ผมเป็นคนจังหวัดปัตตานี ที่บ้านผมครอบครัวรับราชการเกือบทั้งบ้าน ปู่เป็นครู ย่าเป็นพยาบาล ป้าเป็นพยาบาล ลุงเป็นทหาร และยังมีลูกพี่ลูกน้องเป็นตำรวจทหารอีกหลายคน แต่ผมคิดแตกต่างว่ามันยังมีอาชีพอื่นอีกเยอะที่ใช้เวลาน้อยและมีควาสุข และได้เงินเยอะกว่า แต่ที่บ้านมองว่าราชการมันเป็นอาชีพที่มั่นคงที่สุด และความคิดของผมเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับพวกเขา ผมรู้สึกท้อแท้ ที่ไม่สามารถปรึกษาอะไรกับครอบครัวได้เลย เอะอะ ก็บ่นๆ ว่าไปอ่านหนังสือๆ ไปสอบสิๆ ทุกวัน วันละหลายๆรอบ พอลูกคนแถวๆบ้านสอบติด ทหาร ตำรวจ ครู ก็มาชมให้ผมฟังว่า ลูกเขาเก่งมีหน้ามีตา มีจุดยืนในสังคม แล้วมาบ่นว่าทำไมผมไม่ตั้งใจสอบ ทั้งๆที่ผมไม่ได้อยากเป็นราชการเลย ที่บ้านชอบเปลี่ยบเที่ยบกับลูกคนอื่นจนรู้สึกว่าหมดแรงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป เศร้าใจ T_T จะมีใครบ้างที่จะเข้าใจ