ช่วงนี้เราไม่ค่อยอินกับทุกอย่างเลย รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุขใช้ชีวิตไปวันๆเรียนๆกลับหอมานอนวนอยู่แบบนั้น เพื่อนแต่ก่อนก็ไปไหนด้วยกันตลอดมันมีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่เรารู้สึกว่าเราไม่มีตัวตนเลยในกลุ่มเพื่อนนั้น. เราเลยถอยออกมาอยู่คนเดียวไปไหนคนเดียวกินข้าวคนเดียวอยู่กับตัวเองตลอดเวลา หรือเราถอยออกมามากไปถอยมาจนเพื่อนที่ไม่สนิททักว่าเดียวนี้เป็นอะไรหรือป่าวทำไมไม่ร่าเริงเลย เราก็คิดว่าเราปกติมาตลอด แต่หลังๆเริ่มไม่แน่ใจแล้ว บางทีก็อารมณ์อ่อนไหวอยากร้องไห้ทั้งๆที่ไม่มีสาเหตุ ไม่อยากเจอหน้าใคร อยากนอนโง่ๆอยู่ที่หอ รู้สึกทุกอย่างน่าเบื่อไปหมดรู้สึกหมดแรง. เราเคยนอนอยู่เฉยๆ3วัน ข้าวก็ไม่กินกินไม่ลงจริงๆจนป่วย เวลาผ่านไป1เดือนเราคิดว่าเราอยู่ได้เราเข้มแข็งแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆคือไม่เลย เราจัดการกับอารมณ์ตรงนี้ของตัวเองไม่ได้ เราเหนื่อยกับการที่ต้องมานั่งคิดเรื่องแบบนี้แค่เรียนก็หนักพอแล้ว ใครมีวิธีหรืออะไรที่สามารถทำให้เราออกไปจากตรงนี้ไหม. เราเคยคิดนะว่าบางที่เราก็อยากหายไปจากตรงนี้
ความรู้สึกนี้คืออะไร