ก่อนหน้านั้น เราได้ดูการกลับมาในหนังสือนิยายย้อนยุค หรือจะเรียกง่ายๆว่า การย้อนยุคของสาวสมัยใหม่ เช่น โรส ไปยังยุครัชสมัย ร 6.
หลายคนรวมทั้งเราด้วยก็คงคาดหวังจะเห็นโมเม้นท์ฮาๆ กิริยาก๋ากั่น แบบที่เราคุ้นกับแม่นายการะเกดในบุพเพใช่ปะ ซึ่งก็มีให้เห็น แต่ด้วยจังหวะการตัดต่อหรือการทำซาวด์ประกอบ หรือ บทโทรทัศน์ หรือการถ่ายทอดของนักแสดง อะไรก็แล้วแต่ จะเห็นว่าเรื่องนี้ยังทำได้ไม่ดีเท่าบุพเพ ยกตัวอย่างเช่น คำสมัยใหม่ที่สาวใช้ได้ยินในบุพเพแล้วเกิดการเหวอ ซาวด์ในบุพเพจะช่วยบิ้วอารมณ์ให้ขำตามได้ง่าย เรื่องนี้ก็มีฉากนี้เหมือนกัน เช่น ตอนที่โรสพูดเรื่องการมิกซ์แอนด์แมชเสื้อผ้า แล้วจวงก็พูดถามว่าอะไร มิ๊ๆแหมะๆ นะคะ คือตรงนี้น่าจะเป็นจุดขำได้จุดหนึ่งแต่ฉากนี้ไม่มีซาวด์และก็ตัดไปโดยที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับบทพูดตรงนี้เท่าไหร่ แทนที่จะขำแบบบุพเพก็ไม่ถึงขนาดนั้น หรือ ความเปิ๊ดสะก๊าดของแม่นายการะเกดที่พาเราขำ แต่การเต้นของยัยโรสเมื่อวันก่อนกลับฮากริบ เพราะตัดฉับเปลี่ยนอารมณ์โดนพ่อดุไปเสียนี่. โอเค ที่เขียนมาไม่ใช่จะมาเปรียบเทียบอะไรนะ แต่แค่อยากจะบอกว่า บางทีเราก็ไม่ควรไปวางกรอบกับละคร เพราะแต่ละคนก็คงมีสไตล์ต่างกัน อย่าง ดั่งพรหม ก็มีโมเม้นท์ฮา แต่จะเป็นแนวเสียดสีแซะสังคมเสียมากกว่าด้วยหน้าตาเฉยๆของตัวละครโดยไม่ต้องออกท่าทางให้ตลก ตัวอย่างเช่น ฉากการะเกดพูดเรื่องการทำงานในร้านกาแฟที่จะเกิดในอนาคต ฉากการะเกดพูดเรื่องรถติดในกรุงเทพ และ ฉากที่โรสเอาหนังสือไปติดต่อโรงพิมพ์ที่ยินดีจะพิมพ์ให้ถ้าเขียนเรื่องวนเวียนกับการแย่งผู้ชาย พ่อแม่จับลูกแต่งงาน อะไรเทือกนี้ 55 คือจะเห็นว่ามันเป็นความฮาที่เป็นแบบฉบับของละครเรื่องนี้ เราก็คงต้องเข้าใจความหลากหลายของคนทำละครอ่ะเนอะมันก็เป็นอีกรสชาติหนึ่ง ตอนเมื่อวานเราแอบฮาตัวประกอบฉากข้างถนนที่มองผ่านรถหญิงแต้ว เป็นผู้ชายผอมกระหร่องนอนไม่ใส่เสื้อบนเก้าอี้นั่งข้างทาง เออ เรียลไปอีกแบบ 55
ทีนี้มาพูดถึงตอนเมื่อวาน ที่เปลี่ยนรสชาติไปอีกแบบ ก็ตรงที่ยัยโรส หลังจากที่ทำสัญญาหมั้นเป็นศูนย์ตามความตั้งใจของนาง คงอยากให้เรื่องแซ่บขึ้นเลยเปลี่ยนให้หญิงแต้วผู้ที่เคยเป็นสาวหนิม ลุกขึ้นมาสู้แย่งท่านชายจริงๆ ครานี้เราจะเห็นแม่บัวจากข้าบดินทร์กลับชาติมาเกิดหรือเปล่านะ (แอบชอบให้สายไหมเล่นบทแบบนี้) และการะเกดตัวจริงหลุดไปในโลกอนาคต มันก็น่ารักดีนะ คนในอดีตมาโลกปัจจุบัน (มีละครไหนที่เล่นประเด็นนี้บ้าง) มันเหมือนได้ดูอีกรสชาติหนึ่ง เหมือนคนสมองเสื่อมนิดนึงในสายตาคนปัจจุบัน 55 ไม่รู้เธอจะมาอยู่นานไหม อยากเห็นการะเกดในโลกนี้อีกสักหน่อย
เป็นไงบ้างกับรสชาติที่เปลี่ยนไปอีกแบบในดั่งพรหมฯเมื่อวาน
หลายคนรวมทั้งเราด้วยก็คงคาดหวังจะเห็นโมเม้นท์ฮาๆ กิริยาก๋ากั่น แบบที่เราคุ้นกับแม่นายการะเกดในบุพเพใช่ปะ ซึ่งก็มีให้เห็น แต่ด้วยจังหวะการตัดต่อหรือการทำซาวด์ประกอบ หรือ บทโทรทัศน์ หรือการถ่ายทอดของนักแสดง อะไรก็แล้วแต่ จะเห็นว่าเรื่องนี้ยังทำได้ไม่ดีเท่าบุพเพ ยกตัวอย่างเช่น คำสมัยใหม่ที่สาวใช้ได้ยินในบุพเพแล้วเกิดการเหวอ ซาวด์ในบุพเพจะช่วยบิ้วอารมณ์ให้ขำตามได้ง่าย เรื่องนี้ก็มีฉากนี้เหมือนกัน เช่น ตอนที่โรสพูดเรื่องการมิกซ์แอนด์แมชเสื้อผ้า แล้วจวงก็พูดถามว่าอะไร มิ๊ๆแหมะๆ นะคะ คือตรงนี้น่าจะเป็นจุดขำได้จุดหนึ่งแต่ฉากนี้ไม่มีซาวด์และก็ตัดไปโดยที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับบทพูดตรงนี้เท่าไหร่ แทนที่จะขำแบบบุพเพก็ไม่ถึงขนาดนั้น หรือ ความเปิ๊ดสะก๊าดของแม่นายการะเกดที่พาเราขำ แต่การเต้นของยัยโรสเมื่อวันก่อนกลับฮากริบ เพราะตัดฉับเปลี่ยนอารมณ์โดนพ่อดุไปเสียนี่. โอเค ที่เขียนมาไม่ใช่จะมาเปรียบเทียบอะไรนะ แต่แค่อยากจะบอกว่า บางทีเราก็ไม่ควรไปวางกรอบกับละคร เพราะแต่ละคนก็คงมีสไตล์ต่างกัน อย่าง ดั่งพรหม ก็มีโมเม้นท์ฮา แต่จะเป็นแนวเสียดสีแซะสังคมเสียมากกว่าด้วยหน้าตาเฉยๆของตัวละครโดยไม่ต้องออกท่าทางให้ตลก ตัวอย่างเช่น ฉากการะเกดพูดเรื่องการทำงานในร้านกาแฟที่จะเกิดในอนาคต ฉากการะเกดพูดเรื่องรถติดในกรุงเทพ และ ฉากที่โรสเอาหนังสือไปติดต่อโรงพิมพ์ที่ยินดีจะพิมพ์ให้ถ้าเขียนเรื่องวนเวียนกับการแย่งผู้ชาย พ่อแม่จับลูกแต่งงาน อะไรเทือกนี้ 55 คือจะเห็นว่ามันเป็นความฮาที่เป็นแบบฉบับของละครเรื่องนี้ เราก็คงต้องเข้าใจความหลากหลายของคนทำละครอ่ะเนอะมันก็เป็นอีกรสชาติหนึ่ง ตอนเมื่อวานเราแอบฮาตัวประกอบฉากข้างถนนที่มองผ่านรถหญิงแต้ว เป็นผู้ชายผอมกระหร่องนอนไม่ใส่เสื้อบนเก้าอี้นั่งข้างทาง เออ เรียลไปอีกแบบ 55
ทีนี้มาพูดถึงตอนเมื่อวาน ที่เปลี่ยนรสชาติไปอีกแบบ ก็ตรงที่ยัยโรส หลังจากที่ทำสัญญาหมั้นเป็นศูนย์ตามความตั้งใจของนาง คงอยากให้เรื่องแซ่บขึ้นเลยเปลี่ยนให้หญิงแต้วผู้ที่เคยเป็นสาวหนิม ลุกขึ้นมาสู้แย่งท่านชายจริงๆ ครานี้เราจะเห็นแม่บัวจากข้าบดินทร์กลับชาติมาเกิดหรือเปล่านะ (แอบชอบให้สายไหมเล่นบทแบบนี้) และการะเกดตัวจริงหลุดไปในโลกอนาคต มันก็น่ารักดีนะ คนในอดีตมาโลกปัจจุบัน (มีละครไหนที่เล่นประเด็นนี้บ้าง) มันเหมือนได้ดูอีกรสชาติหนึ่ง เหมือนคนสมองเสื่อมนิดนึงในสายตาคนปัจจุบัน 55 ไม่รู้เธอจะมาอยู่นานไหม อยากเห็นการะเกดในโลกนี้อีกสักหน่อย