คืออย่างงี้ค่ะ หนูอายุ15 แฟนอายุ19
ตอนนี้หนูไม่ได้เรียนหนูย้ายมาอยู่บ้านแฟนหลังจากไหว้ผี ย้ายเข้ามา1อาทิตย์แรกมันดีไปหมดยิ่งแม่แฟนน่ารักมาก
หลังจากย้านมาได้1อาทิต น้องแฟนเริ่มแสดงกิริยาแย่ๆ เช่น พูดจาแซะ ด่าพ่อแม่หนู ด่าว่ารู้อีห่าหรือแม่เป็นหรี่ ก่อนที่เราจะได้กับแฟน แฟนเราสทิทกับน้องเขามาก
ประมาณว่า นอนก็นอนด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน ทำทึกอย่าฃที่ไม่ใช่พี่น้อง แต่พ่อแม่ของเขาก็สนับสนุนค่ะไม่ห้าม
แต่พอแฟนเรามาได้กับเรา เหมืนว่าน้องแฟนน่าจะไม่พอใจที่ต้องเว้นระยะห่างกันแฟนเรา น้องเเฟนเราเป็นคนขี้เกียจ ทุกวัน เรา แฟน แม่แฟน จะออกไปทำงานแต่เช้า
แต่น้องแฟนวันๆนอนอยู่ได้ในห้อง กินกับนอนอย่างเดียว วันนึ่งเรากับมาจากงานวันนั้นรู้สึกเพียและเหนื่อยสุดๆ
แต่พอกับมา ถ้วยจานยังไม่ได้ล้าง หม้อข้าวก็ไม่ได้ล้างง่ายๆคือไม่ทำอะไรเลยค่ะ เข้าใจนะคะว่ามันคือหน้าที่สะใภ้ แต่วันนั้นเหนื่อยมากๆ เราก็เลยบ่นไปว่า
ทำไมไม่ช่วยอะไรเลยจะกินกับนอนแค่นี้หรอ สุดท้ายน้องแฟนเราไม่พอใจค่ะ โทรไปฟ้องแม่ตัวเอง ลืมบอกค่ะว่า แฟนเรากับน้อฃแฟนเราคนละแม่ค่ะพ่อเดียวกัน
และแล้วแม่ของนางกับไม่พอใจเราและเคืองเราค่ะ เราก็ได้แค่เงียบไม่กล้าพูดเพราะกลัวว่าแม่นางตะไม่ชอบเราหนักกว่าเดิม
และมันก็เป็นอย่างนั้นเรื่อยมาจนวันนึ่งแม่นางกับมาจากราชบุรีนางรู้ก่อนหน้าแล้วว่าแม่นางจะมา นางเลยสร้างภาพทำเป็นล้างจานและออกไปทำงานและนางก็บอกแม่นางว่านางล้างจานเองทุกวัน เราได้ยินก็โมโหค่ะ แต่ทำไรไม่ได้แฟนห้าม เราเลยทนเรื้อยมา ผ่านไป1เดือนพี่สาวแฟนเราชวนแฟนเราไปทำงานราชบุรี แฟนเราตกลงไมาถามเราสักคำค่ะ
ช่วนนั้นโทรศัพท์แฟนเราพัง ส่วนโทรศัพท์ของเราให้ยายใช้ค่ะ ช่วงนั้นคนทางบ้านเราไม่มีใครติดต่อเราได้เป็นเวลา4เดือน จำได้เลยค่ะว่าวันแรกที่ไปเหยียบราชบุรี น้องแฟนเรา
นางไปบอกกับแม่นางว่า นางอดมาก ประมาณว่า อยู่กับแม่แฟนเรา และเรากับแฟน แล้วอด เรากับแฟนมองหน้ากันแต่ไม่พูดค่ะเพราะรู้ถ้าพูดก็จะยิ่งโดนด่าตั้งแต่นั้นน้องแฟนเรานางแขวะเราไม่หยุดค่ะแขวะทุกวัน น้องแฟนเป็นคนขี้อิจฉาค่ะ ถูกเลี้ยงแบบตามใจ ตามใจขนาดที่ว่า นางไปด่าคนนุ้นคนนี้แต่แม่นางยังสนับสนุนและชอบใจค่ะ นั้นแหละค่ะน้องแฟนเรานางแขวะเราจนเราร้องไห้ทุกวันเพราะอึดอัดสุดๆ แฟนเราโอ๋เราค่ะ เวลาผ่านไปนานนับ5เดือนเราตรวจเจอว่าเราท้องค่ะ
น้องแฟนเรานางดูหมันใส้เรามากกว่าเดิม แม้กระทั้งรู้ว่าเราท้องยังด่าเราแขวะเราและหนักกว่าเดิมค่ะ จนเราตรวจเจอว่าเป็นภาวะซึมเศร้าใกล้เข้าสู่ภาวะรุนแรง เราไม่บอกใครค่ะ มีแต่แฟนเราและแม่แฟนเราที่รู้ และน้องแฟนนางแขวะเราเรื่อยมาจนกระทั้งเราแท้งค่ะ น้องแฟนดูสะใจมาก เราเสียใจแทบขาดใจค่ะ จนเวลาผ่านไป ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมืนเดิม
แฟนเราดูไม่ใส่ใจเรา เราจะเป็นจะตายเเฟนเราดูเหมือนรำคาญเรามากกว่าค่ะแต่น้องแฟนเรายังแขวะเราเหมือนเดิมนะคะ ทุกวันนี้เราร้องไห้แฟนเราจะถามเราว่าเป็นไรอีกอะเราได้ยินรู้สึกนอยค่ะต้องทนอะไรมากมายหลายอย่างคิดว่าแฟนจะคือเซฟโซนที่อบอุ่นทุกวันนี้ไม่เป็นอย่างงั่นค่ะแฟนเราละเลยเรามากพี่สาวแฟนเราก็พยายามเข้าใจแฟนเราไม่ขาดขอจบเท่านี้ก่อนค่ะพิมยาวมากแล้ว
ควรทำยังไงพอดีไหม
ตอนนี้หนูไม่ได้เรียนหนูย้ายมาอยู่บ้านแฟนหลังจากไหว้ผี ย้ายเข้ามา1อาทิตย์แรกมันดีไปหมดยิ่งแม่แฟนน่ารักมาก
หลังจากย้านมาได้1อาทิต น้องแฟนเริ่มแสดงกิริยาแย่ๆ เช่น พูดจาแซะ ด่าพ่อแม่หนู ด่าว่ารู้อีห่าหรือแม่เป็นหรี่ ก่อนที่เราจะได้กับแฟน แฟนเราสทิทกับน้องเขามาก
ประมาณว่า นอนก็นอนด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน ทำทึกอย่าฃที่ไม่ใช่พี่น้อง แต่พ่อแม่ของเขาก็สนับสนุนค่ะไม่ห้าม
แต่พอแฟนเรามาได้กับเรา เหมืนว่าน้องแฟนน่าจะไม่พอใจที่ต้องเว้นระยะห่างกันแฟนเรา น้องเเฟนเราเป็นคนขี้เกียจ ทุกวัน เรา แฟน แม่แฟน จะออกไปทำงานแต่เช้า
แต่น้องแฟนวันๆนอนอยู่ได้ในห้อง กินกับนอนอย่างเดียว วันนึ่งเรากับมาจากงานวันนั้นรู้สึกเพียและเหนื่อยสุดๆ
แต่พอกับมา ถ้วยจานยังไม่ได้ล้าง หม้อข้าวก็ไม่ได้ล้างง่ายๆคือไม่ทำอะไรเลยค่ะ เข้าใจนะคะว่ามันคือหน้าที่สะใภ้ แต่วันนั้นเหนื่อยมากๆ เราก็เลยบ่นไปว่า
ทำไมไม่ช่วยอะไรเลยจะกินกับนอนแค่นี้หรอ สุดท้ายน้องแฟนเราไม่พอใจค่ะ โทรไปฟ้องแม่ตัวเอง ลืมบอกค่ะว่า แฟนเรากับน้อฃแฟนเราคนละแม่ค่ะพ่อเดียวกัน
และแล้วแม่ของนางกับไม่พอใจเราและเคืองเราค่ะ เราก็ได้แค่เงียบไม่กล้าพูดเพราะกลัวว่าแม่นางตะไม่ชอบเราหนักกว่าเดิม
และมันก็เป็นอย่างนั้นเรื่อยมาจนวันนึ่งแม่นางกับมาจากราชบุรีนางรู้ก่อนหน้าแล้วว่าแม่นางจะมา นางเลยสร้างภาพทำเป็นล้างจานและออกไปทำงานและนางก็บอกแม่นางว่านางล้างจานเองทุกวัน เราได้ยินก็โมโหค่ะ แต่ทำไรไม่ได้แฟนห้าม เราเลยทนเรื้อยมา ผ่านไป1เดือนพี่สาวแฟนเราชวนแฟนเราไปทำงานราชบุรี แฟนเราตกลงไมาถามเราสักคำค่ะ
ช่วนนั้นโทรศัพท์แฟนเราพัง ส่วนโทรศัพท์ของเราให้ยายใช้ค่ะ ช่วงนั้นคนทางบ้านเราไม่มีใครติดต่อเราได้เป็นเวลา4เดือน จำได้เลยค่ะว่าวันแรกที่ไปเหยียบราชบุรี น้องแฟนเรา
นางไปบอกกับแม่นางว่า นางอดมาก ประมาณว่า อยู่กับแม่แฟนเรา และเรากับแฟน แล้วอด เรากับแฟนมองหน้ากันแต่ไม่พูดค่ะเพราะรู้ถ้าพูดก็จะยิ่งโดนด่าตั้งแต่นั้นน้องแฟนเรานางแขวะเราไม่หยุดค่ะแขวะทุกวัน น้องแฟนเป็นคนขี้อิจฉาค่ะ ถูกเลี้ยงแบบตามใจ ตามใจขนาดที่ว่า นางไปด่าคนนุ้นคนนี้แต่แม่นางยังสนับสนุนและชอบใจค่ะ นั้นแหละค่ะน้องแฟนเรานางแขวะเราจนเราร้องไห้ทุกวันเพราะอึดอัดสุดๆ แฟนเราโอ๋เราค่ะ เวลาผ่านไปนานนับ5เดือนเราตรวจเจอว่าเราท้องค่ะ
น้องแฟนเรานางดูหมันใส้เรามากกว่าเดิม แม้กระทั้งรู้ว่าเราท้องยังด่าเราแขวะเราและหนักกว่าเดิมค่ะ จนเราตรวจเจอว่าเป็นภาวะซึมเศร้าใกล้เข้าสู่ภาวะรุนแรง เราไม่บอกใครค่ะ มีแต่แฟนเราและแม่แฟนเราที่รู้ และน้องแฟนนางแขวะเราเรื่อยมาจนกระทั้งเราแท้งค่ะ น้องแฟนดูสะใจมาก เราเสียใจแทบขาดใจค่ะ จนเวลาผ่านไป ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมืนเดิม
แฟนเราดูไม่ใส่ใจเรา เราจะเป็นจะตายเเฟนเราดูเหมือนรำคาญเรามากกว่าค่ะแต่น้องแฟนเรายังแขวะเราเหมือนเดิมนะคะ ทุกวันนี้เราร้องไห้แฟนเราจะถามเราว่าเป็นไรอีกอะเราได้ยินรู้สึกนอยค่ะต้องทนอะไรมากมายหลายอย่างคิดว่าแฟนจะคือเซฟโซนที่อบอุ่นทุกวันนี้ไม่เป็นอย่างงั่นค่ะแฟนเราละเลยเรามากพี่สาวแฟนเราก็พยายามเข้าใจแฟนเราไม่ขาดขอจบเท่านี้ก่อนค่ะพิมยาวมากแล้ว