สวัสดีค่ะ
นับวันยิ่งทวีความเข้มข้น...
ตอน 10 จบไป พร้อมกับตัวอย่างตอน 11 ที่เต็มไปด้วยข้อสงสัย
แต่เราจะไม่เดาอีกแล้วค่ะ เพราะคงพลาดแน่นอน 555
/กุมขมับ/
.
ตามหัวกระทู้เลยค่ะ... ชวนมาแอบเมาท์ วิแคะแกะเกา ผู้อำนวยการคนใหม่แห่ง รพ. ม. ซังกุก กันค่ะ
เกือบจะพลิกโผอยู่แล้วเชียว… ในที่สุดมงฯ ก็ลงที่ “คุณหมอโอเซฮวา”
จากแพทย์หญิงคนแรกที่ได้เป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมประสาท สู่การเป็นผู้อำนวยการ
ฟินเสียยิ่งกว่าฟิน... ถ้าเป็นหมอโอคงกำลังคิดว่า นี่แหละหนา... สิ่งที่มาเติมเต็มความสำเร็จในอาชีพของฉัน
ที่ผ่านมา... เรา(พอจะ)เห็นแง่มุมต่างๆ ของหมอโอ ผ่านการกระทำ คำพูด แม้กระทั่งจากปากคำของคนอื่นอยู่บ้าง
เธอชอบให้คนนับหน้าถือตา สำหรับเธออาชีพนี้คือหน้าตาทางสังคม เป็นความภาคภูมิใจ
เธอชอบความไร้ที่ติ ดังนั้น การบริหารงานในแผนกจึงเป็นไปด้วยความระมัดระวังให้เกิดความผิดพลาดน้อยที่สุด
หมั่นเคี่ยวกรำหมอรุ่นใหม่ที่อยู่ภายใต้การดูแลของเธอ รวมถึงการหลีกเลี่ยงปัญหาทางการเงินของแผนกด้วยการไม่รับผู้ป่วยยากไร้
ขณะเดียวกัน ก็เห็นว่าหมอโอหลงใหลในงานที่ทำ เช่นกรณีเครื่อง 3D Biosimulator
เรายังจำฉากที่เธอดูคลิปสาธิตเจ้าเครื่องมือชิ้นนี้ ด้วยแววตาเป็นประกาย
เจ้าเครื่องมือทันสมัยราคาแพง นอกจากจะช่วยยกระดับประสิทธิภาพการทำงาน และลดข้อผิดพลาดแล้ว
การได้ลองใช้มันสักครั้ง คงเป็นการตอบสนองความสนใจใคร่รู้ของเธอโดยตรง
จึงไม่แปลกใจที่เธอจะขอเจ้าเครื่องนี้เป็นข้อแลกเปลี่ยนกับประธานกูโดยไม่ลังเล
^ /ฟิน/ ของเล่นชิ้นใหม่กำลังจะผ่านศุลกากรแล้ววววว ตื่นเต้นๆ 55555
อีกฉากหนึ่งที่เราว่าน่าสนใจคือ ฉากแถลงข่าวการเริ่มก่อสร้างศูนย์การแพทย์
คิดเล่นๆ นะคะ... ไม่รู้ว่าสีสันเสื้อผ้าของหมอโอที่ใช้ในฉากนี้ มีนัยบางอย่างไหม
คิดว่าน่าจะสื่อถึงการที่เธอต้องการเป็นจุดเด่น อยากให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ
พูดจริงๆ ว่า เราละสายตาจากเสื้อสีชมพูสดของเธอไม่ได้เลยจริงๆ
เราได้เห็นอะไรเยอะเลย... การโปรโมท รพ. โฆษณาอาหารเสริม ทุกอย่างที่เธอบอกว่าไม่มีวันทำ
แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปได้ หากมีผลประโยชน์ต่างตอบแทนที่ยอมรับได้
เข้าใจเหตุผลอย่างที่หลายๆ ท่านได้แสดงความเห็นไว้เลยค่ะว่า
ทำไมประธานกูถึงขัดขวางอาจารย์หมอจู
ตามหาคนหายค่ะ (555 แอบเมาท์) >>>
แต่ทั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าตำแหน่งผู้อำนวยการของเธอจะยืนยาวได้แค่ไหน
ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะมีปัญหาใหญ่
เรายังไม่ทราบว่าหญิงสาวปริศนาที่ตายในห้องฉุกเฉินเป็นใคร
ทำไมหมอโอถึงแอบเคลื่อนย้ายศพนั้นอย่างมีเงื่อนงำ ก่อนหน้านั้นเราเห็นว่า
เธอรีบขับรถกลับเข้ามาที่ รพ. อย่างรวดเร็ว ซึ่งจากตัวอย่างตอนหน้า เรื่องนี้ไม่ใช่เล็กๆ ค่ะ
และดูเหมือนว่าจะเกี่ยวพันกับคุณนักข่าวสาวคนนั้นอีกด้วย (แต่ไม่อยากเดาละ 555)
พูดถึงฉากอื่นๆ ...
เหมือนเดิมค่ะ มีทั้งเรื่องทีเรียกรอยยิ้มและน้ำตา
เราสงสารหมอเยจินอู กับเยซอนอู มากๆ ค่ะ T_T
เมื่อต้องอยู่ตรงกลางระหว่างบทบาทหน้าที่-มนุษยธรรม
มันจะไปด้วยกันได้ไหม ฝากความหวังไว้ที่คุณค่ะ
ส่วนฉากนี้ สายมโนของจริงค่ะ 5555 >>
คนตัวเล็กๆ ทำงานหนักแค่ไหน คนภายนอกก็มองเห็นที่คนใหญ่คนโตก่อนอยู่ดี
(ผลกรรมจากเรื่อง Miseang ถ้าใครเคยได้ดูจะรู้ค่ะ 55555) >>
"มือลั่น"
ฉากนี้พีคมากค่ะ คิดอยู่ว่าทำไม ตอนก่อนถึงไม่บอกประธานกูว่าพยาบาลที่มาแอบฟังเป็นใคร
ที่แท้แอบชอบเค้าอยู่นี่เอง ชอบจังมีกดอิโมจิรูปหัวใจ <3, ^^ แต่สุดท้ายเหลือแค่ข้อความเปล่าๆ ส่งไป (ก็ยังแห้วอยู่ดี)
เราน้ำตาไหลพรากเพราะฉากนี้ค่ะ
"เราอยู่ด้วยกันแบบนี้นะ ... จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต"
สงสารจินอูมากๆ ... กลัวว่าซอนอูจะเป็นอะไรไป
แน่ชัดแล้วว่าซอนอูป่วยหนักจริงๆ จะจากไปวันไหนก็ไม่รู้
ในฉากที่จินอูนึกถึง ผอ. แล้วคิดว่าตัวเองไม่ค่อยมีเวลาให้
ถ้าจินอูรู้ว่าซอนอูป่วยหนัก ต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ เลยค่ะ
เฮ้อ... กว่าจะถึงสัปดาห์หน้า ดูตอนเก่าวนไปค่ะ
ยังไงก็... มาคุยกันนะคะ ระหว่างรอตอนใหม่
"Life" ep.10 | ว่าด้วย... ผู้อำนวยการคนใหม่
นับวันยิ่งทวีความเข้มข้น...
ตอน 10 จบไป พร้อมกับตัวอย่างตอน 11 ที่เต็มไปด้วยข้อสงสัย
แต่เราจะไม่เดาอีกแล้วค่ะ เพราะคงพลาดแน่นอน 555
/กุมขมับ/
.
ตามหัวกระทู้เลยค่ะ... ชวนมาแอบเมาท์ วิแคะแกะเกา ผู้อำนวยการคนใหม่แห่ง รพ. ม. ซังกุก กันค่ะ
เกือบจะพลิกโผอยู่แล้วเชียว… ในที่สุดมงฯ ก็ลงที่ “คุณหมอโอเซฮวา”
จากแพทย์หญิงคนแรกที่ได้เป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมประสาท สู่การเป็นผู้อำนวยการ
ฟินเสียยิ่งกว่าฟิน... ถ้าเป็นหมอโอคงกำลังคิดว่า นี่แหละหนา... สิ่งที่มาเติมเต็มความสำเร็จในอาชีพของฉัน
ที่ผ่านมา... เรา(พอจะ)เห็นแง่มุมต่างๆ ของหมอโอ ผ่านการกระทำ คำพูด แม้กระทั่งจากปากคำของคนอื่นอยู่บ้าง
เธอชอบให้คนนับหน้าถือตา สำหรับเธออาชีพนี้คือหน้าตาทางสังคม เป็นความภาคภูมิใจ
เธอชอบความไร้ที่ติ ดังนั้น การบริหารงานในแผนกจึงเป็นไปด้วยความระมัดระวังให้เกิดความผิดพลาดน้อยที่สุด
หมั่นเคี่ยวกรำหมอรุ่นใหม่ที่อยู่ภายใต้การดูแลของเธอ รวมถึงการหลีกเลี่ยงปัญหาทางการเงินของแผนกด้วยการไม่รับผู้ป่วยยากไร้
ขณะเดียวกัน ก็เห็นว่าหมอโอหลงใหลในงานที่ทำ เช่นกรณีเครื่อง 3D Biosimulator
เรายังจำฉากที่เธอดูคลิปสาธิตเจ้าเครื่องมือชิ้นนี้ ด้วยแววตาเป็นประกาย
เจ้าเครื่องมือทันสมัยราคาแพง นอกจากจะช่วยยกระดับประสิทธิภาพการทำงาน และลดข้อผิดพลาดแล้ว
การได้ลองใช้มันสักครั้ง คงเป็นการตอบสนองความสนใจใคร่รู้ของเธอโดยตรง
จึงไม่แปลกใจที่เธอจะขอเจ้าเครื่องนี้เป็นข้อแลกเปลี่ยนกับประธานกูโดยไม่ลังเล
^ /ฟิน/ ของเล่นชิ้นใหม่กำลังจะผ่านศุลกากรแล้ววววว ตื่นเต้นๆ 55555
อีกฉากหนึ่งที่เราว่าน่าสนใจคือ ฉากแถลงข่าวการเริ่มก่อสร้างศูนย์การแพทย์
คิดเล่นๆ นะคะ... ไม่รู้ว่าสีสันเสื้อผ้าของหมอโอที่ใช้ในฉากนี้ มีนัยบางอย่างไหม
คิดว่าน่าจะสื่อถึงการที่เธอต้องการเป็นจุดเด่น อยากให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ
พูดจริงๆ ว่า เราละสายตาจากเสื้อสีชมพูสดของเธอไม่ได้เลยจริงๆ
เราได้เห็นอะไรเยอะเลย... การโปรโมท รพ. โฆษณาอาหารเสริม ทุกอย่างที่เธอบอกว่าไม่มีวันทำ
แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปได้ หากมีผลประโยชน์ต่างตอบแทนที่ยอมรับได้
เข้าใจเหตุผลอย่างที่หลายๆ ท่านได้แสดงความเห็นไว้เลยค่ะว่า
ทำไมประธานกูถึงขัดขวางอาจารย์หมอจู
ตามหาคนหายค่ะ (555 แอบเมาท์) >>>
แต่ทั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าตำแหน่งผู้อำนวยการของเธอจะยืนยาวได้แค่ไหน
ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะมีปัญหาใหญ่
เรายังไม่ทราบว่าหญิงสาวปริศนาที่ตายในห้องฉุกเฉินเป็นใคร
ทำไมหมอโอถึงแอบเคลื่อนย้ายศพนั้นอย่างมีเงื่อนงำ ก่อนหน้านั้นเราเห็นว่า
เธอรีบขับรถกลับเข้ามาที่ รพ. อย่างรวดเร็ว ซึ่งจากตัวอย่างตอนหน้า เรื่องนี้ไม่ใช่เล็กๆ ค่ะ
และดูเหมือนว่าจะเกี่ยวพันกับคุณนักข่าวสาวคนนั้นอีกด้วย (แต่ไม่อยากเดาละ 555)
พูดถึงฉากอื่นๆ ...
เหมือนเดิมค่ะ มีทั้งเรื่องทีเรียกรอยยิ้มและน้ำตา
เราสงสารหมอเยจินอู กับเยซอนอู มากๆ ค่ะ T_T
เมื่อต้องอยู่ตรงกลางระหว่างบทบาทหน้าที่-มนุษยธรรม
มันจะไปด้วยกันได้ไหม ฝากความหวังไว้ที่คุณค่ะ
ส่วนฉากนี้ สายมโนของจริงค่ะ 5555 >>
คนตัวเล็กๆ ทำงานหนักแค่ไหน คนภายนอกก็มองเห็นที่คนใหญ่คนโตก่อนอยู่ดี
(ผลกรรมจากเรื่อง Miseang ถ้าใครเคยได้ดูจะรู้ค่ะ 55555) >>
"มือลั่น"
ฉากนี้พีคมากค่ะ คิดอยู่ว่าทำไม ตอนก่อนถึงไม่บอกประธานกูว่าพยาบาลที่มาแอบฟังเป็นใคร
ที่แท้แอบชอบเค้าอยู่นี่เอง ชอบจังมีกดอิโมจิรูปหัวใจ <3, ^^ แต่สุดท้ายเหลือแค่ข้อความเปล่าๆ ส่งไป (ก็ยังแห้วอยู่ดี)
เราน้ำตาไหลพรากเพราะฉากนี้ค่ะ
"เราอยู่ด้วยกันแบบนี้นะ ... จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต"
สงสารจินอูมากๆ ... กลัวว่าซอนอูจะเป็นอะไรไป
แน่ชัดแล้วว่าซอนอูป่วยหนักจริงๆ จะจากไปวันไหนก็ไม่รู้
ในฉากที่จินอูนึกถึง ผอ. แล้วคิดว่าตัวเองไม่ค่อยมีเวลาให้
ถ้าจินอูรู้ว่าซอนอูป่วยหนัก ต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ เลยค่ะ
เฮ้อ... กว่าจะถึงสัปดาห์หน้า ดูตอนเก่าวนไปค่ะ
ยังไงก็... มาคุยกันนะคะ ระหว่างรอตอนใหม่