จากแปลงยาวฉะเชิงเทรา นอกจากร้านเหล้าที่เกตุเวย์ มีที่ไหนที่ใกล้ระแวกนี้บ้างคะ

ใครเป็นคนพื้นที่แนะนำหน่อยนะคะ
มาจากเชียงใหม่ มาอยู่ที่นี่เกือบ2เดือน ตั้งใจมาศัลยกรรมเพิ่มพร้อมพักฟื้นให้หายค่อยกลับเหนือพักฟื้นที่นี่เพราะแม่เป็นคนที่นี่อยู่แล้วแต่พ่อเป็นคนเหนือ
อยากทำงานกลางคืนเพราะได้เงินทุกวัน แล้วก็นอกจากค่าแรงยังไงก็ได้เพิ่มแต่ถึงไม่ได้เพิ่มก็ถือว่าเท่าทุน
ต้องทำงานหนักหน่วงมากข่วงนี้เพราะแม่กำลังเปลี่ยนที่ทำงาน
น้องสาวเรียนในเมือง แต่รายรับก็โดนหักใช้หนี้ไปเพราะเบิกเงินล่วงหน้ามาใช้
เจ้าของร้านทีแรกเรายังนึกเลยว่าสุขุมขนาดนี้ไม่น่ามาเปิดร้านเหล้าเลยคือบุคลิกสวนทางมากๆ แต่สุดท้ายเข้าใจผิด
มันอาจเป็นเรื่องปกติของคนที่นี่ ที่ใช้คำศัพท์ พ่อขุน**
คือคำว่า ยิ้ม-กู้วววว มันปกติสำหรับรุ่นเดียวกันมาก แต่เขาคือรุ่นแม่ แต่เขาดันเอามาพูดกับลูกจ้างแบบหนู ทั้งๆที่เราไม่เคยหยาบหรือว่าเป็นคนวางตัวแบบอะไรก็ได้ เราพูดมีหางเสียงตลอด ใช้ศัพแทนตัวเองว่าหนูตลอด งานหนักไม่หนักใจเท่าพาตัวเองมาอยู่สภาวะแบบนี้แต่สถานะการมันบังคับเพราะพนักงานมีแค่2คน เพื่อนร่วมงานอีกคนไม่มีภาระมาทำงานบ้างไม่มาบ้าง เป็นเพราะทำมาก่อนด้วยมาสายไม่โดนหัก เมาเวลาทำงานแบ้วทำงานไม่ไหว
โดนดุประจำแต่ทำมึน แต่กับหนูคือเรื่องงานทนได้หนักหน่วงขนาดไหนก็ทนได้ เพราะทำงานกับคนใหม่ๆไม่มีใครมากินเหล้าทุกวันได้ เจอดีบ้างร้ายบ้างคือเฉยๆมาก
แต่เรื่องคำพูด ต่อให้จะปลอบตัวเองว่าเขาเมาหรือไม่เมา เขาก็หยาบ โมโหอะไรไม่รู้ก็มาเหวี่ยงกับเรา คือ ต่อให้เขาไม่รุ้สึกผิดหรือเอือมจากคำพูด
เขาน่าจะมีสักนิดนึงที่ฉุดคิดมาได้ว่า มาตรฐานคนเราไม่เหมือนกันทุกคน ต่อให้หนูจะจนหรือหนีเยอะภาระเยอะ แต่แม่ไม่เคยสนับสนุนเรื่องคำพูดหรือทำหูทวนลมเลย แต่เขาเป็นผู้ใหญ่อะ แต่ใช้คำพูดแบบ หนุทนมาแบบวันนี้มันสุดๆ ใช่อยู่ที่ว่าเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมไหนก็จะได้แบบนั้นแต่ภาระหรือหน้าที่ที่ต้องคอยซัพพอร์ตน้องไปโรงเรียนทุกวันแม่ก็เงินออกเป็นวิก มันก็ต้องทำงานแบบนี้บวกด้วยเราอยุ่ไม่นาน
ปกติอยู่เหนือเป็นแคดดี้กับขายรองเท้าแต่จริงๆเป็นผู้ช่วยพยาบาล เราเคยอยู่ในสังคมที่เอางานเอาคนเอามารยาทเอากาลเทศะมาเป็นมาตรฐานแต่มาเจออะไรแบบนี้หนักหน่วงสุดๆ ตอนเย็นก็คิดอยู่ว่าใช้หนี้ที่ยืมมาหมดจะออกทันที เพระไม่ได้อยากอยุ่กับคนดิบๆหยาบๆ
คำนวนดูเหลืออีกแค่13วัน หักจ่ายวันละ200 โมโหตัวเองที่ทนไม่ได้ แต่ครั้งนี้มันสุดจริงๆค่ะ หมดศรัทธาไปเลย จากที่เคยนึกว่าทำไมดีมาก
ทำไมเอ็นดูเรา ทำไมถึงทำงานนี้ ความจริงคือคู่ควรแล้วค่ะ หาความจริงใจหาความสนิทใจไม่ได้ถ้าไม่มีผลประโยชน์ ถ้าหางานใหม่ไม่ได้ก็คงจะทำต่อให้เสริจแต่บีบหัวใจมากค่ะ
รับรู้แบ้วที่ว่าคับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่