คือเราคบกันได้สักพักนึงแล้ว แฟนเราอยู่ต่างประเทศ เราคุยกันทางไลน์ทุกวัน คอลหากันตลอด มีอะไรก็จะบอกกัน เราชอบเล่าเรื่องหลายๆเรื่องที่เราเจอในแต่ละวันให้ฟัง เรามีทะเลาะกันบ้าง เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างงี่เง่าเอาแต่ใจตัวเอง เรารู้ตัวว่าผิด แต่เราเป็นคนที่ปากแข็ง ปากไม่ตรงกับใจสักเท่าไหร่ เราเคยตกลงกันว่าถ้าทะเลาะกันหรือมีปัญหาอะไรจะต้องเคลียร์ให้จบภายในหนึ่งวัน เราสองคนเคลียร์ปัญหาให้จบภายในหนึ่งวันตลอด เพราะคิดถึงกันอยากคุยกันแหละมั้ง แต่มาวันหนึ่งเรางี่เง่าจนเขาขอโทษและบอกเลิกเรา แต่เขาก็บอกนะว่ารัก รักมากด้วย เขาไม่เคยทำผิดอะไรกับเราเลยนะ เรื่องผู้หญิงไม่มีเลย เราก็บอกเขาแหละว่าจะเลิกก็เลิก เพราะเราไม่ค่อยชอบง้อใคร พอวันถัดมาสุดท้ายเราคิดถึงเขาอยากคุยกับเขา เราเลยอยากกลับไปง้อ แต่เขาเหมือนยังไม่อยากกลับ คงจะเพราะเหนื่อยที่ต้องคอยตามง้อ แต่ด้วยความที่ต่างคนต่างก็อยากกลับมาคบกัน ถึงเหนื่อยแต่ก็ยังรักก็เลยมีข้อตกลงเพิ่มขึ้นระหว่างเราคือใครผิดถ้ารู้ตัวก็ควรขอโทษและมาง้อ ไม่ใช่หายไปแล้วมาลงเอยในสิ่งที่ไม่อยากให้เกิด พอเรากลับมาคบกัน เรารู้สึกว่าเราไม่เหมือนเดิม เราไม่ค่อยอยากคุย เหมือนคุยแล้วไม่สนุกแบบเดิม มีใครเคยเป็นบ้างไหม รักแต่ไม่เหมือนเดิม ไม่อยากเลิกก็เพราะยังรัก ลืมบอกว่าเราเคยมีแฟนก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่เลิกกันกับแฟนเก่า แล้วปล่อยให้เวลาการตามขอโทษหรือง้อกันมันนานเกินไป แล้วแฟนเก่ามาขอคืนดีเราไม่คิดจะกลับไปเลยนะเพราะคิดว่า มันไม่ตื่นเต้นแล้ว ความรู้สึกได้แค่เพื่อนกัน อาจพิมพ์งงๆหน่อยนะ นี่เป็นกระทู้แรก และเราก็ยัง งง กับความคิดความรู้สึกของเราอยู่ด้วย5555