คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 38
เราว่าประเด็นอยู่ที่การแสดงพฤติกรรมเหวี่ยงใส่ เราว่ามันหน้าที่คนขายนะ ตัวเราเองก็เคยขายของมาตั้งแต่เด็กเพราะที่บ้านเปิดร้าน ก็ต้องเตรียมเงินทอนไว้เผื่อเรื่องพวกนี้ประมาณนึง จะมาบอกว่าของตัวเองขิ้นละไม่กี่บาท ไม่เตรียมหรอก เราว่ามันดูไม่มองการณ์ไกลค่ะ หรือถ้าไม่พอจริงๆ ควรบอกลูกค้าไปดีๆ คนค้าขาย คำพูดนี่สำคัญ ยิ่งสมัยนี้ คนขายเยอะกว่าคนซื้อ ยิ่งของดาดๆ กับข้าวอาหารนี่ไม่มีร้านนี้ ซื้อร้านอื่นก็ได้ แต่มันก็ยังมีคนขายหลายคนไม่คิดถึงตรงนี้ นึงจะเหวี่ยงก็เหวี่ยงตามสบายใจฉัน ก็ปล่อยให้เขารอวันเจ๊งไปละกันค่ะ ส่วนเรื่องที่ จขกท.เล่าว่าคนขายตั๋วรถตู้เหวี่ยงใส่ เราว่านิสัยส่วนตัวของคนที่ทำงานเกี่ยวกับขนส่งสาธารณะส่วนมาก จะมีมารยาทพื้นฐานประมาณเดียวกันค่ะ ลองนั่งรถตู้ แท็กซี่แล้วเก็บสถิติเล่นๆดูก็ได้ ว่าจะเจอคนมารยาทดีสักกี่คน ต่อให้คุณจ่ายพอดีไม่ต้องทอน คนพวกนี้ก็ไม่ได้ปฏิบัติกับคุณดีขึ้นหรอกค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ผมว่าต้องเข้าใจธุรกิจเค้าด้วยครับ
ธุรกิจบางอย่างขายของราคาไม่กี่บาท แต่ถ้าต้องมาทอนแบ๊งค์พัน บ่อยๆ หรือคนซื้อ ซื้อแบบเจตนา แลกตังค์ ก็คงพาหงุดหงิดได้เหมือนกัน
อย่างเช่น ขายขนมชิ้นล่ะ 10 บาท หรือ 20 บาท วันนึง ขายได้ ซักพันนึง
แต่เจอคนเอาแบ๊งค์มาใช้ ซัก10 คน ต้องเตรียมเงินทอนมาไว้ หมื่นนึง มันก็เป็นภาระเค้า เหมือนกัน
แต่ทั้งนี้ทั้ีงนั้นก็บอกกันดีๆ ดีกว่า เหวี่ยงใส่
เรื่องการปฏิเสธไม่รับแบ๊งค์ใหญ่มีทุกที่ครับ
ผมเคยไปสิงค์โปร์พกแบ๊งค์ พัน ดอลล่าร์สิงค์โปรไป ( 25000 บาท) ไป เยอะ มีแบ๊งค์ย่อยน้อย อยากแลกแบ๊งค์ย่อย ติดไว้บ้าง
ไปซื้อของ Seven ราวๆ 60-70 $ แล้วจ่ายแบ๊งค์พัน เพื่อแลก แต่เค้าบอกไม่รับ 1000$ เลยต้องใข้ แบ๊งค์ 100 เสียแบ๊งค์ย่อยไปอีก อิๆ
หรือ ลูกสาวไป เที่ยวยุโรป อยากแลกแบ๊งค์ 100 ยูโรเป็นแบ๊งค์ย่อย แวะซื้อแซนวิช 3 ยูโร คนขายบอกไม่รับ ลูกสาวก็ยืนยันไม่มี จริงๆ มีแต่ 100 แกมองหน้าแบบไม่ค่อยพอใจ แล้วบอก งั้นเอาไปเลย ลูกสาวเลยต้องฟอร์ม ไปเดินรอบๆ ก่อนแล้ว ค่อยย้อนกลับมาจ่าย แกทีหลัง
ธุรกิจบางอย่างขายของราคาไม่กี่บาท แต่ถ้าต้องมาทอนแบ๊งค์พัน บ่อยๆ หรือคนซื้อ ซื้อแบบเจตนา แลกตังค์ ก็คงพาหงุดหงิดได้เหมือนกัน
อย่างเช่น ขายขนมชิ้นล่ะ 10 บาท หรือ 20 บาท วันนึง ขายได้ ซักพันนึง
แต่เจอคนเอาแบ๊งค์มาใช้ ซัก10 คน ต้องเตรียมเงินทอนมาไว้ หมื่นนึง มันก็เป็นภาระเค้า เหมือนกัน
แต่ทั้งนี้ทั้ีงนั้นก็บอกกันดีๆ ดีกว่า เหวี่ยงใส่
เรื่องการปฏิเสธไม่รับแบ๊งค์ใหญ่มีทุกที่ครับ
ผมเคยไปสิงค์โปร์พกแบ๊งค์ พัน ดอลล่าร์สิงค์โปรไป ( 25000 บาท) ไป เยอะ มีแบ๊งค์ย่อยน้อย อยากแลกแบ๊งค์ย่อย ติดไว้บ้าง
ไปซื้อของ Seven ราวๆ 60-70 $ แล้วจ่ายแบ๊งค์พัน เพื่อแลก แต่เค้าบอกไม่รับ 1000$ เลยต้องใข้ แบ๊งค์ 100 เสียแบ๊งค์ย่อยไปอีก อิๆ
หรือ ลูกสาวไป เที่ยวยุโรป อยากแลกแบ๊งค์ 100 ยูโรเป็นแบ๊งค์ย่อย แวะซื้อแซนวิช 3 ยูโร คนขายบอกไม่รับ ลูกสาวก็ยืนยันไม่มี จริงๆ มีแต่ 100 แกมองหน้าแบบไม่ค่อยพอใจ แล้วบอก งั้นเอาไปเลย ลูกสาวเลยต้องฟอร์ม ไปเดินรอบๆ ก่อนแล้ว ค่อยย้อนกลับมาจ่าย แกทีหลัง
แสดงความคิดเห็น
วัฒนธรรมการไม่พอใจเมื่อได้รับ"แบงค์ใหญ่"มาจากไหนคะ??
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องก้มหน้ายอมรับไปอ่ะนะคะ😑😑 แต่ที่ไม่โอเคมากๆคือวันนึงไปซื้อตั๋วรถตู้ไปมหาลียย่านบางแสน คนขายตั๋วคือไม่โอเคมากๆ พูดจาแย่สุดๆกระฟัดกระเฟียดใส่เราสุดดด คือไรรร ฉันจ่ายเงินเด้ออ (ค่ารถ 140 จ่ายไป 150 ตาขวางใส่เราราวกับเราไปปาขี้ใส่บ้านนาง55)
อยากรู้ว่าที่มาของการไม่พอใจเมื่อได้รับแบงค์ใหญ่นี่มายังไงหรอคะ เคยไปตปท.มา ที่ญป.ก็ไม่เป็นนะคะ หรือใกล้ๆเราอย่าง สิงคโปร์-มาเล เค้าก็ไม่เป็นกันนะคะ หรือใกล้กว่านั้นน ตอนเราไปลาวเค้าก็ไม่มีแบบนี้นะคะ คืองงว่ามันมาฮิตในบ้านเราและบ้านเราโอนลี่ได้ยังไงหรอคะ5555
มีใครที่เคยเจอเรื่องแบบนี้ในตปท.มั้ยคะ หรือใครเคยเจอแบบพีคๆมาเล่าให้ฟังกันหน่อยค่ะ แล้วมีวิธีแก้(เผ็ด)ยังไงหรอคะ55555
**ขอแก้เรื่องคำว่าวัฒนธรรมนะคะ เป็นการใช้แบบผิดความหมายไปหน่อย