เมื่อปี 2007 มีทารกลูกครึ่งเกิดมาในระหว่างสมรส
ระหว่างน้องสาวพ่อเรากับชาวญี่ปุ่น จากนั้น อาได้หย่าและ พาทารกกลับไปเลี้ยงที่ไทยจนถึงปี 2018
ตอนนี้เด็กมีอายุ12ปี แต่น่าเศร้า เพราะอาเราเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง เมื่อเดือน มีนาคมที่ผ่านมา อาอีกคนจึงบอกว่า ย่าขอร้องให้ เรา ซึ่งแต่งงานกับคนญี่ปุ่น และมีลูกอายุ7 ขวบ ( เท้าความก่อน. อากับเรา ทะเลาะกันจนขั้นตัดญาติ ตั้งแต่ก่อนอาท้อง น่าจะปี 2006 แต่ตอนงานแต่งอา เราได้ไปเป็นล่ามให้ จึงทำให้รู้ว่า ปู่ย่าของเด็กอยู่จ.อะไร). จนอาป่วยหนักมาก และเราอยู่ที่ญี่ปุ่น จึงบอกพ่อว่า ฝากบอกอาด้วย ว่าเราอโหสิกรรมให้ทั้งหมดแล้ว  ย่ากะปู่วัยชราอายุ80 ต้องเลี้ยงดูหลานอายุ12ขวบ ส่วนอาคนอื่นๆ ก็ทำงานหาเช้ากินค่ำ เพราะปกติ อาคนที่เสียชีวิตจะทำงานส่งให้ปู่กับย่า และนับว่าโชคดีที่ ปู่ย่าไม่สามารถขายบ้านที่อาสร้างเป็นมรดกให้ ได้เพราะติดสัญญาที่ดิน ( เรื่องนี้ไม่เกี่ยว รบกวนไม่ถามนะคะ). เราจึงสืบ  ด้วยตัวเอง โทรไปทุกที่ๆที่จะสามารถตามหาพ่อเด็กได้ แต่ทางปู่(ของเด็ก) กลับพูดตัดขาดหลานโดยไม่ฟังเหตุผลในการโทรไปของเราเลย. ตอนนี้ก็เลยได้แต่บอกเด็กว่า ให้ทำใจ เพราะเค้าไม่รับและตัดขาดกันแล้ว. สงสารเด็กที่ไม่รู้เรื่องของผู้ใหญ่  ตอนนี้ได้แต่คิดว่า ถ้าสิ้นบุญปู่ย่า เด็กจะอยู่อย่างไร?