จุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งนี้ เกิดจากเราเจอกันในทีงานแต่งเพื่อน แล้วพี่เขาเข้ามาทักทายเราในเฟสบุ๊ค เราไม่สามารถรู้เลยว่าพี่เขามีแฟนอยู่แล้วหรือป่าว เพราะในโซเชลไม่มีการขึ้น In relationship ไม่มีรูปคู่ ไม่มีคอมเม้นแสดงความเป็นเจ้าของ พี่เขาเป็นคนเข้าหาเราก่อน ทักมาเชิงจีบ แต่เราก็แอบไม่แน่ใจว่าเขามีใครอยู่แล้วรึป่าว ซึ่งคุยกันมาสักพัก เราก็รู้เพราะเขาบอกเราเอง ว่าเขามีใครอยู่แล้ว แต่เขาก็ชอบเรา อยากคุยกับเราแต่ห้ามเรารักเขา ให้เราไปคุยคนอื่นด้วยก็ได้แต่ต้องคุยกับเขา เราก็เผลอยอมอยู่กับความสัมพันธ์นี้มาสักระยะนึง เขาทำทุกอย่างเหมือนเราสำคัญกับเขามากคนนึง อยู่ไหน ทำอะไร กับใคร เขาถ่ายรูปส่งให้เราดูตลอด และเราทำอะไรอยู่กับใครเขาจะขอให้เราถ่ายรูปให้เขาดูด้วย จะมีช่วงที่เขาเงียบหายไปเราจะรู้เองอัตโนมัติว่าเขาไปอยู่กับอีกคน แล้วเราจะไม่วอแวอะไรกับเขาเลย คือแค่รอเขากลับมาทุกอย่างก็เหมือนเดิม และเขาก็บอกเราตรงๆว่าเขาไปไหนมา เราก็แอบมีนอยเหมือนกันนะ แต่ก็ทำเหมือนไม่มีอะไร เราคอลกันแทบจะทุกคืน เขาใส่ใจเราทุกอย่าง มีอาการหึงหวง ทุกอย่างเหมือนเป็นแฟนแบบชัดเจน จนเราลืมไปเลยว่าสถานะตัวเองเป็นอะไร แต่ก็มีแว้บๆเข้ามาดึงสติตัวเองได้ เรารู้ตลอดว่าตัวเองเป็นเด็กเก็บเขา และทุกรูปที่เขาส่งมาเรารู้ว่าเขาก็ต้องส่งให้คนอื่น คำว่าคิดถึงที่บอกกันทุกว่า เขาก็ต้องส่งให้คนอื่นด้วยเหมือนกัน รู้หมดทุกอย่างแต่ยอม ยอมเอาตัวเองมาวางไว้ตรงนี้ รู้ว่าตอนจบเขาจะไม่เลือกเราและเราก็ถอยจากเขาไม่ได้เหมือนกัน ก่อนที่อะไรมันจะสายไปมากกว่านี้เราอยากออกไปจากตรงนี้ได้สักที อยากออกไปแบบที่ช้ำน้อยที่สุด แบบที่ความสัมพันธ์เรายังเป็นพี่น้องกันได้ ไถึงจะไปต่อไม่ได้แต่ยังอยากรู้จักเขาอยู่ ทำไงดีคะ