ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างมั้ยครับ
ผมคบกับแฟนมา 7 ปี แฟนมีลูกติด 1 คน เรารักกันมาก มีทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดา แต่หลังๆ มันมักจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เคยถึงขั้นที่ว่าแฟนเคยไล่ผมให้เลิก
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน (คบกัน 7 ปี แต่ผมพึ่งย้ายมาอยู่บ้านเค้าได้ 4 ปี) เค้าไม่เคยชอบอะไรหลายๆ อย่างที่ผมชอบ เช่น การขับรถเที่ยว การอ่านหนังสือ การดูหนัง ฟังเพลง การสิงอยู่ตามกลุ่มรถรุ่นต่างๆ ในเฟส
ดูเค้าจะไม่ค่อยถูกใจในสิ่งที่ผมรัก แต่ผมก็พยายามลดๆ ลง เพื่อให้เค้าไม่รู้สึกว่าผมไม่สนใจเค้า (แต่ก็ไม่ได้หยุดหรือเลิกสิ่งเหล่า 100% คงเป็นเหตุผลที่เค้ายังทะเลาะกับผมอยู่บ่อยๆ) และนั้นเป็นปัญหาที่เวลาผมอยากได้อะไร หรืออยากไปไหน ผมต้องปิดบังเค้า เพราะเคยพูด เคยขอตรงๆ ก็โดนด่า โดนว่า แล้วเวลาเค้าด่า เค้าไม่สนใจว่าจะอยู่ต่อหน้าใคร ไม่สนใจว่าผมจะอายมั้ย (เคยเล่น ROV กับพี่ที่ทำงาน แล้วเค้าด่าผมผ่านไมค์ เสียงมันเลยได้ยินไปทั้งทีม สุดท้ายต้องเลิกกลางคัน ทำทีมแพ้ แรงค์ตกกันเป็นแถว)
เรื่องหลายเรื่องที่ทะเลาะ ถ้ายอมได้ผมจะยอมตลอด เพราะไม่อยากให้มันบั่นทอนความรู้สึกกัน
ผมก็อยู่กับเค้ามาเรื่อยๆ ยังรักเค้าเหมือนเดิม แม้เค้าจะเป็นยังไง พยายามไม่คิดมาก แต่มีเรื่องนึงที่ผมรู้สึกอึดอัด คือเค้าไม่ชอบครอบครัวผมเลย โดยเฉพาะแม่ผม ในขณะที่ผมเข้ากับครอบครัวเค้าได้ดี
ก่อนผมจะย้ายมาอยู่กับเค้า ผมอยู่กับปู่ คอยพาปู่ไปตลาด ไปห้างซื้อของใช้ แต่พอผมมาอยู่กับเค้า เดือนนึงจะได้กลับไปบ้านสัก วันสองวัน แล้วผมก็จะพาปู่ไปห้าง แต่แฟนก็มักจะบ่นว่า ทำไมต้องเป็นภาระเค้า เนื่องจากรถยนต์ที่ผมใช้กลับบ้านกับเค้า เป็นรถของเค้า แต่ปู่ก็เติมน้ำมันให้ในหลายๆครั้ง
ผมก็ได้แต่เก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว ไม่เคยบอกใคร (ไม่อยากให้ใครมองเค้าไม่ดี) แล้วก็ไม่อยากทะเลาะกัน
เค้าค่อนข้างที่จะไม่ชอบแม่ผมเอามากๆ เพราะเคยมีอดีตไม่ดีกับแม่แฟนเก่า แถมผมยังเคยแอบเค้ากลับไปหาแม่ที่กรุงเทพ ฯ ทำให้ยิ่งทะเลาะกันหนักขึ้น อ่านมาถึงตรงนี้...หลายคนอาจจะมองว่า ก็ผมไปไหนมาไหน ไม่บอกเค้าเองนี่นา ผมอยากจะบอกว่า เค้าไม่ค่อยให้ผมกลับมาหาครอบครัวเลย (วันแม่ที่ผ่านมานี้ อย่าว่าแต่กลับมาหาแม่เลย โทรผมก็ไม่ได้โทร) *** ผมเคยตั้งกระทู้เรื่องนี้ไว้แล้ว หากใครอยากทราบลายละเอียดเพิ่ม ***
เล่ามาถึงขนาดนี้ จะบอกว่าแฟนผมไม่มีข้อดีก็ไม่ถูกซะทีเดียว ข้อดีของเค้าคือ เค้าคอยเป็นห่วง คอยดูแลผมตลอดเวลาไม่สบาย คอยถามว่า เย็นนี้จะกินอะไร จะทำไว้ให้ คอยพาผมไปนู้นไปนี่ ซื้อของขวัญให้ในวันสำคัญ ผมรู้สึกว่าเค้ารักผมมาก (อย่างน้อยก็มากกว่า ผญ ทุกคนที่ผมเคยคบมา)
แต่เรื่องที่ผมไม่สบายใจคือ เค้าพูดจาไม่ให้เกรียติผม หรือ ครอบครัวผม ด่าผมได้ตลอดแม้ต่อหน้าบุคคลที่ 3 หรือในที่สาธารณะ ด่าหลายครั้งแล้วลามไปถึงครอบครัวผม ผมก็ได้เงียบไม่แสดงว่าไม่พอใจ เพราะคำตอบที่จะได้คือ "ไม่พอใจก็กลับไปอยู่กับ mom mung ไป"
เคยเปิดใจคุยกันหลายครั้งแต่ไม่มีดีขึ้น แม้เราจะไม่อยากเลิกกัน แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี เรื่องที่เค้าไม่ปลื้มทางบ้านผม พ่อแม่เค้าไม่เคยรู้ ถ้าวันนึงผมต้องเลิกไป พ่อแม่เค้าย่อมมองว่าผมมันเลว ฟันลูกเค้าแล้วก็ทิ้ง (ซึ่งผมแคร์เรื่องแบบนี้มาก)
ทุกวันนี้เหมือนเราแค่อยู่กันไปวันๆ รอวันที่อีกคนจะเป็นฝ่ายพูดก่อน แต่ผมไม่อยากเลิกกับเค้าจริงๆ สงสารเค้า สงสารลูก สงสารพ่อแม่เค้า สงสารตัวเอง ที่เหนื่อยกับการจากลามาบ่อยมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง
ได้แต่หวังไปวันๆ ว่าวันนึงเค้าคงเข้าใจ ใจนึงอยากอยู่ แต่อีกใจก็อยากไป เพราะผมก็ทำเค้าเสียใจมาหลายครั้ง แต่เค้าก็อภัยให้ตลอด แต่แค่มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ผมควรหยุดแค่นี้ หรือ รอ (อย่างมีหวัง) ต่อไปดี ?
ต่างคนต่างยังรัก แต่สุดท้ายคงไปด้วยกันไม่ได้
ผมคบกับแฟนมา 7 ปี แฟนมีลูกติด 1 คน เรารักกันมาก มีทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดา แต่หลังๆ มันมักจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เคยถึงขั้นที่ว่าแฟนเคยไล่ผมให้เลิก
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน (คบกัน 7 ปี แต่ผมพึ่งย้ายมาอยู่บ้านเค้าได้ 4 ปี) เค้าไม่เคยชอบอะไรหลายๆ อย่างที่ผมชอบ เช่น การขับรถเที่ยว การอ่านหนังสือ การดูหนัง ฟังเพลง การสิงอยู่ตามกลุ่มรถรุ่นต่างๆ ในเฟส
ดูเค้าจะไม่ค่อยถูกใจในสิ่งที่ผมรัก แต่ผมก็พยายามลดๆ ลง เพื่อให้เค้าไม่รู้สึกว่าผมไม่สนใจเค้า (แต่ก็ไม่ได้หยุดหรือเลิกสิ่งเหล่า 100% คงเป็นเหตุผลที่เค้ายังทะเลาะกับผมอยู่บ่อยๆ) และนั้นเป็นปัญหาที่เวลาผมอยากได้อะไร หรืออยากไปไหน ผมต้องปิดบังเค้า เพราะเคยพูด เคยขอตรงๆ ก็โดนด่า โดนว่า แล้วเวลาเค้าด่า เค้าไม่สนใจว่าจะอยู่ต่อหน้าใคร ไม่สนใจว่าผมจะอายมั้ย (เคยเล่น ROV กับพี่ที่ทำงาน แล้วเค้าด่าผมผ่านไมค์ เสียงมันเลยได้ยินไปทั้งทีม สุดท้ายต้องเลิกกลางคัน ทำทีมแพ้ แรงค์ตกกันเป็นแถว)
เรื่องหลายเรื่องที่ทะเลาะ ถ้ายอมได้ผมจะยอมตลอด เพราะไม่อยากให้มันบั่นทอนความรู้สึกกัน
ผมก็อยู่กับเค้ามาเรื่อยๆ ยังรักเค้าเหมือนเดิม แม้เค้าจะเป็นยังไง พยายามไม่คิดมาก แต่มีเรื่องนึงที่ผมรู้สึกอึดอัด คือเค้าไม่ชอบครอบครัวผมเลย โดยเฉพาะแม่ผม ในขณะที่ผมเข้ากับครอบครัวเค้าได้ดี
ก่อนผมจะย้ายมาอยู่กับเค้า ผมอยู่กับปู่ คอยพาปู่ไปตลาด ไปห้างซื้อของใช้ แต่พอผมมาอยู่กับเค้า เดือนนึงจะได้กลับไปบ้านสัก วันสองวัน แล้วผมก็จะพาปู่ไปห้าง แต่แฟนก็มักจะบ่นว่า ทำไมต้องเป็นภาระเค้า เนื่องจากรถยนต์ที่ผมใช้กลับบ้านกับเค้า เป็นรถของเค้า แต่ปู่ก็เติมน้ำมันให้ในหลายๆครั้ง
ผมก็ได้แต่เก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว ไม่เคยบอกใคร (ไม่อยากให้ใครมองเค้าไม่ดี) แล้วก็ไม่อยากทะเลาะกัน
เค้าค่อนข้างที่จะไม่ชอบแม่ผมเอามากๆ เพราะเคยมีอดีตไม่ดีกับแม่แฟนเก่า แถมผมยังเคยแอบเค้ากลับไปหาแม่ที่กรุงเทพ ฯ ทำให้ยิ่งทะเลาะกันหนักขึ้น อ่านมาถึงตรงนี้...หลายคนอาจจะมองว่า ก็ผมไปไหนมาไหน ไม่บอกเค้าเองนี่นา ผมอยากจะบอกว่า เค้าไม่ค่อยให้ผมกลับมาหาครอบครัวเลย (วันแม่ที่ผ่านมานี้ อย่าว่าแต่กลับมาหาแม่เลย โทรผมก็ไม่ได้โทร) *** ผมเคยตั้งกระทู้เรื่องนี้ไว้แล้ว หากใครอยากทราบลายละเอียดเพิ่ม ***
เล่ามาถึงขนาดนี้ จะบอกว่าแฟนผมไม่มีข้อดีก็ไม่ถูกซะทีเดียว ข้อดีของเค้าคือ เค้าคอยเป็นห่วง คอยดูแลผมตลอดเวลาไม่สบาย คอยถามว่า เย็นนี้จะกินอะไร จะทำไว้ให้ คอยพาผมไปนู้นไปนี่ ซื้อของขวัญให้ในวันสำคัญ ผมรู้สึกว่าเค้ารักผมมาก (อย่างน้อยก็มากกว่า ผญ ทุกคนที่ผมเคยคบมา)
แต่เรื่องที่ผมไม่สบายใจคือ เค้าพูดจาไม่ให้เกรียติผม หรือ ครอบครัวผม ด่าผมได้ตลอดแม้ต่อหน้าบุคคลที่ 3 หรือในที่สาธารณะ ด่าหลายครั้งแล้วลามไปถึงครอบครัวผม ผมก็ได้เงียบไม่แสดงว่าไม่พอใจ เพราะคำตอบที่จะได้คือ "ไม่พอใจก็กลับไปอยู่กับ mom mung ไป"
เคยเปิดใจคุยกันหลายครั้งแต่ไม่มีดีขึ้น แม้เราจะไม่อยากเลิกกัน แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี เรื่องที่เค้าไม่ปลื้มทางบ้านผม พ่อแม่เค้าไม่เคยรู้ ถ้าวันนึงผมต้องเลิกไป พ่อแม่เค้าย่อมมองว่าผมมันเลว ฟันลูกเค้าแล้วก็ทิ้ง (ซึ่งผมแคร์เรื่องแบบนี้มาก)
ทุกวันนี้เหมือนเราแค่อยู่กันไปวันๆ รอวันที่อีกคนจะเป็นฝ่ายพูดก่อน แต่ผมไม่อยากเลิกกับเค้าจริงๆ สงสารเค้า สงสารลูก สงสารพ่อแม่เค้า สงสารตัวเอง ที่เหนื่อยกับการจากลามาบ่อยมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง
ได้แต่หวังไปวันๆ ว่าวันนึงเค้าคงเข้าใจ ใจนึงอยากอยู่ แต่อีกใจก็อยากไป เพราะผมก็ทำเค้าเสียใจมาหลายครั้ง แต่เค้าก็อภัยให้ตลอด แต่แค่มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ผมควรหยุดแค่นี้ หรือ รอ (อย่างมีหวัง) ต่อไปดี ?