โดยปกติเวลาเราขับรถคนเดียว เราก็จะเปิดเพลงฟัง เปิดแอร์เย็นๆ ชิลๆ (บ้านเราอยู่ตจว.) ขับไปเรื่อยๆ  เรารู้สึกขับสบายๆไม่เครียด แล้วก็ขับได้ดีด้วย

พอมาวันนี้ เราขับรถ มีพ่อนั่งข้างๆมาด้วย พ่อนั่งหลับตาแต่ไม่ได้หลับ เรารู้สึกเหมือนเราขับรถไม่ดีเลย เครียด กดดัน เพราะวันนี้ พ่อคอยบงการ คอยถามทุกสิ่งอย่าง (ปกติพ่อไม่เป็นแบบนี้) เราหลบกิ่งไม้ซึ่งมันหล่นอยู่ข้างทาง พ่อก็ถามหลบอะไรหลบทำไม มีรถเทรนเลอร์บรรทุกรถเกี่ยวข้าวจอดอยู่ข้างทาง เราขับเบี่ยงหลบ พ่อก็ถามเมื่อกี้เบี่ยงหลบทำไม นี่ถ้าไม่เบี่ยงหลบกระจกคงบินไปแล้วค่าา555555 เราขับรถไม่เร็วนะ60-70km/h  

ทีนี้พ่อเราลืมตาล่ะ เรากำลังจะเลี้ยวเข้าซอยเป็นเลี้ยวปกติของเรา พ่อก็บอกเลี้ยวแคบไป พอเราเลี้ยวเผื่อให้พ่อก็บอกเลี้ยวเป็นรถ10ล้อเลยเหรอ
ที่พีคที่สุดคือเลี้ยวเข้าซอยสุดท้ายก่อนถึงบ้าน เราเลี้ยวตามใจพ่อ ที่พ่อบอก เกือบลงข้างทางไปเลยจ้าาาา เรานี่โดนว่าลั่นรถเลยว่า เกิดอะไรขึ้นทำไมถึงขับแบบนี้ พอยิ่งว่าเราก็ยิ่งลนสิ พยายามตั้งสติแล้วนะ คือเราเสียความมั่นใจมากๆเลย การตัดสินใจมันต้องอยู่ที่คนขับไม่ใช่เหรอ? เฟลสุดๆ กว่าจะเรียกความมั่นใจกลับมาคงต้องใช้เวลาอีกหลายวัน

เพื่อนๆเคยเจอประสบการณ์ทำนองนี้ไหมคะ มาแชร์กัน แล้วมีวิธีแก้ยังไงกันบ้างคะ