา
จ่อมจมภิรมยา           มนะสมประดลระดี

@ ข้าน้อยสิจมปลัก           จะกระอักกระอ่วนทวี
อ่อนยวบฤดีมี           อุระพรั่นระทวยระทม

@ ก้าวขึ้นสะพานกาม          ฤจะข้ามผสานผสม
ลืมยั้งมะโนรมย์           สิจะชมภิรมย์สุรางค์

"ครูเปี๊ยก"
๒๔ กันยายน ๒๕๖๑

--ฉันท์ทั้งสองรูปมิได้มีอยู่ในคัมภีร์วุฒโตทัย โบราณ แต่ปรากฎแทรกอยู่ในอินทรวิเชียรฉันท์ ในจำพวก ฉันท์๑๑ และ ๑๒ และในมหาชาติกถา ของนายฉันท์ ขำวิไล และจารึก วัดโมลีโลกยารามราชวรวิหาร (ข้อมูลจากเนต)  ศัพท์ลึกๆ และ สำนวน ยังด้อยนัก จึงอาจขัดหูขัดตาไปบ้าง หรือ ผิดพลาด โปรดอภัย ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อเดินตามแนวทางบุราณจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง ....ครูเปี๊ยก ๒๔/กย ๖๑