เรามีเรื่องที่จะระบายอะ เป็นเรื่องคนที่เราแอบชอบเขาแล้วเราคิดมาก เริ่มเรื่องละกัน ...
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอ่ะเป็นตุ๊ดที่การเป็นอยู่ของเราก็จะเหมือนๆตุ๊ดทั่วๆไปตรงที่เห็นผช.หล่อๆแล้วกรี้ดกร้าดกัน เราเองก็ผ่านผช.มาแล้วถือสะว่ามีประสบการณ์อยู่ในระดับหนึ่ง และเรื่องมันก็เริ่มต้นเมื่อไรเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เราย้ายมาเรียนม.4 ที่ร.ร.ใหม่ในเมือง เราก็ใช้ชีวิตแบบปกติแล้วเราก็ได้เจอคนที่เราชอบคนนี้(ขอใช้ชื่อสมมติว่า ท.) เราเจอท.แบบผ่านๆเขาเป็นผช.ที่แสนจะธรรมดาไม่มีความหล่อหรือเสน่ห์ใดๆทั้งสิ้น ตอนแรกเราก็เฉยๆไม่คิดอะไรเลย เวลาผ่านไปสองปีเราขึ้นม.6 ซึ่งสองปีที่ผ่านมาเราก็คบ คุยกับคนอื่นมาบ้างแต่ก็ผ่านไป ท.เริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตมากขึ้นเพราะตอนม.6จะต้องมีการติวอะไรมากมายก็เลยได้เจอกันบ่อยบวกกับเพื่อนเราก็ชอบเพื่อนท.ด้วย(จะบอกว่าเพื่อนๆของท.แซ่บๆทั้งนั้น)ก็เลยมีการล้อกันไปล้อกันมา จนกระทั่งเรื่องมันเกิดขึ้นกับเรา เราพูดถึงท.มากขึ้น คิดถึงท. อยากรู้เรื่องของท.เป็นมาอยู่1เทอม มาถึงเทอม2มีกิจกรรมของหมวดสังคมไปเที่ยวต่างจว.เรากับท.ได้อยู่รถคันเดียวกันแต่เพื่อนของเขาแยกไปอีกคันหนึ่งเพื่อนเราก็เซ็งๆแต่เรารู้สึกดีใจ ใจเต้นแรงมาก ตอนอยู่บนรถก็เปิดเพลงร้องกันสนุกสนานเราเห็นท.ร้องเพลงแล้วเราก็แอบยิ้มคนเดียว (เพื่อนของเราไม่รู้หรอกว่าเราชอบแต่เราคิดว่าเขาก็คงระแคะระคายบ้างที่เราชอบถามส่วนมากเราจะพูดในโหมดแซวมากกว่าคนอื่นก็เลยไม่รู้) พอถึงที่พักความบังเอิญก็มาอีกคือได้นอนด้วยกันแต่นอนกัน8คน แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นเลย เวลาอาบน้ำคืออาบด้วยกันแล้วเพื่อนของเราแกล้งว่าใครเป็นผช.ถอดเสื้อออก ท.และเพื่อนๆเขาก็ถอดออกมาตอนนั้นเราเองทำไรไม่ถูกไปตามน้ำ 55555 เวลาผ่านไปเรื่อยๆเรารู้สึกว่าเราชอบเขามาก มีเขาอยู่ในหัวตลอด แต่เราไม่ได้แสดงกิริยาว่าเราชอบท.แต่อย่างใด มีเพื่อนที่รู้กันอยู่แค่ 3-4 คน สุดท้ายแล้วเราเองก็รู้สึกอึดอัดมาก(คือนิสัยของเราเวลาชอบใครเราต้องบอกอ้ะ อย่างน้อยเขาก็จะได้รู้ว่าเราชอบเขามันดีกว่าไม่พูดอะไรเลย) เราเลยตัดสินใจบอกท.ว่าเราชอบในวันวาเลนไทน์ 14-2-2018 ซึ่งตรงกับวันปัจฉิมนิเทศของร.ร. เราเขียนจดหมายบอกความรู้สึกของเราทั้งหมดลงไป ให้พร้อมกันของขวัญที่เป็นรูปภาพของท. แล้วฝากให้เพื่อนเอาไปให้(เราฝากให้เพื่อนบอกท.ว่า กลับไปเปิดอ่านที่บ้านโดยไม่ต้องบอกว่าใครให้ แต่เราเขียนชื่อเราลงไปในจดหมายแล้ว) เราถ่ายรูปคู่กับเขา ให้เขาเซ็นเสื้อ ...
หลังจากนั้นพวกเราก็มาเรียนกันตามปกติ แล้ววันนั้นเป็นวันที่ทำให้เรายิ่งคิดมากไปกับท.คือมีงานจีนของจังหงัดจัดขึ้น เพื่อนก็ชวนกันไปท.ก็ไป พวกเราไปกัน6-7 คน แล้วเราก็อยากถ่ายรูปเราเลยให้เพื่อนถ่ายให้ต่างคนต่างถ่ายรูปกัน เราเห็นว่ามุมสวยเลยนั่งลงไปให้เพื่อนถ่าย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือท.หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปโคมไฟของจีนที่เรานั่งอยู่(ในรูปคือมีเราอยู่ในนั้นเห็นชัดเจน)แล้วท.ลงรูปนั้นในสตอรี่ไอจี พอเรากดเข้าไปดูคือแทบช็อค ใจนี้เต้นแรงทำอะไรไม่ถูก กลายเป็นว่าเราคิดมาก คิดไปเอง จนกระทั้งพวกเราเรียนจบแล้วแยกย้ายกัน จนถึงทุกวันนี้ผ่านมา4เดือนเราไม่เคยลืมเขา คนที่หล่อๆเข้ามาไม่มีคนไหนที่ทำให้เราหวั่นไหวได้เลย มีคนมาจีบเราพอเราคุยๆก็มีท.ขึ้นมาในหัว มันทรมานมากเราไม่รู้จะทำไง มันเป็นอาการของอะไร ที่สามารถทำให้คนที่บ้าผช.อย่างเราต้องมาตกม้าตาย ใครพอที่จะมีวิธีแก้บ้าง ช่วยหน่อยน่ะ ❌
เราต้องทำยังไงถ้าเราลืมใครสักคนไม่ได้
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอ่ะเป็นตุ๊ดที่การเป็นอยู่ของเราก็จะเหมือนๆตุ๊ดทั่วๆไปตรงที่เห็นผช.หล่อๆแล้วกรี้ดกร้าดกัน เราเองก็ผ่านผช.มาแล้วถือสะว่ามีประสบการณ์อยู่ในระดับหนึ่ง และเรื่องมันก็เริ่มต้นเมื่อไรเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เราย้ายมาเรียนม.4 ที่ร.ร.ใหม่ในเมือง เราก็ใช้ชีวิตแบบปกติแล้วเราก็ได้เจอคนที่เราชอบคนนี้(ขอใช้ชื่อสมมติว่า ท.) เราเจอท.แบบผ่านๆเขาเป็นผช.ที่แสนจะธรรมดาไม่มีความหล่อหรือเสน่ห์ใดๆทั้งสิ้น ตอนแรกเราก็เฉยๆไม่คิดอะไรเลย เวลาผ่านไปสองปีเราขึ้นม.6 ซึ่งสองปีที่ผ่านมาเราก็คบ คุยกับคนอื่นมาบ้างแต่ก็ผ่านไป ท.เริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตมากขึ้นเพราะตอนม.6จะต้องมีการติวอะไรมากมายก็เลยได้เจอกันบ่อยบวกกับเพื่อนเราก็ชอบเพื่อนท.ด้วย(จะบอกว่าเพื่อนๆของท.แซ่บๆทั้งนั้น)ก็เลยมีการล้อกันไปล้อกันมา จนกระทั่งเรื่องมันเกิดขึ้นกับเรา เราพูดถึงท.มากขึ้น คิดถึงท. อยากรู้เรื่องของท.เป็นมาอยู่1เทอม มาถึงเทอม2มีกิจกรรมของหมวดสังคมไปเที่ยวต่างจว.เรากับท.ได้อยู่รถคันเดียวกันแต่เพื่อนของเขาแยกไปอีกคันหนึ่งเพื่อนเราก็เซ็งๆแต่เรารู้สึกดีใจ ใจเต้นแรงมาก ตอนอยู่บนรถก็เปิดเพลงร้องกันสนุกสนานเราเห็นท.ร้องเพลงแล้วเราก็แอบยิ้มคนเดียว (เพื่อนของเราไม่รู้หรอกว่าเราชอบแต่เราคิดว่าเขาก็คงระแคะระคายบ้างที่เราชอบถามส่วนมากเราจะพูดในโหมดแซวมากกว่าคนอื่นก็เลยไม่รู้) พอถึงที่พักความบังเอิญก็มาอีกคือได้นอนด้วยกันแต่นอนกัน8คน แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นเลย เวลาอาบน้ำคืออาบด้วยกันแล้วเพื่อนของเราแกล้งว่าใครเป็นผช.ถอดเสื้อออก ท.และเพื่อนๆเขาก็ถอดออกมาตอนนั้นเราเองทำไรไม่ถูกไปตามน้ำ 55555 เวลาผ่านไปเรื่อยๆเรารู้สึกว่าเราชอบเขามาก มีเขาอยู่ในหัวตลอด แต่เราไม่ได้แสดงกิริยาว่าเราชอบท.แต่อย่างใด มีเพื่อนที่รู้กันอยู่แค่ 3-4 คน สุดท้ายแล้วเราเองก็รู้สึกอึดอัดมาก(คือนิสัยของเราเวลาชอบใครเราต้องบอกอ้ะ อย่างน้อยเขาก็จะได้รู้ว่าเราชอบเขามันดีกว่าไม่พูดอะไรเลย) เราเลยตัดสินใจบอกท.ว่าเราชอบในวันวาเลนไทน์ 14-2-2018 ซึ่งตรงกับวันปัจฉิมนิเทศของร.ร. เราเขียนจดหมายบอกความรู้สึกของเราทั้งหมดลงไป ให้พร้อมกันของขวัญที่เป็นรูปภาพของท. แล้วฝากให้เพื่อนเอาไปให้(เราฝากให้เพื่อนบอกท.ว่า กลับไปเปิดอ่านที่บ้านโดยไม่ต้องบอกว่าใครให้ แต่เราเขียนชื่อเราลงไปในจดหมายแล้ว) เราถ่ายรูปคู่กับเขา ให้เขาเซ็นเสื้อ ...
หลังจากนั้นพวกเราก็มาเรียนกันตามปกติ แล้ววันนั้นเป็นวันที่ทำให้เรายิ่งคิดมากไปกับท.คือมีงานจีนของจังหงัดจัดขึ้น เพื่อนก็ชวนกันไปท.ก็ไป พวกเราไปกัน6-7 คน แล้วเราก็อยากถ่ายรูปเราเลยให้เพื่อนถ่ายให้ต่างคนต่างถ่ายรูปกัน เราเห็นว่ามุมสวยเลยนั่งลงไปให้เพื่อนถ่าย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือท.หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปโคมไฟของจีนที่เรานั่งอยู่(ในรูปคือมีเราอยู่ในนั้นเห็นชัดเจน)แล้วท.ลงรูปนั้นในสตอรี่ไอจี พอเรากดเข้าไปดูคือแทบช็อค ใจนี้เต้นแรงทำอะไรไม่ถูก กลายเป็นว่าเราคิดมาก คิดไปเอง จนกระทั้งพวกเราเรียนจบแล้วแยกย้ายกัน จนถึงทุกวันนี้ผ่านมา4เดือนเราไม่เคยลืมเขา คนที่หล่อๆเข้ามาไม่มีคนไหนที่ทำให้เราหวั่นไหวได้เลย มีคนมาจีบเราพอเราคุยๆก็มีท.ขึ้นมาในหัว มันทรมานมากเราไม่รู้จะทำไง มันเป็นอาการของอะไร ที่สามารถทำให้คนที่บ้าผช.อย่างเราต้องมาตกม้าตาย ใครพอที่จะมีวิธีแก้บ้าง ช่วยหน่อยน่ะ ❌