คือบุคคลิกเราลักษณะท่าทางดูเป็นคนแกร่งค่ะ เป็นคนเก่งที่แบบกระฉับกระเฉง เราก็รู้สึกได้ค่ะว่าเราก็เป็นคนแบบนั้นในสายตาคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นการพูดการแนะนำความกล้าแสดงออกหรืออะไรหลายๆอย่าง แต่มันติดตรงที่ว่าเราเป็นคนไม่เรียบร้อยเลยซุ่มซ่ามมาก ทำอะไรก็สะเพร่าลืมนู่นลืมนี่ไปหมด ตัดกระดาษก็เบี้ยว ทำงานปฏิบัติหรือประดิษฐ์ก็ทำเละ จะทำงานก็ลืมเซฟไว้ แต่ดีที่เครื่องมันบันทึกอัติโนมัติให้ แล้วเป็นคนตกใจแรงมากกกก เดินไปไหนก็ชนนู่นนี่นั่นตกแตกไปหมด อาจารย์ยังบอกเลยบอกค่ะว่าเสียดายบุคคลิกของเรามาก ท่าทางการแสดงออกการพูดการจาออกจะดีแต่ทำไมทำงานเละขนาดนี้ ทำก็ทำส่งๆไม่ใส่ใจไม่มีความรับผิดชอบ(แต่จริงๆคือนั่งทำไปเกือบครึ่งวันแหนะ)ทำงานจากหน้ามือเป็นหลังเท้า(คำนี้เราน้ำตาซึมนิดๆเลย) เราก็อยากเป็นคนแบบนั้นนะคะ แต่มันติดตรงที่ว่าทำไมทำไม่ดีก็ไม่รู้ ทั้งๆที่คิดในหัวดีไว้แล้วแท้ๆ แต่พอทำออกมากลับเละ.

ใครมีคำแนะนำบ้างคะㅠㅠ