เอาจริงๆตอนเเรกผมก็ไม่ได้คิดว่าจะมีโอกาศได้จับกล้องฟิล์มหรอกเกิดมาก็เจอเเต่ DSLR เเล้ว 555 เเต่ๆวันนั้นไปเดินเล่นเมกะพลาซ่า
ก็สะพานเหล็กนั่นเเหละเดินๆอยู่ไปสะดุดตากับไอ้กล้องที่ว่างอยู่หน้าร้านขายอุปกรณ์กล้องเลยเข้าไปสอบถามลุงเเกบอก 450 ต่อไปต่อมาได้ 400
เลยเออไหนๆมาเเล้วซื้อมาเล่นซักหน่อยก็ไม่เสียหายเลยจัดมาไปๆดูสเปคไอ้กล้องนี้กัน

Film ISO400 135 film : Lens f = 32 mm F = 10 plastic lens sheet
Photo : 27 photo
Shutter speed : 1 / 140 seconds
Shooting distance range : 1 m ~ infinity
Finder Reverse : Galilean plastic Finder
Flash : Built-in (effective shooting distance: 1 m ~ 3 m) pilot lamp with sliding Flash switch
Battery : 4 type AA 1.5 V alkaline batteries built-in
Dimensions : W 108.0 × 54.0 H x D 34.0 mm

จากสเปคคราวๆที่หามาเเน่นอนถ่ายที่ร่มไม่เปิดเเฟลซ ตายเเน่นอนดังนั้นเเสดงว่าเราควรไปเลือกถ่ายกลางเเจ้งกันจะดีกว่าง่ายกว่าเยอะ
อ่าๆหลังจากดูสเปคเเล้วอีกอย่างที่เราต้องดูคือรูปร่างกล้องนั่นเอง


ด้านหน้าก็จะประกอบด้วยหน้าเลนส์ เเฟลซ  เเละตัวเปิดเเฟลซเปิดเลื่อนขึ้นลง


ด้านหลังที่เห็นก็มีเเป้นเลื่อนฟิล์ม กับช่องมองภาพ เเละ ปุ่มลั่นชัตเตอร์ด้านบน
โดยที่ตัวกล้องจะมีวิธีการใช้ติดกับกล้องอยู่เเล้วเลยใช้ไม่ยากใช้ตามเลขเลข
ภาคทฤษฏีเต็มเเล้วไปๆออกไปลุยภาคสนามกันนนนน

---

1. ตึกเเม้น โรงเรียนเทพศิรินทร์


2. ป้ายรถเมล์ย่านยศเส


3. บนรถเมล์



4.  skywalk MBK




5.  BTS สถานีบางหว้า


ก็หลังจากที่ออกไปถ่ายรูปมาจนหมดม้วนที่ 27 รูปถามว่าคุ้มไหมมันก็คุ้มดีนะถ้าถ่ายเเบบไม่คิดไรมากถ่ายขำๆไมซีเรียส
เพราะถ้าเอาไปถ่ายกลางเเจ้งคือเราเห็นอะไรในช่องมองภาพก็ได้ภาพเเบบนั้นเลยไม่ต้องเปิดเเฟลซ
เเต่ถ้าเอาไปถ่ายในร่มก็อาจยากหน่อยเเต่ถ้าเปิดเเฟลซถ่ายก็ได้รูปเเน่นอนเเต่อาจไม่สวยเท่าเเสงธรรมชาติ
สรุปๆๆถ้าอยากลองอะไรใหม่ๆเเปลกก็ลองไปหาเล่นดูมันอาจไม่คุ้มค่ากับเงินเเต่คุ้มค่าที่ได้ลอง