พึ่งขึ้นม.ปลายค่ะ เรียนศิลป์ภาษาญี่ปุ่น ช่วงเเรกๆหนูรู้สึกเเอคทีฟมากเลยค่ะ กลับถึงบ้านก็ทำการบ้าน ต่อให้จะส่งอาทิตย์ถัดไปก็จะทำให้เสร็จภายในวันนั้นเลย เเต่พอผ่านช่วงสอบกลางภาคไป หนูก็รู้สึกล่องลอย ไม่มีเป้าหมายในชีวิตหนูไม่รู้ว่าหนูอยากเรียนต่อคณะอะไร หนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนูชอบทำอะไร หนูไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิต พอถึงจุดนั้นหนูกลับบ้านมาก็ไม่เคยอ่านหนังสือไม่เคยทำการบ้านอีกเลย เเต่จู่ๆวันนี้หนูก็รู้สึกตัวว่าหนูกำลังทำอะไรอยู่ หนูควรจะเปลี่ยนเเปลงตัวเอง เเต่ไม่ว่าจะลองพยายามกี่ครั้งมันก็ทำไม่ได้เลยค่ะ หนูรู้สึกว่าหนูไม่มีเป้าหมายในชีวิต หนูล่องลอย หนูไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรก่อน ตอนนี้งานมันรัดตัวหนูมากเลยค่ะ วันศุกร์นี้ก็จะสอบปลายภาคเเล้ว เเถมหนูยังต้องทำงานพิเศษอีกเเต่ก็เเค่เสาร์อาทิตย์นะคะ หนูควรดึงตัวเองหรือหาเเรงบันดาลใจยังไงดีคะ หนูไม่ได้มีของที่อยากได้ ถ้าเป็นเพื่อนหนูพ่อกับเเม่เค้าก็จะบอกว่าถ้าได้เกรดเท่านั้นเท่านี้จะให้นั่นให้นี่ เเต่หนูไม่รู้สึกว่าอยากจะได้อะไรเเล้วค่ะในชีวิตนี้ โทรศัพท์ เสื้อผ้า นั่นนี่หนูก็มีครบหมดเเล้ว หนูจะตั้งใจเรียนเพื่อใครก็ไม่รู้ อาจจะฟังดูโง่นะคะ เเต่ต่อให้จะสอบได้ที่1 หรือเลขสองหลักก็ไม่เคยมีใครสนใจเลย พี่ๆช่วยดึงหนูกลับมาหน่อยได้ไหมคะ หนูไม่อยากเป็นเเบบนี้เเต่หนูรู้สึกสับสน หนูบังคับตัวเองไม่ได้ หนูรู้สึกว่าทำไปทำไม พี่ๆมีวิธีการดึงตัวเองกลับมายังไงบ้างคะ พี่ๆเห็นสมควรว่าควรดึงสติหนูเรื่องไหนคอมเม้นมาได้เลยนะคะ เเต่อย่าใช้คำพูดรุนเเรงนะคะ หนูขอร้อง

ปล.ถ้าเเท็กห้องผิดหนูขอโทษนะคะ อาจจะเขียนงงๆไปบ้างเพราะตอนที่หนูพิมพ์หนูรู้สึกว่ามีสติไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ หนูล่องลอยไปวันๆ ไปเรียน กลับบ้าน ทำงานพิเศษ วนลูปไปมาไม่มีเป้าหมาย ไม่มีเเรงบันดาลใจ