จดจำบทกวีบทนี้ได้ไม่มีวันลืม ....................................................... โดย ตระกองขวัญ

กระทู้คำถาม
เม่าเศร้า


                                   
หนึ่งเปรี้ยงปืนลั่นสนั่นป่า
หนึ่งวูบไหวผวาดังป่าลั่น
หนึ่งคืนนานยาวราวกัปกัลป์
หนึ่งฝันลับแล้วที่แนวไพร

หนึ่งคนควรค่าคารวะ
สืบสร้างสัจจะยิ่งใหญ่
หมื่นคำร่ำหาอาลัย
รวมใจสืบทอดเจตนา

                                 
                                                                                                                       จีรนันท์  พิตรปรีชา





จำได้คร่าว ๆ  จากการอ่านข่าวคราวเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้น

สืบ  นาคะเสถียร   ในฐานะหัวหน้า  ผู้นำในการรักษาป่าและสัตว์ป่า
ประสบปัญหานานาประการ  ขาดการสนันสนุนจากผู้มีตำแหน่งสูงกว่า
ขาดความสนใจจากฝ่ายนโยบาย ซึ่งก็คือนักการเมือง

เจ้าหน้าที่ ที่เป็นลูกจ้างชั่วคราว  ถึงขนาดไม่ได้รับเงินเดือน
เพราะไม่มีงบประมาณจัดสรรมาให้

สืบ พยายามติดต่อ ประสานงาน รายงาน ขอรับการสนับสนุน
พยายามขอเข้าพบฝ่ายการเมือง แต่สิ่งที่ได้รับคือความเฉยเมยจากเบื้องบน

ห้วยขาแข้ง  ทุ่งใหญ่นเรศวร ได้รับการดูแลคุ้มครองเอาใจใส่  เป็นมรดกโลก  จนถึงวันนี้ 28 ปีผ่าน
ด้วยผู้ชายคนหนึ่ง  ที่ใช้ชีวิตของตัวเองปลุกสำนึกของผู้มีอำนาจและสังคม


กระทู้น่าอ่าน น่าศึกษา  เรื่องราวของ สืบ  นาคะเสถียร
http://topicstock.ppantip.com/library/topicstock/2010/09/K9641046/K9641046.html






คิดถึง  นวมทอง  ไพรวัลย์
ที่ป่าของลุงนวมทองไม่ได้รับการดูแล  สังคมไม่ตื่นตัว  แต่กลับย่ำยีป่าของลุงนวมทองแหลกลาญ
เม่าเศร้า
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่