เที่ยงวันสิบห้านาที กับตอนที่ฉันเดินเหม่อ...ไปกับคำถามที่ว่า "ทำไมคนสมัยนี้ถึงทิ้งกันง่ายๆ?"
จั่วหัวว่าคนสมัยนี้ออกจะดูย้อนแย้งแปลกๆ เพราะด้วยตัวเองก็เป็นหนึ่งใน "คนสมัยนี้" แต่มันก็เป็นความจริงจากที่พบเห็นรอบๆ ตัว และแม้แต่ตัวเองก็อาจเป็นอย่างนี้เหมือนกันในบางครั้ง
เมื่อวานไปซ่อมสายนาฬิกาที่ขาดมาที่ร้านหนึ่งย่านเอกมัย หลังจากส่งนาฬิกาอายุราว 7-8 ปีที่ใช้งานทุกวันให้ช่าง ช่างก็ประเมินว่าเหล็กที่คานสายมันหักเพราะสนิมขึ้นแบบนี้จะทำยาก แต่ทำได้ ใช้เวลาราวๆ 2 ชั่วโมงกับเงินอีก 300 บาท ผมตอบตกลงทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด
หลังจากไปทำงานต่อและกลับมารับก็ได้คุยกับช่างนิดหน่อย ช่างเล่าว่าวันก่อนมีผู้หญิงคนหนึ่งมาซ่อมนาฬิกา แต่ผมไม่ได้ถามว่าเป็นอะไร ช่างบอกว่าคิดราคาซ่อมไป 1,200 บาท และคำตอบของผู้หญิงคนนั้นคือ "ไม่ซ่อมดีกว่า ไม่คุ้ม ซื้อใหม่คุ้มกว่า" ช่างจึงขอนาฬิกาเรือนนั้นมาซ่อมให้ลูกสาว และผู้หญิงคนนั้นก็ให้
ผมถามต่อว่า "ที่เค้าว่าไม่คุ้มนี่นาฬิการาคาเท่าไหร่น่ะครับ?" ช่างตอบพร้อมทั้งหยิบนาฬิกาสายเหล็กสีเงินเรือนนั้นขึ้นมาให้ดู "ราคาขายเมื่อ 7 ปีก่อนประมาณ 3,000 กว่าบาท ถ้าหาตอนนี้น่าจะอยู่ที่ 4,000-5,000 บาท" นั้นทำให้ผมยิ่งสงสัยว่าค่าซ่อมราคา 1,200 บาทนั้นไม่คุ้มตรงไหนกัน?
หลังจากยืนคุยกับช่างได้พักหนึ่ง ช่างก็คืนนาฬิกาที่ส่งซ่อมมาพร้อมทั้งทำความสะอาดให้ทั้งหมดและลดราคาค่าซ่อมเหลือ 200 บาท
พอเดินกลับออกมาหลังจากนั้นเกิดคำถามมากมายขึ้นในหัว ในขณะที่ตัวเองเป็นคนที่ซื้ออะไรส่วนใหญ่เพราะชอบจริงๆ ถ้าไม่พังจนซ่อมไม่ได้จะไม่ทิ้งหรือเปลี่ยนนั้น หลายคำถามที่ใหญ่ที่สุดก็เลยคือ "ตอนซื้อไม่ใช่ซื้อเพราะชอบเหรอ? ถ้าชอบเลยซื้อมาแล้วทำไมถึงทิ้งกันง่ายๆ ล่ะ? แล้วถ้าเป็นคนเวลาป่วยจะไม่พาไปหาหมอ แต่ทิ้งกันเลยใช่มั้ย? ไม่ว่าจะเป็นร่างกายป่วยหรือความสัมพันธ์ไม่สบายก็ตามจะไม่รักษากันเหรอ?"
เพราะไม่ได้ให้ความสำคัญกันอย่างนี้ หมาแมวเลยทุกทิ้งเกลื่อนในแบบทุกวันนี้กระมัง? หรือมันเป็นเรื่องปกติของยุคที่แทบทุกอย่างมาไวแล้วก็ไปไวแบบนี้กันนะ?
#ความรักก็เช่นกัน
ป.ล. ภาพถ่ายด้วยมือถือ Samsung S8 และแต่งภาพด้วย Snapseed
ป.ล. 2 ไม่ใช่เรื่องแต่งนะครับ เพิ่งเกิดขึ้นเลย Pantip แนะนำ Tag เรื่องสั้นให้เยอะมาก ^^"
ทำไมคนสมัยนี้ถึงทิ้งกันง่ายๆ
จั่วหัวว่าคนสมัยนี้ออกจะดูย้อนแย้งแปลกๆ เพราะด้วยตัวเองก็เป็นหนึ่งใน "คนสมัยนี้" แต่มันก็เป็นความจริงจากที่พบเห็นรอบๆ ตัว และแม้แต่ตัวเองก็อาจเป็นอย่างนี้เหมือนกันในบางครั้ง
เมื่อวานไปซ่อมสายนาฬิกาที่ขาดมาที่ร้านหนึ่งย่านเอกมัย หลังจากส่งนาฬิกาอายุราว 7-8 ปีที่ใช้งานทุกวันให้ช่าง ช่างก็ประเมินว่าเหล็กที่คานสายมันหักเพราะสนิมขึ้นแบบนี้จะทำยาก แต่ทำได้ ใช้เวลาราวๆ 2 ชั่วโมงกับเงินอีก 300 บาท ผมตอบตกลงทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด
หลังจากไปทำงานต่อและกลับมารับก็ได้คุยกับช่างนิดหน่อย ช่างเล่าว่าวันก่อนมีผู้หญิงคนหนึ่งมาซ่อมนาฬิกา แต่ผมไม่ได้ถามว่าเป็นอะไร ช่างบอกว่าคิดราคาซ่อมไป 1,200 บาท และคำตอบของผู้หญิงคนนั้นคือ "ไม่ซ่อมดีกว่า ไม่คุ้ม ซื้อใหม่คุ้มกว่า" ช่างจึงขอนาฬิกาเรือนนั้นมาซ่อมให้ลูกสาว และผู้หญิงคนนั้นก็ให้
ผมถามต่อว่า "ที่เค้าว่าไม่คุ้มนี่นาฬิการาคาเท่าไหร่น่ะครับ?" ช่างตอบพร้อมทั้งหยิบนาฬิกาสายเหล็กสีเงินเรือนนั้นขึ้นมาให้ดู "ราคาขายเมื่อ 7 ปีก่อนประมาณ 3,000 กว่าบาท ถ้าหาตอนนี้น่าจะอยู่ที่ 4,000-5,000 บาท" นั้นทำให้ผมยิ่งสงสัยว่าค่าซ่อมราคา 1,200 บาทนั้นไม่คุ้มตรงไหนกัน?
หลังจากยืนคุยกับช่างได้พักหนึ่ง ช่างก็คืนนาฬิกาที่ส่งซ่อมมาพร้อมทั้งทำความสะอาดให้ทั้งหมดและลดราคาค่าซ่อมเหลือ 200 บาท
พอเดินกลับออกมาหลังจากนั้นเกิดคำถามมากมายขึ้นในหัว ในขณะที่ตัวเองเป็นคนที่ซื้ออะไรส่วนใหญ่เพราะชอบจริงๆ ถ้าไม่พังจนซ่อมไม่ได้จะไม่ทิ้งหรือเปลี่ยนนั้น หลายคำถามที่ใหญ่ที่สุดก็เลยคือ "ตอนซื้อไม่ใช่ซื้อเพราะชอบเหรอ? ถ้าชอบเลยซื้อมาแล้วทำไมถึงทิ้งกันง่ายๆ ล่ะ? แล้วถ้าเป็นคนเวลาป่วยจะไม่พาไปหาหมอ แต่ทิ้งกันเลยใช่มั้ย? ไม่ว่าจะเป็นร่างกายป่วยหรือความสัมพันธ์ไม่สบายก็ตามจะไม่รักษากันเหรอ?"
เพราะไม่ได้ให้ความสำคัญกันอย่างนี้ หมาแมวเลยทุกทิ้งเกลื่อนในแบบทุกวันนี้กระมัง? หรือมันเป็นเรื่องปกติของยุคที่แทบทุกอย่างมาไวแล้วก็ไปไวแบบนี้กันนะ?
#ความรักก็เช่นกัน
ป.ล. ภาพถ่ายด้วยมือถือ Samsung S8 และแต่งภาพด้วย Snapseed
ป.ล. 2 ไม่ใช่เรื่องแต่งนะครับ เพิ่งเกิดขึ้นเลย Pantip แนะนำ Tag เรื่องสั้นให้เยอะมาก ^^"