เรากับแฟนอยู่กันมาเกือบสองปี แฟนมีลูกติดตั้งแต่อายุ 17 ปัญหาเกิดจาก ลูกเขา เราไม่เรียกว่าปัญหาดีกว่า เราเรียกว่าข้อบกพร่องที่จะต้องแก้ไข น้องเป็นคนที่พูดจาก้าวร้าวกับคนนอกบ้านมาก เช่น ยกเท้าจะถีบพนักงานในร้าน ที่บ้านแฟนทำธุระกิจส่วนตัวค่ะ ลูกค้าเข้าร้านพูดจาก้าวร้าวกับลูกค้า เราสอนไม่เคยฟัง เราอายที่จะเอาน้องไปไหนด้วย เพราะน้องจะพูดจาแหกคอกตลอด น้องอายุ 11 ปีค่ะ เคยไปทานอาหารญี่ปุ่น น้องถามพนักงานว่า ที่พูดภาษาญี่ปุ่นนี่ รู้เรื่องหรือเปล่า เรานี่หน้าชาเลย พูดด้วยน้ำเสียงแบบดูถูกพนักงาน เรื่องมันอยู่ที่ว่า เราบอกแฟนเราว่าสอนน้องบ้าง เราเอาไม่อยู่ เรากลัวคนอื่นจะมองน้องกับครอบครัวแฟนไม่ดี เราก้บอกตามตรงว่าเราอาย เราไม่เคยรังเกลียดนะ แฟนเราโมโห หงุดหงิด เหมือนเราพูดแรง แฟนเราก็ไปกินเหล้า เราก็ตามไป พอกินเสร็จ เราก็โวยวายอยากจะกลับบ้าน เพราะเป็นห่วงหมาที่บ้าน แฟนเราให้เราหยุดพูด เราเลยตะโกนออกไปว่า เรื่องลูกก็พูดไม่ได้ แต่เป็นภาษาแบบพ่อขุนรามนะคะ เท่านั้นแหละค่ะ ยกที่หนึ่งเริ่ม เราโดนทั้งเตะทั้งต่อยกระหน่ำมาเลย ตอนนั้นเรากระกระสนขึ้นรถแฟน ถ้าไม่หนีกลัวไม่รอด แฟรเราสูง 185 หนัก 97 คือเราไม่รู้ทำไงสตาทรถได้ แฟนก็ไม่ยอมปิดปะตู ต่อยเราตรงคนขับ เรางงกับเกียร์รถตอนนั้น เพราะมันเป็นรถยุโรป งงค่ะ ใส่เกียร์เดินหน้าพุ่งไปจะชนแฟนอีก ไม่รู้เวรหรือกรรม รถไปทับเท้าเพื่อนแฟน แฟนเราโมโหเปิดปะตูมากระหน่ำต่อยเราอีกยก ความมึนหมัดก็ยังไม่หาย ใส่เกียร์ถอยหลังไม่ได้ติดเบรคมือ แฟนเราก็คงเป็นผู้ชายที่แสนดี ต่อยหน้าเมียอยู่ สุดท้ายถอยหลังได้ค่ะ รถลากแฟนเรามาเลยกับถนน รถขึ้นฟุตบาทแฟนเราถึงหลุดออกจากประตูรถ ตอนนั้นคิดได้แค่แจ้งความ ไปแจ้งความเสร็จก้ไปหาหมอคนเดียวเดี่ยวๆ แฟนเรามันโทหาแม่เขาให้มารับ เริ่มแล้วนะคะความร้ายกาจของแม่ผัว ตอนนั้นจะตีสอง คนดีที่มีวุฒิภาวะ เขาต้องโทหาลูกสะไภ้บ้างว่าเป็นไรไหม๊ ไม่ค่ะ นางขับรถมารับลูกชายแบบไม่สนใจเราเลย เป็นตายน้ายดีชั่งมัน ทั้งๆที่อยู่เป็นสะไภ้บ้านนี้มาเกือบสองปี ใช้งานเราแบบที่ไม่เคยเหนื่อยแบบนี้ในชีวิตมาก่อน นางมารร้ายยังไม่จบค่ะ รุ่งขึ้นนางโทมาบอกให้เราถอนแจ้งความ ไม่งั้นจะแจ้งความจับเราเหมือนกันมาเอารถเขาไปทำพัง ไม่ยอมเคลมประกัน จะให้เราจ่าย เลวร้ายค่ะ นางไม่ถามเลยว่าเพราะอะไร นางบอกว่าลูกนางก็เจ็บ ที่เราขับรถลากลูกนาง มีคนแบบนี้บนโลกจริงด้วยค่ะ ทุกคนเคยบอกเรานะคะว่านางร้ายกาจ ความรักผัว ก็จะแก้ต่างให้ตลอดว่านางไม่มีอะไร นางก็แค่บ่นแบบวัยทอง ยังไม่จบ เรากลับไปเอาของที่บ้านเขา นางมองเราอย่างก่ะขยะ เรานี่หืมมมมม อิแก่นี่ ไม่แก่ตายหรอก โดนแช่งตาย ชาวบ้านไม่มีใครชอบ นินทายับ แต่นางไม่รู้ตัวหรอก คิดว่าตัวเองรวย ลูก หลาน ตามใจอย่างเทวดา ไม่เคยว่า ทำผิดอะไร โทมาบ่นมาว่ากับเรา ทั้งที่เราอยู่บ้านเขาตื่นแต่เช้า ออกไปร้านทำงาน กลับมาถึงบ้านสองทุ่มครึ่ง ให้เราเดือนล่ะสามหมื่น วันล่ะพันยังไม่พอค่าแต่งตัวเราเลย แต่เรารักลูกเขาไงเราจึงยอม มาตอนนี้ไอ้ลูกเขามันไม่ดีกับเราแล้ว เราก้พอเถอะค่ะ ไม่มี ผช. ที่ไหน ทำร้าย ผญ. แบบนี้หรอกค่ะ เรื่องเกิดมาจะอาทิตย์ อิครอบครัวนี้ก็ลอยหน้าลอยตามีความสุข ไม่เคยโทมาขอโทษเราหรือแม่เลย เราอยู่บ้านนี้มาเกือบสองปี เรารุ้สึกได้ว่าเขาเอาเปรียบทุกคน พนักงานในร้าน ค่าแรงรวมโอทีประมาณ 17000 ต่อเดือน แต่ทำงานวันล่ะ 10 ชม. เราอ่ะโคตรสงสารแต่ทำไรไม่ได้ แฟนเรางานการมันก็ไม่ทำ แค่ที่ร้านมันยังไม่เคยมานั่งดุ ต้องเรียกว่าอดีตถึงจะใช่ค่ะ อดีตผัวที่ร้ายกาจ เราไปอยู่นั่น ไม่มีใครรักใครเอ็นดูเลย มีแต่คนภายนอกที่เราไปลาก่อนจะกลับมาอยู่บ้าน เขาก็ปลอบเราบอก พี่ก็เห็นหนูขยัน ทำงานทุกอย่าง ไม่น่าเลยเสียดาย แต่คนอื่นก้เข้าใจเราอ่ะนะ เพราะเราถูกทำร้าย อยู่บ้านนั้นเรานอนตื่นสายก็ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวโดนบ่น แต่ ลุกชายตัวเองตื่นสี่โมงเยนไม่เคยว่า ยังมีอีกเยอะค่ะความร้ายกาจกับร้ายกว่าของผัวเก่ากับแม่ที่ร้ายกาจ