ช่วยหน่อยค่ะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
เท้าความก่อนว่า เราเคยคบกับคนๆนี้มา1ครั้ง เมื่อเกือบ3ปีก่อน แล้วมีปัญหาทำให้เลิกกัน ผ่านมา2ปีกว่า ตอนนี้เรากลับมาคุยกันอีกครั้ง ปกติถ้าว่างหรือช่วงรอเรียน เราจะแชทคุยกันตลอดแทบไม่ขาดแชทเลย แต่ด้วยว่าเขาเป็นนักบอลของโรงเรียนเก่า ทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันช่วงเย็นถึงหัวค่ำ จะได้คุยกันก็2-3ทุ่ม แต่เพราะเรามีโลกส่วนตัวสูงนิดหน่อย ทำให้ช่วง2-3ทุ่มจนถึงดึกๆเราจะชอบอยู่กับตัวเอง หาอะไรดูไปเรื่อยไม่ก็เล่นเกมเพลิน จนบางครั้งทำให้เราตอบแชทเขาช้า บางครั้ง2-3ชม.ตอบที จนเขาหายไปเกือบอาทิตย์ เราก็งง แต่เพราะเรายังไม่ได้คบกัน เราเลยคิดว่าอาจจะจบแล้ว คือเลิกคุยกัน เราเลยปล่อย แต่ตลอดเวลาเกือบอาทิตย์ที่เขาหายไป เราคิดถึงทุกวันนะ ไม่ได้คิดถึง ทั้งวัน แต่ในทุกๆวันจะคิดถึงเขา แต่ก็ไม่เคยทักไปคุยนะ จนจู่ๆ เขาก็กลับมา เขาขอโทษที่หายไป เขาบอกที่หายไป เพราะเขาอยากให้เราทักเขาบ้าง เพราะเราแทบไม่ทักเขาก่อนเลย(ซึ่งปกติเราไม่ค่อยทักแชทใครก่อนอยู่แล้ว) พอเขาบอกเหตุผลตัวเราก็ขอโทษเขานะ เพราะเราก็ผิด ที่ไม่ทักคุยกับเขาเลย แถมเขาหายไปเรายังไม่เคลียร์ด้วย แล้วเราก็บอกเขาว่า ไม่ว่าเรื่องอะไรให้พูดตรงๆกับเราอย่าแก้ปัญหาด้วยการหายไป จนถึงตอนนี้เขาทักมาขอให้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม
ใจเราอยากคุยนะ แต่เรามันก็มีสิ่งที่ไม่แน่ใจในความรู้สึกตัวเองอะ ว่าสรุปตอนนี้ เรารู้สึกยังไงกับเขากันแน่ เพราะขนาดเขาหายไปเรากลับไม่ทักไปหา ทั้งที่ปกติคนที่เรารักหรือรู้สึกดีด้วยหายไปจากชีวิต คนเราคงกระวนกระวายหาเหตุผลหรือคุยเพื่อเคลียร์ปัญหากับ แต่เรากลับไม่เป็นแบบนั้น เราเลยมานั่งถามตัวเองว่า สรุป เรารู้สึกยังไงกับเขากันแน่
สิ่งที่เรามั่นใจในตอนที่เขาไม่อยู่คือ คิดถึง ทุกวัน ตอนที่เขาหายไปถามตัวเองว่าต้องการอะไร สรุปคือว่าอยากให้มีเขาอยู่ในชีวิต แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่า ที่อยากในชีวิต คือให้เป็นคนรักหรือให้เป็นเพื่อนที่สามารถคุยได้ทุกเรื่องกันแน่
ถ้าใครได้เข้ามาอ่าน ช่วยหน่อยนะคะ เราไม่รู้จริงๆว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่ ช่วยแนะนำเรา ให้เรารู้ที่ว่าควรทำยังไงให้ความรู้สึกของเราชัดเจนขึ้นได้
สุดท้าย ขอคุณล่วงหน้านะคะ
การที่เราอยากมีเค้าอยู่ในชีวิต มันใช่ความรักไหม
เท้าความก่อนว่า เราเคยคบกับคนๆนี้มา1ครั้ง เมื่อเกือบ3ปีก่อน แล้วมีปัญหาทำให้เลิกกัน ผ่านมา2ปีกว่า ตอนนี้เรากลับมาคุยกันอีกครั้ง ปกติถ้าว่างหรือช่วงรอเรียน เราจะแชทคุยกันตลอดแทบไม่ขาดแชทเลย แต่ด้วยว่าเขาเป็นนักบอลของโรงเรียนเก่า ทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันช่วงเย็นถึงหัวค่ำ จะได้คุยกันก็2-3ทุ่ม แต่เพราะเรามีโลกส่วนตัวสูงนิดหน่อย ทำให้ช่วง2-3ทุ่มจนถึงดึกๆเราจะชอบอยู่กับตัวเอง หาอะไรดูไปเรื่อยไม่ก็เล่นเกมเพลิน จนบางครั้งทำให้เราตอบแชทเขาช้า บางครั้ง2-3ชม.ตอบที จนเขาหายไปเกือบอาทิตย์ เราก็งง แต่เพราะเรายังไม่ได้คบกัน เราเลยคิดว่าอาจจะจบแล้ว คือเลิกคุยกัน เราเลยปล่อย แต่ตลอดเวลาเกือบอาทิตย์ที่เขาหายไป เราคิดถึงทุกวันนะ ไม่ได้คิดถึง ทั้งวัน แต่ในทุกๆวันจะคิดถึงเขา แต่ก็ไม่เคยทักไปคุยนะ จนจู่ๆ เขาก็กลับมา เขาขอโทษที่หายไป เขาบอกที่หายไป เพราะเขาอยากให้เราทักเขาบ้าง เพราะเราแทบไม่ทักเขาก่อนเลย(ซึ่งปกติเราไม่ค่อยทักแชทใครก่อนอยู่แล้ว) พอเขาบอกเหตุผลตัวเราก็ขอโทษเขานะ เพราะเราก็ผิด ที่ไม่ทักคุยกับเขาเลย แถมเขาหายไปเรายังไม่เคลียร์ด้วย แล้วเราก็บอกเขาว่า ไม่ว่าเรื่องอะไรให้พูดตรงๆกับเราอย่าแก้ปัญหาด้วยการหายไป จนถึงตอนนี้เขาทักมาขอให้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม
ใจเราอยากคุยนะ แต่เรามันก็มีสิ่งที่ไม่แน่ใจในความรู้สึกตัวเองอะ ว่าสรุปตอนนี้ เรารู้สึกยังไงกับเขากันแน่ เพราะขนาดเขาหายไปเรากลับไม่ทักไปหา ทั้งที่ปกติคนที่เรารักหรือรู้สึกดีด้วยหายไปจากชีวิต คนเราคงกระวนกระวายหาเหตุผลหรือคุยเพื่อเคลียร์ปัญหากับ แต่เรากลับไม่เป็นแบบนั้น เราเลยมานั่งถามตัวเองว่า สรุป เรารู้สึกยังไงกับเขากันแน่
สิ่งที่เรามั่นใจในตอนที่เขาไม่อยู่คือ คิดถึง ทุกวัน ตอนที่เขาหายไปถามตัวเองว่าต้องการอะไร สรุปคือว่าอยากให้มีเขาอยู่ในชีวิต แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่า ที่อยากในชีวิต คือให้เป็นคนรักหรือให้เป็นเพื่อนที่สามารถคุยได้ทุกเรื่องกันแน่
ถ้าใครได้เข้ามาอ่าน ช่วยหน่อยนะคะ เราไม่รู้จริงๆว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่ ช่วยแนะนำเรา ให้เรารู้ที่ว่าควรทำยังไงให้ความรู้สึกของเราชัดเจนขึ้นได้
สุดท้าย ขอคุณล่วงหน้านะคะ