คือว่าวันนี้เราขึ้นรถเมล์กลับจากบางเขนไปเซนลาดฯ
ใช่มะ ก็เจอคนสวยอยู่บนรถเมล์แอร์ยูโร ยืนกันไปเราก็แอบมอง เราก็ทำตัวไม่ค่อยถูก
แต่เหมือนเขาเข้ามาใกล้พอใกล้ลงเราก็ไม่รู้คิดไปเองไหม
>>> แล้วเธอคนนั้นก็ลงเมเจอร์รัชโยธิน ซึ่งเราก็ถึงเวลาละ
--------ลงตามไป
--------อย่านะ ไม่ไหวแล้ว ตื่นเต้น


สรุป เราก็ไม่ลง จบ ไม่ได้ลงไม่ได้ทัก รักไม่เกิด เสียดายเว้ย
เลยมาแบ่งปันเฉยๆ 5555555555
แปลกมาก เธอคนนี้ทำให้เราแปลกใจตรง ทำไมมันตราตรึง รู้งี้กระโดดลงไปทักแล้ว โห่เอ๋ย
สวยด้วย น่าจะเป็นนักศึกษาแถวนั้น แต่เราเนี่ยสิ ใส่ชุดนักศึกษาก็จริงแต่ไม่ได้อยู่แถวนั้นเลยๆๆๆๆๆๆ

ปล. เพราะความอาย ไม่กล้าเนี่ยแหละทำให้คนเราไม่ได้รู้จักกัน ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ที่ไม่ลงตามไปอีกใจก็กลัวเขากลัวด้วยแหละ อะไรจะปุบปับแบบนั้นอะนะ
ว้า  ถ้าเกิดว่ามีพรหมลิขิตเราคงได้เจอกันอีก

ขอบคุณที่อ่านจบ มาบ่นให้ฟัง โอ้ยชีวิต โสดต่อไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ต้องกล้านะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกคนๆๆๆๆๆๆๆ