สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอเล่าเลยนะคะ คือเรากับแฟนคบกันได้10เดือนแล้วค่ะ เราอยู่ปี1ตอนนั้น เขาอยู่ปี2 เราเป็นรักแรกของเขา เขาไม่เคยมีแฟน ช่วงแรกๆที่คบกันเขาดีมาก รักกันดี เราแชทคุยกันตลอดและคอลหากันทุกวัน แต่มีเวลาเจอกันแค่อาทิตย์ละวันมากสุดก็สองวัน เพราะเขาบอกเรียนหนัก กิจกรรมเยอะ แต่พอมาหาเวลากลับบ้านเขาก็จะเดินไปส่งขึ้นรถ แล้วจะทักมาถามตลอดว่าถึงไหนแล้ว ถึงบ้านยัง ถึงแล้วบอกด้วยนะ เสมอ
แฟนเราเขาเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก เป็นคนพูดน้อย แต่ในแชทพิมพ์เก่ง ต่อหน้าจะไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ชอบอยู่คนเดียว อยู่กับเพื่อน และติดเกมมากๆ ถ้ากลับบ้านในวันที่ไม่มีเรียนและไม่ได้อยู่หอคือจะเล่นเกมทั้งวัน ในเฟสก็ไม่ได้ขึ้นสถานะนะคะ เพราะเขาไม่ค่อยเล่นเฟส ไม่ค่อยโพสต์อะไร แต่เพื่อนทั้งคณะของเขากับเราก็รู้หมดแล้วว่าเราคบกัน
ช่วง6เดือนแรก เราชวนไปเที่ยว ไปดูหนัง ไปทานข้าวเขาก็จะไปด้วยหมด ดูแลและคอยเป็นห่วงเราเสมอ เราก็รู้เขาพูดไม่เก่งตลอดเวลาที่คบกันเราจะเป็นคนชวนคุยก่อนตลอด เขาไม่ใช่ผู้ชายปากหวาน เป็นคนนิ่งๆ และ พูดตรงๆ มีแต่เราที่บอกรักก่อนเสมอ
ช่วงเดือนหลังๆนี้ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป พอเราบอกขอไปหา อยากเจอ อาทิตย์นึงก็เจอกันได้แค่ครั้งเดียว ครั้งละ1-2ชม.เท่านั้น เขาไม่ค่อยว่างบ้าง อ้างนู่นนี่เลี่ยงที่เจอเราตลอด เขาบอกว่าอยู่ด้วยกันแล้วอึดอัด เราก็ไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรผิด เจอกันก็แค่อาทิตย์ละครั้ง วันที่เหลือเขาก็ใช้เวลาไปกับการเรียน การอยู่กับเพื่อนฝูงไปหมด วันหยุดก็กลับบ้านไปเล่นเกม ที่หอเขาไม่มีคอม มีเวลาเจอหน้าเราได้ก็แค่อาทิตย์ละ1-2ชม.
เราให้อิสระเขาไปหมด โทรไปก็แทบจะไม่ค่อยได้โทร เพราะโทรไปเขาก็ไม่ค่อยรับสาย เราไม่เคยโทรไปหาตอนเรียน จะโทรไปหาแค่ช่วงเย็นๆหรือมืดๆ ถ้าโทรไปเสาร์อาทิตย์เขาก็เล่นเกมคอลกับเพื่อนๆเขา ไม่สนใจเราเลย เหมือนเราไม่มีตัวตนในชีวิตเขา ทุกๆวันที่คบไปเหมือนเราดิ้นรนอยู่ฝ่ายเดียว ซื้อของขวัญครบรอบไปให้เขาก็แค่เก็บไว้ในตู้ไม่เคยใส่ ไม่เคยใช้ของที่ซื้อมาให้เลย เขาดูเฉยชา แต่ก็คุยแชทกันทุกวันปกตินะ ไม่ได้หายไปไหน
พอชวนไปเที่ยวเขาก็ไม่อยากไป ขี้เกียจไป ก็เลยไม่ไป อยากเล่นแต่เกม ไม่อยากไปไหน พอชวนไปกินข้าวก็บอกกินกับเพื่อนมาแล้ว โทรหานี่อาทิตย์นึง2ครั้งเองมั้ง เพราะเขาไม่ค่อยรับโทรศัพท์ ไม่ได้จู้จี้จุกจิก แต่เราเป็นคนคุยเก่ง เลยหาเรื่องชวนคุยในแชทตลอด ก็กลัวหาว่าไม่ใส่ใจ กลัวไม่รู้ว่าจะคุยอะไร เดี๋ยวเบื่อ ไม่คิดว่าจะทำให้เขาอึดอัด
พอเดือนที่10 (เราอยู่ปี2 เขาอยู่ปี3) เขาก็เริ่มตอบช้า หายนานหลายชม.คะยกันไม่เกิน10คำ โทรไปก็ไม่รับ พอเราอยากเจอ คิดถึง อยากเห็นหน้า บอกจะไปหาเขาก็บอกไม่ต้องมาหรอก เราไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเขาอึดอัดเพราะอะไร แต่เขาบอกว่าคิดเรื่องนี้สักพักแล้ว อยากจะบอกมานานแล้วว่า อยู่ด้วยแล้วอึดอัด เพราะว่าต้องคอยสนใจตลอดเวลา เขาก็บอกขอโทษนะที่ทำตัวแย่ๆ แต่เขาบอกไปต่อไม่ได้แล้ว และก็ไม่คิดจะกลับไปแล้ว เรานี่เจ็บสุดๆเลยค่ะ เรารักเขามาก ทุ่มเทให้เขา ให้อิสระกับเขาไปหมด ไม่คิดว่าจะทำให้เขาเบื่อ หรือ อยากเลิกขนาดนี้
เป็นเพราะเราห่างกันมากเกินไปหรือเปล่าคะ เลยเป็นแบบนี้ พึ่งเลิกกันมา ยังทำใจไม่ได้เลยค่ะ คนนี้คบนานที่สุดสำหรับเรา เป็นคนที่เราผูกพันธ์ พยายามที่จะให้ความสัมพันธ์ยืดยาว ไม่เคยชวนทะเลาะ ไม่เคยงี่เง่าใส่เลยซักครั้ง มีอะไรเราก็ยอมให้ตลอด ไม่เคยโมโห ไม่เคยโกรธ ไม่เคยพูดไม่เพราะกับเขา ให้อิสระกับเขา ไม่แม้แต่จะตามจู้จี้ ไม่เคยไปยุ่งเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเช็คโทรศัพท์เลยซักครั้ง ทำไมเขาถึงไม่เสียใจเวลาบอกเลิกเรา เขาหมดรักเรานานแล้วใช่ไหมคะ ถ้าเป็นแบบนี้ เศร้ามากจริงๆค่ะ
โดนบอกเลิกแบบนี้ เพราะแฟนติดเกมใช่ไหมคะ?
แฟนเราเขาเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก เป็นคนพูดน้อย แต่ในแชทพิมพ์เก่ง ต่อหน้าจะไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ชอบอยู่คนเดียว อยู่กับเพื่อน และติดเกมมากๆ ถ้ากลับบ้านในวันที่ไม่มีเรียนและไม่ได้อยู่หอคือจะเล่นเกมทั้งวัน ในเฟสก็ไม่ได้ขึ้นสถานะนะคะ เพราะเขาไม่ค่อยเล่นเฟส ไม่ค่อยโพสต์อะไร แต่เพื่อนทั้งคณะของเขากับเราก็รู้หมดแล้วว่าเราคบกัน
ช่วง6เดือนแรก เราชวนไปเที่ยว ไปดูหนัง ไปทานข้าวเขาก็จะไปด้วยหมด ดูแลและคอยเป็นห่วงเราเสมอ เราก็รู้เขาพูดไม่เก่งตลอดเวลาที่คบกันเราจะเป็นคนชวนคุยก่อนตลอด เขาไม่ใช่ผู้ชายปากหวาน เป็นคนนิ่งๆ และ พูดตรงๆ มีแต่เราที่บอกรักก่อนเสมอ
ช่วงเดือนหลังๆนี้ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป พอเราบอกขอไปหา อยากเจอ อาทิตย์นึงก็เจอกันได้แค่ครั้งเดียว ครั้งละ1-2ชม.เท่านั้น เขาไม่ค่อยว่างบ้าง อ้างนู่นนี่เลี่ยงที่เจอเราตลอด เขาบอกว่าอยู่ด้วยกันแล้วอึดอัด เราก็ไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรผิด เจอกันก็แค่อาทิตย์ละครั้ง วันที่เหลือเขาก็ใช้เวลาไปกับการเรียน การอยู่กับเพื่อนฝูงไปหมด วันหยุดก็กลับบ้านไปเล่นเกม ที่หอเขาไม่มีคอม มีเวลาเจอหน้าเราได้ก็แค่อาทิตย์ละ1-2ชม.
เราให้อิสระเขาไปหมด โทรไปก็แทบจะไม่ค่อยได้โทร เพราะโทรไปเขาก็ไม่ค่อยรับสาย เราไม่เคยโทรไปหาตอนเรียน จะโทรไปหาแค่ช่วงเย็นๆหรือมืดๆ ถ้าโทรไปเสาร์อาทิตย์เขาก็เล่นเกมคอลกับเพื่อนๆเขา ไม่สนใจเราเลย เหมือนเราไม่มีตัวตนในชีวิตเขา ทุกๆวันที่คบไปเหมือนเราดิ้นรนอยู่ฝ่ายเดียว ซื้อของขวัญครบรอบไปให้เขาก็แค่เก็บไว้ในตู้ไม่เคยใส่ ไม่เคยใช้ของที่ซื้อมาให้เลย เขาดูเฉยชา แต่ก็คุยแชทกันทุกวันปกตินะ ไม่ได้หายไปไหน
พอชวนไปเที่ยวเขาก็ไม่อยากไป ขี้เกียจไป ก็เลยไม่ไป อยากเล่นแต่เกม ไม่อยากไปไหน พอชวนไปกินข้าวก็บอกกินกับเพื่อนมาแล้ว โทรหานี่อาทิตย์นึง2ครั้งเองมั้ง เพราะเขาไม่ค่อยรับโทรศัพท์ ไม่ได้จู้จี้จุกจิก แต่เราเป็นคนคุยเก่ง เลยหาเรื่องชวนคุยในแชทตลอด ก็กลัวหาว่าไม่ใส่ใจ กลัวไม่รู้ว่าจะคุยอะไร เดี๋ยวเบื่อ ไม่คิดว่าจะทำให้เขาอึดอัด
พอเดือนที่10 (เราอยู่ปี2 เขาอยู่ปี3) เขาก็เริ่มตอบช้า หายนานหลายชม.คะยกันไม่เกิน10คำ โทรไปก็ไม่รับ พอเราอยากเจอ คิดถึง อยากเห็นหน้า บอกจะไปหาเขาก็บอกไม่ต้องมาหรอก เราไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเขาอึดอัดเพราะอะไร แต่เขาบอกว่าคิดเรื่องนี้สักพักแล้ว อยากจะบอกมานานแล้วว่า อยู่ด้วยแล้วอึดอัด เพราะว่าต้องคอยสนใจตลอดเวลา เขาก็บอกขอโทษนะที่ทำตัวแย่ๆ แต่เขาบอกไปต่อไม่ได้แล้ว และก็ไม่คิดจะกลับไปแล้ว เรานี่เจ็บสุดๆเลยค่ะ เรารักเขามาก ทุ่มเทให้เขา ให้อิสระกับเขาไปหมด ไม่คิดว่าจะทำให้เขาเบื่อ หรือ อยากเลิกขนาดนี้
เป็นเพราะเราห่างกันมากเกินไปหรือเปล่าคะ เลยเป็นแบบนี้ พึ่งเลิกกันมา ยังทำใจไม่ได้เลยค่ะ คนนี้คบนานที่สุดสำหรับเรา เป็นคนที่เราผูกพันธ์ พยายามที่จะให้ความสัมพันธ์ยืดยาว ไม่เคยชวนทะเลาะ ไม่เคยงี่เง่าใส่เลยซักครั้ง มีอะไรเราก็ยอมให้ตลอด ไม่เคยโมโห ไม่เคยโกรธ ไม่เคยพูดไม่เพราะกับเขา ให้อิสระกับเขา ไม่แม้แต่จะตามจู้จี้ ไม่เคยไปยุ่งเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเช็คโทรศัพท์เลยซักครั้ง ทำไมเขาถึงไม่เสียใจเวลาบอกเลิกเรา เขาหมดรักเรานานแล้วใช่ไหมคะ ถ้าเป็นแบบนี้ เศร้ามากจริงๆค่ะ