ผมเข้าใจหลายๆคนนะว่า บางทีเราเห็นประเทศโน้นประเทศนี้มีสิ่งดีๆ แล้วประเทศเรามีได้แต่ไม่มีนี่มันก็อยากระบายอยากบ่นบ้าง
แต่มันจะมีคนบางประเภท คือพวกที่ไม่ว่าเห็นอะไรก็จะแซะประเทศตัวเองไปซะหมด
เช่นเห็นข่าวฝรั่งใจบุญซื้อของให้คนไร้บ้าน ก็จะบ่นว่า "ก็ชีวิตความเป็นอยู่บ้านเขาดีกว่าบ้านเราเลยทำได้" หรือไม่ก็เห็นนวัตกรรมสุดเทพจากต่างประเทศสำหรับอำนวยความสะดวกในที่สาธารณะ ก็จะแซะว่า "ของแบบนี้มีในไทยไม่ได้หรอกนะ หายแน่ๆ" อีกอันนึงคือ เวลาเห็นคนทำตัวเป็นฮีโร่ในต่างประเทศก็จะแขวะคนในประเทศตัวเองซะอย่างนั้น
เออมีอีกอัน ผมเห็นคลิปจอนวิกฝึกยิงปืนเตรียมถ่ายหนัง พวกแขวะดาราไทยหนังไทยกันใหญ่เลย ก็จริงอยู่ที่หนังไทยเกรดคุณภาพมันมีไม่เยอะ แต่ถามจริง คือต้องการอะไรอ่ะงง
สมมติเพื่อนในห้องคุณมีเด็กแว้น 2 คน แล้วเพื่อนโรงเรียนคุณตราหน้าว่าห้องคุณเป็นพวกเด็กแว้น แล้วก็เห่าใส่พวกคุณที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเด็กแว้นตลอดเวลา นั่นแหละที่ผมรู้สึก บ่นไรวะรำคาญหุบปากดิ้
หลีกเลี่ยงคนพวกนี้นี่ยากกว่าหลบสปอยหนังอีก เพราะมันไม่มีอะไรมาเตือน เหมือนอยู่ดีๆก็เห้ยบทความนี้ดีจังคอมเม้นแซะประเทศตัวเองดีกว่า
ผมขอแท็กสุขภาพจิตนะครับเผื่อจะได้ความรู้ด้านจิตวิทยาบ้าง

*แก้ไข* พออ่านอีกรอบรู้สึกว่ากระทู้ตัวเองสะเปะสะปะมากขอโทษครับไม่ชินกับการตั้งกระทู้ในมือถือ