ผมว่าผมตกหลุมรักคนแปลกหน้าเข้าแล้วละครับ
คุณว่าเป็นเพราะชอบเค้าจริงๆ หรือเพราะบรรยากาศพาไป
มันจะวายๆหน่อยนะครับเรื่องนี้

เดือนที่แล้วผมไปเที่ยวญี่ปุ่นคนเดียวเพราะว่างงานและอยากไปจัดการเรื่องคาใจเมื่อสองปีที่แล้วที่โอซาก้า เพื่อที่จะได้จบความทรงจำเรื่องเก่าๆที่นี่ และจะได้ใช้ชีวิตต่อไปอย่างไม่ค้างคา ไม่รู้ว่าเหงาเลเวลไหนเนาะถึงขั้นเที่ยวตปทคนเดียวได้เนี่ย

ผมไป USJ วันที่สองของการเที่ยว ไปแต่เช้าเลยครับถึงแปดโมงกว่าๆแต่สวนสนุกก็เปิดแล้ว บรรยากาศสนุกสนานมาก มีแต่คนไปเที่ยวเป็นคู่ๆ หรือเป็นกลุ่ม ครอบครัว ผมว่าผมคงเป็นคนประหลาดที่สุดแล้วละที่มาที่นี่คนเดียว ใครจะไปรู้ว่าจริงๆผมไม่ใช่คนประหลาดคนเดียว ข้อดีขอการเที่ยวสวนสนุกคนเดียวคือเข้า Single lane ได้ไง เร็วดีไม่ต้องรอนาน แต่ก็ต้องไปแจมกันคู่อื่น เป็นก้างให้ยิ่งเศร้าไปอีก แต่ก็ไม่สนมะ ก็สนุกของเราคนเดียว แน่นอนว่าต้องเริ่มต้นที่ Harry Potter เดี๋ยวสายแล้วรอนาน จนเล่นไปได้ 3 อย่างผมก็มาต่อคิวเล่นของเล่นใหม่ของเจ้าตัวเหลือง มินเนี่ยน  ต่อจนครึ่งทางละ

เวลา 8.49 ก็มีเมสเสจทักทายในแอพเป็นภาษาอังกฤษเข้ามาจากคนแปลกหน้า Are you alone ? แรกๆก็เฉยๆ เพราะคิดว่าคุยทักเล่นๆ เดี๋ยวคงหายไป จนเค้าบอกว่าเค้ากำลังมาที่เครื่องเล่นที่ผมรออยู่ พอผมเห็นรูปเค้า เฮ้ย น่ารักนี่หว่า และดูเหมือนเค้าจะเล่นตามหลังผมหนึ่งเสต้ป ดีเลยจะได้มีหนุ่มญี่ปุ่นพาเที่ยวสวนสนุก พอถามว่ามาจากไหนถึงรู้ว่าเป็นคนไทยเหมือนกัน

หลังจากผมจัดการเรื่องคาใจ คือ ไปซื้อตุ๊กตาหมาในเรื่องมินเนี่ยน ซึ่งอยากได้เป็นคู่สีดำ กับสีชมพู แต่สีสมพูไม่มีแล้ว ดูดิกะว่าพอได้คู่นี้แล้วจะได้จบความทรงจำ แต่ผลกลับจบได้แค่ครึ่งเดียว ตุ๊กตายังไม่เป็นใจเลย
พอเค้าเล่นเครื่องเล่นเสร็จเราก็ได้เจอกัน เฮ้ยตัวจริงอย่างน่ารักอะ ยิ้มสดใสมาก จริงๆเค้ามาเที่ยวกับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆเหนื่อยและเคยมากันแล้ว เค้าเลยมาเที่ยวคนเดียว ที่สำคัญคือ เราชื่อเหมือนกันด้วย

แล้วเราก็ไปต่อเล่นเครื่องเล่นอื่นๆด้วยกันทั้งวัน เลยทำให้ผมเห็นความเป็นธรรมชาติของเค้า คนบ้าอะไรโคตรเป็นธรรมชาติ คุยกันเป็นกันเองมาก เหมือนสนิทกันมานาน ตลอดเวลาที่ต่อคิวเล่นเครื่องเล่นเกือบชั่วโมงๆ ไม่เบื่อเลยคุยกันโน่นนี่ เคยเล่นอะไรมาบ้าง ต่อไปเล่นอะไรดี เม้าคนรอบๆ จนเวลาผ่านไปอย่างไม่น่าเบื่อเลย จากที่ว่าจะกลับบ่ายๆ กลายเป็นกลับเกือบสวนสนุกปิด

และด้วยความน่ารักของเค้าผมก็ได้ทำในสิ่งที่ถ้ามาคนเดียวคงไม่กล้าทำเท่าไหร่ หรือนั่งรถไฟตีลังกา แต่ไม่ใช่แค่อันเดียวนะครับ 3 อันติด คือ Hollywood Dream, Flying with Dinosour และ Backdrop กลัวก็กลัวจะช๊อค แต่ทำไมไม่รู้เวลาเล่นกับเค้ามันสนุกและอยากเล่นอีกหลายๆรอบเลย

พีคสุดคือตอนต่อคิวเล่น Jurrasic Ride เค้าเห็นคนถือตุ๊กตาหมา เลยอ้อน ว่า น้องน่ารักมาก เทอซื้อให้เราหน่อย ก็คงพูดเล่นอะนะ แต่เค้าคงไม่รู้หรอกครับ ว่าผมนี่ละลายเลย พอออกมาเจอร้านที่ขายก็เลยซื้อให้เค้าครับ กะว่าให้เป็นที่ระลึก แต่มีข้อแม้คือ เค้าต้องอุ้มติดตัวตลอดในสวนสนุก เค้าก็ขอบคุณนะ บอกว่าไม่รู้จักกันแล้วทำไมซื้อให้ ในใจโคตรอยากบอกเลย ว่าก็ชอบอะ กลัวเค้าจะไม่รับอยู่

เราอยู่กันจนเกือบทุ่ม ตลอดทั้งวันมันเป็นเวลาที่ผมสนุกมาก เครื่องเล่นไม่เท่าไหร่นะ แต่ด้วยความเป็นธรรมชาติและความน่ารักของเค้า แต่ผมก็ไม่ได้บอกชอบเค้าในสวนสนุกเลยนะ และก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไปเพราะมีช่วงหนึ่งเค้าบอกว่า วันนี้เค้าแค่อยากมีเพื่อนเที่ยว ออกไปนอกสวนสนุกก็จบ เป็นคนแปลกหน้าต่อกันต่อไป ใจหายเลยครับว่าจะไม่มีโอกาสเจอเค้าอีกแล้ว อยากชวนเค้ากินข้าวเย็น ก็กลัวโดนปฏิเสธ จริงๆคือผมเป็นคนขี้อาย

แล้วเค้าก็ชวนทานข้าวเย็น เป็นประโยคที่ทำให้หัวใจพองโตเลยครับ เรากลับเข้ามาในเมืองเพื่อทานข้าว ที่ร้านไข่ห่อข้าวที่สถานีโอซาก้า เพราะว่างอยู่ร้านเดียว แต่ก็อร่อยนะร้านนี้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะทานกับเค้าด้วยหรือเปล่า : )  วันต่อมาก็กลับมาร้านนี้อีกเพื่อทานก่อนกลับ ปรากฏว่าแถวยาวมาก เลยได้ทานร้านข้างๆแทน


2 ทุ่ม 51 ที่ทางเข้า JR Osaka ก็ถึงเวลาที่ต้องแยกกัน ผมไปส่งเค้าขึ้นรถไฟ ส่วนผมพักใกล้ๆสถานี เค้าก็ขอบคุณที่เที่ยวเป็นเพื่อนและมีของที่ระลึกให้ โมเม้นนั้นนะทำตัวไม่ถูกเลยครับ อยากจะขอกอดเค้า บอกว่าชอบ แต่ก็ไม่กล้า ได้แต่ยิ้มให้และขอบคุณกลับเช่นกัน

มันเป็นวันที่โคตรแฮ้บปี้อะ ดูดิเป็นวันที่เราตั้งใจจะมาจบความทรงจำครั้งเก่า แต่กลับมีความทรงจำครั้งใหม่เกิดขึ้นมาแทน
ถ้าถามว่าความรู้สึกมันเกิดขึ้นได้ยังไง ก็คงเป็นเพราะผมเองที่อ่อนไหวง่าย อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ เค้าไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้คิดอะไรเลย แค่อยากหาเพื่อนเที่ยว ผมเองที่อ่อนไหว

ถามว่าอยากสานต่อไม๊ จริงๆก็อยากสานต่อ แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะก่อนหน้านี้เค้าก็พูดไว้แล้วว่าแค่วันนี้ หลังจากออกจากสวนสนุกไปคือคนแปลกหน้ากัน อายุเราห่างกันมากเลย และเค้าก็คงมีคนคุยอยู่แล้ว

ตั้งแต่เวลา 2 ทุ่ม 52 ไป ก็จะมีเพียงภาพถ่ายเป็นความทรงจำ ทักทายกันในไลน์น้อยลงไปเรื่อยๆ แล้วในที่สุดเราก็จะกลายเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน

คุณว่าเป็นเพราะชอบเค้าจริงๆ หรือเพราะบรรยากาศพาไป
สำหรับผมผมว่าบรรยากาศก็มีส่วน แต่ก็ไม่เท่าไหร่ เพราะถ้าไม่ใช่คนที่เราชอบจริงๆ ถึงแม้ว่าจะไปอยู่ในที่ที่โรแมนติกที่สุดในโลก เราก็ไม่ชอบ ไม่ตกหลุมรักเค้าอยู่ดีป่ะ แต่ถ้าเป็นคนที่ชอบจะที่ไหน ที่ป้ายรถเมล์ ตลาดสด เรือข้ามฝาก เราก็ชอบเค้าได้