คือเพื่อนสมัยมัธยมซิ่วมหาลัยมาอยู่มหาลัยเดียวกัน
แล้วเพื่อนยังไม่มีห้องอยู่ ก็เลยมาอยู่กับเราก่อน
          เราก็ไปช่วยเพื่อนหาห้อง พอได้ห้องแล้ว เพื่อนมีตังค์จ่ายค่าห้องแต่ไม่ยอมจ่ายก่อน. จองไว้เป็นเดือนแล้ว จนห้องทำความสะอาดเสร็จแล้ว  เพื่อนก็ยังไม่ยอมไปอยู่ห้องตัวเอง บอกว่าอยู่คนเดียวไม่ได้จะมาอยู่กับเราด้วย ระหว่างที่มาอยู่กับเราก็ยืมของเราทุกอย่างเลย  แรกๆเราก็คิดว่าเพื่อนเพิ่งย้ายมา ยืมก่อนได้ เพราะอะไรๆคงยังไม่เข้าที่เข้าทาง
          ระหว่างที่มาอยู่ ใช้เครื่องสำอาง สกินแคร์ เราไม่ว่า ส่วนตังอะเราบอกว่าไม่มีนางก็จะอดยืม ไปเรียนวันแรกยืมรองเท้าเราไป เราก็ไม่ว่า เพราะคิดว่าคงไม่มีรองเท้าใส่  แต่เพื่อนก็ยืมทุกวันเลย ใส่ไปรับน้องด้วยที่เจ็บ( แทบทรุดเลย ผ้าใบขาวของเราไม่ขาวแล้ว )
เวลาอาบน้ำก็ยืมผ้าเช็ดตัว ยืมทุกครั้งที่อาบ จะออกไปเรียน สมุดปากกา กระเป๋าก็ของเรา สายชาร์จแบตโทรศัพท์ โน้ตบุ๊ค ก็ยืม ยืมทุกครั้งทุกวัน  
เสื้อผ้าใส่ไปรับน้องก็ของเรา เสื้อผ้าเลอะมาก แต่เพื่อนเอาไปหมกไว้ ไม่ยอมซักเราต้องเป็นคนซัก  แล้วเวลาเราจะออกไปไหนกับแฟน2คน  เพื่อนก็จะขอไปด้วยเนื่องจากไม่อยากอยู่คนเดียว เพื่อนจะไม่ยอมกินข้าว ให้แฟนเราเลี้ยงตอนเย็นทุกวัน
          มีวันนึงเราจะออกไปธุระข้างนอก เราก็ชวนเพื่อนไป แล้วเพื่อนบอกว่าเดี๋ยวอาบน้ำแปปนึง  แล้วเพื่อนก็นั่งเล่นโทรศัพท์ต่อ จนเราพูดไปว่าถ้าไม่ไปเราจะไปคนเดียวนะ เรามีธุระ แล้วเพื่อนก็ตอบกับมาว่า “ให้แฟนเธอมาก่อนดิจะได้ไปด้วยกัน” เราก็งงว่าทำไมต้องรอแฟนเรา สรุปวันนั้นไปกับสามคน
และเวลาเพื่อนคนนี้จะไปไหนจะให้เรากับเพื่อนไปส่งทุกที่เลยเช่น เราอยู่แถวเซ็นลาด ให้เราไปส่งที่จรัญสนิทวงศ์ ตายๆๆๆให้นั่งรถไ ปก็บอกว่านั่งไม่เป็นอีก
จนวันนึงเราพูดตรงๆออกมาแต่ไม่ทะเลาะกันนะ เราพูดดีๆ  เพื่อนเราก็ร้องไห้ โทรไปฟ้องเพื่อนคนอื่นๆอีกเยอะแยะเลย ประมาณว่าอึดอัด จนตอนนี้เพื่อนก็ยังอยู่ห้องเราจะ 3 เดือนแล้ว เราควรทำยังไงดี ควรมีวิธีพูดยังไง