สวัสดีครับ วันนี้มีประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง ถึงการได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรม ที่วัดมเหยงคณ์ จังหวัด อยุธยา ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าตัวผมเองนั้นเป็นคนไม่ค่อยเข้าวัดเท่าไหร่ เรื่องการปฏิบัติธรรมนี่ถือว่าเป็นสิ่งที่ไกลตัวมากเลยก็ว่าได้ จนมาวันหนึ่งเพื่อนผมที่ กทม. ก็ทักมาชวนผมว่าเค้ามีแพลนที่จะไปปฏิบัติธรรมที่วัดนี้ วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม 2561 ที่ผ่านมา แพลนว่าจะไปกันทั้งหมด 3 คน เป็นผู้หญิงล้วน เพื่อนผมบอกล่วงหน้าว่าทางวัดเค้าต้องแยกกันอยู่นะ ระหว่างชายหญิง แล้วเพื่อนก็ส่งรีวิวของคนอื่นที่เคยไปปฏิบัติธรรมที่วัดนี้มาให้ดู แรกๆ อ่านไปก็กังวลอยู่เหมือนกัน ว่าคนที่ไม่ค่อยทำบุญเข้าวัดอย่างเรา จะไหวปะวะ จะลำบากไหม จะเจออะไรบ้าง กลัวจะไปทำตัวป่ำๆ เป๋อๆ ให้เป็นที่น่าอับอาย และที่สำคัญกลัวเจอผีด้วย 555+ เลยมาลองปรึกษาแม่ดู แม่บอกไปเลยลูกกกก แม่เชียเต็มที่มาก ก็เลยตัดสินใจเอาวะ ไปก็ไป อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ลองดูสักตั้ง ไปทำอะไรที่ไม่เคยทำ คิดว่าต้องมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นในชีวิตแน่นอน จนวันพฤหัส ผมก็เดินทางไปยัง กทม. ปรากฎว่า เพื่อนผมคนนึงในทริปนี้ สามีเค้าเข้าโรงพยาบาลพอดี ทำให้ไม่สามารถไปปฏิบัติธรรมด้วยได้ ผมนี่คิดแบบอะไรจะเหมาะเจาะปานนี้ วัดนี่ต้องมีอะไรรึเปล่านะ ตอนแรกก็ลังเลใจ ไปดีไม่ไปดี แต่ไหนๆ เพื่อนกับพี่สาวอีกคนก็พร้อม มีความตั้งใจที่จะไปจริงๆ  สรุปก็เลยได้ไปกันทั้งหมด 3 คน เพื่อนผญ พี่สาวที่ทำงานเพื่อน แล้วก็ตัวผมเอง พวกเราเดินทางออกจาก กทม. ตั้งแต่เช้าตรู่ 6 โมงกว่า เพื่อจะได้แวะกินข้าว และไปให้ถึงวัดก่อนสักประมาณ 8.30 เนื่องจากเท่าที่ทราบก็คือทางวัดจะมีพิธีบวชของผู้ปฏิบัติธรรม ในเวลาประมาณ 9 โมง พอเดินทางไปถึงวัดตอนแรก บรรยากาศแบบขลังมาก เห็นโบราณสถาน แล้วแบบเงียบสงบมาก แอบหลอนในใจนิดนึง แต่ก็ขับจนเข้าไปถึงที่จอดรถ พอจอดเสร็จก็จัดแจงหิ้วข้าวของพะรุงพะรังกันเข้าไป 3 คน ไปเจอจุดที่เค้ารับสมัครบวชเนกขัมมะ ก็รีบเข้าไปกรอกข้อมูล (ต้องใช้บัตรประชาชนด้วย ห้ามลืม!!) จะมีแม่ชีคอยแนะนำทุกขั้นตอน แล้วจากนั้นก็รีบไปเปลี่ยนชุดขาว เพื่อเตรียมตัวสำหรับการบวช
สำหรับผู้ที่ไม่ได้เตรียมชุดขาวไปเอง ทางวัดก็มีให้ยืม โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ แต่ตอนคืนก็สามารถใส่เงินทำบุญเป็นค่าซักค่ารีดอะไรแบบนี้ก็ได้ครับ

พอถึงเวลาบวชไปเดินไปยังศาลาเขมรังสี (ไม่ต้องกลัวหลง ถามแม่ชีหรือใครก็ได้ มีแต่คนใจดีพร้อมช่วยเหลือ) พอเข้าไปก็จะมีหนังสือบทสวดสำหรับการบวชให้ยืม แล้วก็มีใบตารางเวลาแจกให้ ว่าวันๆ ต้องทำอะไรบ้าง
สำหรับอุบาสิกา (ผู้หญิง) จะต้องหยิบแผ่นรองนั่งเข้าไปด้วย ส่วนอุบาสิกา (ผู้ชาย) อย่างผมก็เดินเข้าไปนั่งด้านหน้าบนพรมได้เลย

เรื่องโทรศัพท์สำหรับคนเคร่งๆ คือละทางโลก ไม่ยุ่งเกี่ยวทางโลก มุ่งแต่ศึกษาธรรม บางคนนี่เค้าปิดแบบจริงจังมาก แต่สำหรับคนใหม่ๆ ที่ยังแอบมีกิเลสอย่างผมนั้น ก็ยังมีการหยิบมาถ่ายรูปถ่ายอะไรรอบตัวบ้าง แค่พยายามต้องระวัง ปิดเสียง อย่าให้มีอะไรไปรบกวนผู้ปฏิบัติคนอื่นก็น่าจะเพียงพอละ

เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับ