งานราชการดีกว่าอยู่แล้วครับ เพราะคุณก็ทำงานไปได้แบบสบายๆ ช่วงแรกๆอาจจะต้องปรับตัวหน่อยเพราะทำงานใหม่ๆ แต่ก็ดีกว่าเอกชนที่ว่า

1.สำคัญที่สุด ไม่มีใครด่าว่าคุณแบบเสียๆหายๆเมื่อคุณทำงานไม่เอาไหน ลดขั้นเงินเดือน ตัดขั้นเงินเดือน หรือแป๊กขั้นคุณก็ไม่ได้ถ้าไม่มีเหตุผลอันสมควร ถึงนายจะทำกับคุณแบบนั้นคุณก็สามารถยื่นเรื่องร้องเรียนได้ครับแต่โดยธรรมชาติคนเป็นนายในระบบราชการจะใช้แต่ลูกน้องที่เค้าใช้ได้และทำประโยชน์ให้เขาได้เท่านั้น อีกอย่างคุณทะเลาะกับนาย นายไม่ถูกใจแต่นายก็ต้องย้ายไปรับตำแหน่งใหม่ อดไปได้ไม่นานครับ ถ้าไม่อยากทนคุณก็ขอย้ายหนีเอง

2.เมื่อคุณทำงานนานๆไปคุณจะรู้ช่องทางทำเงิน หรือช่องทางที่จะทำให้คุณสบายได้ในสายงานของคุณเองครับ ยิ่งถ้าคุณเป็นคนที่แบบว่า ไผ่ลู่ลมเข้ากับคนได้ง่ายว่าไงว่าตามกัน จะอยู่ในระบบนี้ได้อย่างสบายและมีโอกาสเจริญก้าวหน้าไปตามธรรมชาติของระบบราชการแบบที่เขาเรียกว่าแก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน ทำงานไปวันๆแบบชิลๆ

3.สิทธิประโยชน์ที่คุณจะได้รับมากมายแบบที่ว่าเอกชนให้คุณไม่ได้ ลูกเต้าเรียนฟรีจนมัธยมปลายหรือปริญญาตรีนี่แหละ ผมจำไม่ได้ แต่สมัยผมได้ถึง ปวส หรือ อนุปริญญา คลอดลูกก็ลาได้หลายๆเดือนโดยได้รับเงินเดือนเต็มๆ พ่อแม่ สามีและลูกของคุณมีระบบประกันสุขภาพรักษาฟรี สามารถจ่ายยานอกบัญชียาหลักแห่งชาติได้ และสิทธิเบิกอื่นๆด้านการรักษาพยาบาลอีกเพียบ รวมถึงสิทธิในการลาทั้งหลายแหล่

4.คุณมีเวลาไปทำงานอื่นๆนอกเวลางานและเสาร์อาทิตย์ วันหยุดต่างๆเยอะแยะ ถึงไม่หยุดคุณก็สามารถไปไหนมาไหนได้ขอแค่มาเซ็นต์ชื่อตอนเช้ากับเย็น แต่ตอนผมทำงานผมให้ลูกน้องเซ็นต์แทน คุณจะเห็นว่าตามร้านอาหารในเวลาราชการ ข้าราชการทั้งนั้นที่ไม่ได้ทำงาน Routine แบบพวกครู แพทย์ พยาบาล จะนั่งกินดื่มสบายใจ ไม่สนเวลากี่โมง ยกตัวอย่างเช่น อบต ป่าไม้ สาธารณสุข เกษตร และพวกที่ไม่ต้องรับหน้ากับชาวบ้านหน้าเคาน์เตอร์บริการประชาชนทั้งหลาย

5.เมื่อคุณวิชาแกร่งกล้าขึ้น คุณสามารถหาลู่ทางในการเหยียบเพื่อนขึ้นสู่ที่สูง เชลียร์และทำทุกอย่างเพื่อความก้าวหน้าของคุณได้ เมื่อคุณคอรัปชั่นคุณก็แค่ชี้นิ้วไปที่นักการเมืองว่าเลว โดยที่ตัวคุณเองก็รู้ว่าคุณนั่นแหละที่เป็นปัญหาของประเทศชาติ ร่วมมือเป็นมือเป็นเท้าให้นักการเมือง คุณไม่ทำคุณคิดหรือว่านักการเมืองจะทำอะไรคุณได้ อย่างเก่งก็แค่ย้ายคุณ แต่ข้าราชการกลับชี้นิ้วไปที่นักการเมืองว่าโกง เมื่อถูกจับได้ว่ากระทำความผิด ไม่ว่าจะร้ายแรงแค่ไหน คุณก็แค่ถูกย้าย แทบจะไม่เห็นการถูกแป๊กเงินเดือน ลดขึ้นเงินเดือน ไม่ต้องไปพูดถึงการให้ออก ปลดออก ไล่ออกหรอก แทบจะไม่มี

6.เมื่อคุณทำงานไปจนถึงจุดที่อิ่มตัว เบื่อแล้วคุณก็ลาออกได้ ถ้าทำงานโดยนับเวลาราชการได้ 15 ปี รวมวันทวีคูณแล้วนะ คุณก็จะได้เงินบำเหน็ดก้อนใหญ่กับเงินจาก กบข.อีกก้อนใหญ่พอสมควร เป็นรางวัลที่อาชีพนี้ทำประโยชน์แก่ประเทศชาติ ถ้าคุณทำงานรวมวันทวีคูณเกิน 25ปี คุณอาจจะเลือกรับเงินบำนาญกินใช้ไปสบายๆจนตาย พร้อมได้รับ กบข.อีกก้อนเหมือนกัน หรือจะเลือกเออร์ลี่รีไทร์ก่อนก็รับเงินเหมือนกันตามเงื่อนไข

ยกตัวอย่างคร่าวๆครับ ไม่อยากพูดถึงเรื่องอื่นๆ เช่นสิทธิในการได้รับเครื่องราชฯ สิทธิในสังคมอื่นๆ เส้นสายในเรื่องอื่นๆ มันยาวไปครับ

ปอลิง ผมลาออกมานานแล้วสิบกว่าปีครับ ปัจจุบันทำงานอิสระ มีความสุขมากกับชีวิตทุกวันนี้ที่ไม่ต้องขัดกับลักษณะนิสัยตัวตนของผมเอง