รักใครก็อย่าห่วงเขามากไป มันจะกลาย "เป็นความน่ารำคาญ"

วันนี้ผมก็คบกับแฟนมาได้ 1 ปีเต็มพอดี (22/8/2561) ในตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยรู้จักเลยว่าความสุขมันเป็นอย่างไร เพราะเหมือนต้องคอยตามหวงเขาตลอดเวลา คอยถามว่าเขาอยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ซึ่งเขาไม่ค่อยจะทำแบบที่ผมทำบ้างเลย เหมือนเขาละเลย นาน ๆ จะโทรมาหาสักครั้ง ในบางครั้งผมก็คิดนะครับว่าเขากำลังคบซ้อนใครอยู่หรือเปล่า ไม่เคยมีเลยครับวินาทีแห่งความสุข จนในวันนี้ผมออกจากบ้านมาตอนเช้า มาเจอเขาขับรถสวนกับผมพอดี เพราะเมื่อคืนเขาบอกจะไปสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ซึ่งผมไม่ได้ไปด้วย เพราะส่วนตัวของผมไม่ใช่คนชอบเที่ยวตอนกลางคืน ผมก็โทรหาเขาตลอดทั้งคืน แล้วโทรไปตอนประมาณเที่ยงคืน เขาบอกแบตจะหมด เดี๋ยวก็กำลังจะกลับบ้านแล้ว ผมก็ไม่ได้พูดอะไร จนตอนตี 1 ผมโทรไปใหม่ โทรครั้งที่ 1 ติดแต่ไม่มีคนรับ ผมก็คิกว่าเขาน่าจะถึงบ้านแล้ว และนอนหลับไปแล้ว ก็เลยโทรใหม่สรุปว่าปิดเครื่อง ผมก็ยังคิดในแง่ดี แบตคงหมดแล้วไม่ได้ชาร์จ แต่พอมาเจอตอนเช้าที่ขับรถสวนกันมันจุกจนพูดไม่ออกเลยครับ ผมเลยรีบโทรไปหาเขา แล้วถามเขาว่าไปไหนมา เขาก็ตอบว่าเปล่าไม่ได้ไปไหน แล้วผมก็บอกว่าขับรถสวนกันเมื่อกี้ เห็นไง เขาก็บอกว่าสังสรรค์กับเพื่อน แล้วนอนบ้านเพื่อนที่ชื่อ..... เลย ตื่นมาก็เลยขับรถออกมาหาอะไรกิน แล้วผมก็ถามย้ำไปว่า... ไปนอนบ้านเพื่อนที่ชื่อ.... จริงหรอ เขาก็เหมือนจะมีอารมณ์ใส่ผมนะ... ผ่านไปสักพักผมมาเปิดดูเฟสบุค เขาโพสว่า... "บางที... กูก็เริ่มรำคาญ" แบบนี้ผมควรจะปล่อยให้เขาไปมีชีวิตของเขาเอง ดีกว่าที่จะมารั้งไว้ไหมครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่