คนทำงานแนวรถไฟฟ้าคงทราบกันดีนะคะ ภาพที่เห็นบ่อยในช่วงเร่งด่วนคือ คิวซื้อตั๋วยาวเหยียด รอกันเป็นสิบนาที
จากนั้นไปรอต่อที่ชานชาลาในสภาพแน่นเอี๊ยด กว่าจะได้ขึ้นก็ 4-5 ขบวนให้หลัง

ถ้าเป็นรถไฟใต้ดิน หนูเห็นหลายคนใช้วิธีนั่งย้อนสถานี คนอยู่สถานีหลักก็รอต่อไป เพราะคนนั่งย้อนได้ขึ้นก่อนจนแน่นเอี๊ยด
ที่หนูเจอบ่อย คือขึ้นย้อนจากสถานีสุขุมวิทไปสถานีศูนย์สิริกิติ์ ในขณะที่คนยื่นรอสถานีสุขุมวิท ก็รอกันต่อไป

ข้อดีของการนั่งย้อน คือช่วยระบายความแออัดของผู้โดยสารไปอีกสถานีนึง
เพราะบางที คนมันแน่นจนเจ้าหน้าที่ต้องกั้นไม่ให้ผู้โดยสารเดินลงไปซื้อตั๋ว
แถมบางคนมีเรื่องด่วน ต้องไปทำธุระ (แต่ส่วนใหญ่ดูเหมือนแค่อยากกลับบ้านเร็ว)

ข้อเสียคือ คนยืนรอที่สุขุมวิท ก็รอกันต่อไป ทั้งที่บางคนรอก่อนตั้งนาน
แต่คนนั่งย้อนดันได้ขึ้นก่อน คล้ายๆกับแซงคิวไปนั่นเอง

สรุป คนขึ้นย้อนสถานี คือเอาตัวรอด เพราะสถานการณ์บังคับ
หรือว่าเอาเปรียบคนที่มาต่อคิวก่อน แต่ต้องยืนรอคะ?

ใครเคยใช้รถไฟฟ้าเมืองนอก พอทราบไหมคะว่าเค้าทำกันยังไง?