สวัสดีครับ ผมชื่อ f.(อักษรหน้าชื่อ) ผมเป็นคนที่คิดมาก. ชอบเก็บเรื่องเล็กๆน้อยๆมาคิด ขี้น้อยใจ ชอบเก็บตัวในห้องมืดๆ นอนดึก นอนเยอะ ไม่หิวอะไรสักอย่าง และที่สำคัญผมชอบพูดคนเดียวมาตลอด3-4ปีได้ครับ คิดเป็นเรื่องเป็นราว สั้นๆก็มโนครับ บางทีเวลาผมเศร้าผมชอบมองไปที่กระจก แล้วก็คุยกับเงาในกระจกของผม ทุกคนจะเชื่อมั้ยครับว่าผมหายเศร้าและร่าเริงในทันที ความคิดในหัวที่จะฆ่าตัวตาย ทำร้ายตัวเอง ตอนที่เสียใจตลอด กระจกและการพูดคนเดียวมันช่วยผมได้ ที่ผมตัดสินใจมาตั้งกระทู้นี้ ผมเริ่มมีอาการปวดหัว หูแว่ว บางทีมีเงาบางอย่างหรือรู้สึกมีคนตามผมตลอดเวลา ผมชอบทำตัวร่าเริงปกปิดกั้นตัวผม ไม่มีสติในการรับรู้ทุกสิ่ง มีเรื่องคิดตลอดเวลา ตาพล่ามัว บางทีก็ร่าเริ่งเกินไปบ้าง ละกลับเศร้ามากเช่นกัน จากที่เคยมีความสุขในสิ่งที่รักกลับกลายเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ ตอนนี้ผมเป็นอะไรไม่รู้ครับงงไปหมดทุกเวลา ความจำสั้น ลืมง่าย ตกใจง่าย ไม่ค่อยสมหวังอะไรในชีวิต ที่ผมคิดมากที่สุดคือการที่ผมเรียนไม่จบม.3 ตอนนี้ผมอยู่ม.4ที่อีกรร.แห่งหนึ่งครับ ขอบคุณครับ