ความรู้สึกของจกตอนนี้ คงจะชีช้ำกระหล่ำปี อย่างแน่นอน
เพราะสองสามเดือนมานี้ เจอแต่เรื่องหนักๆเข้าไปเป็นชุดๆ
ไม่ได้ชุดแฮปปี้มิลด์ แต่เป็นชุด บิ๊กแฟมิลี่ ที่ทำเอา วงแตกกันอย่างที่เห็นๆกัน

เกียนเข้าใจนะว่า ถึงจะเจ็บเพียงใด ถึงจะกระอักเลือดเท่าไร
แต่จกก็ไม่ย่อท้อ ยังพยายามนับหนึ่งใหม่ เพื่อรอการกลับมา
หรือที่เรียกว่า จกรีเทิร์น

ช่วงนี้ จกเลยต้องเช็กเรตติ้งตลอดเวลา กำลังมองหาใคร
สักคนที่ยังมีความสัมพันธ์อันดีต่อเค้า ใครที่มองข้ามการ
กระทำที่ผ่านมาได้ ใครที่พร้อมจะอ้าแขนรับเค้าได้ จนถึง
วันที่ กลุ่มห้องเพลงจะกลับมาอีกครั้งในรูปแบบใหม่ หรือที่
เรียกกันว่า รีโนเวท ยุบกลุ่มไปเพื่อสร้างใหม่ โดยมีสมาชิก
ที่เรียกว่า ร่วมหัวจมท้ายกันอย่างแท้จริง

พูดถึงตรงนี้ ก็ต้องบอกว่า คงไม่มีโอ้โป๊ะแตกอย่างแน่นอน
ไม่ไช่ว่าโอ้ไว้ใจไม่ได้ ไม่ไช่ว่ากลัวโอ้จะนำหลังไมค์ไปเผย
แต่ที่ไม่มีโอ้ เพราะโอ้กำลังทำตัวเป็นเจ้าของกลุ่มเกินไป

ทำเกินหน้าเกินตาเจ๊ใหญ่ ข้ามหน้าข้ามตาน้องพอใจ จนถึง
ไม่ไว้หน้าพี่ใหญ่ธรรมกายเลยทีเดียว

จึงเป็นสาเหตุให้กระเดนอย่างรวดเร็ว ไม่มีทางได้กลับมาแสดงคอนเสิรต์ ร๊อกคงคย เหมือนเคย ไม่มีทางได้ยิน พี่โอ้ขาร้องเพราะจังเลย พี่โอ้ขาขอบคุณนะคะ ดังกับว่าชาตินี้ไม่เคยได้ยินใครร้องเพลงมาก่อน

แต่โอ้ก็ยังมีน้ำใจ มาสั่งนาง เอ๊ย สั่งลา ให้กับห้องเพลงในวันที่เค้าหมดประโยชน์ ช่างเป็นน้ำใจที่น่ายกย่องนัก

เหมือนกับอีกหนึ่ง ผู้ใหญ่ที่เคยเอ็นดูเจ๊ใหญ่กับเจ๊รอง ที่หาย
ไปนานหลังจากมีคนพบเจอครั้งสุดท้ายที่ ซ.รางน้ำ

ก็ยังมีน้ำใจไมตรีมาร่วมสั่งลา โดยลืมวีรกรรมฉายางั๊กปุ๊กคุ้ง ที่เจ๊ใหญ่และพวกมอบให้ ขนาดโดนกระทำถึงขนาดเสียหน้าหนักแค่ไหน ก็ยังกลับมาโบกมือร่ำลา...

นี้ละ รดน. ไม่มีมิตรแท้ และศัตรูถาวร...

เอารถมาล้าง เลยว่าง อิอิ