เเฟนผม  เทอเปิดใจคุยกับผม เทอบอกว่า ผมไม่เคยไปยุ ไปดุเเลไปช่วยในยามเทอมีปันหาเทอไม่โอเคร ผมไม่รับฟังเทอยามเทอเล่าปันหาให้ฟัง เทอทนมานาน ตั้งเเต่เเรกๆที่เราคบกัน เทอเหนื่อยกับผมเรื่องเเบบนี้นานมาก เทอเลยเล่าให้ผมฟัง ว่า เเฟนเก่าเทอ ที่เลิกกันเพราะยุไกลกัน เเต่อย่างน้อย คบกัน4 5เดือน ไม่นานเท่าผม เขายุด่วยตลอดยามมีปันหา โดยทีไม่ต้องร้องขอ เขายุจนเทอโอเค โดยที่ไม่เคยโมโหไม่เคยโกด เขาดีกับเทอทุกอน่าง เเต่ตัดภาพมาที่ผม ผมเเทบบรรยายไม่ได้ มันตรงข้ามเเทบจะทุกเรื่อง วันนี้ เทอคงไม่ไหวสุดๆ เทอขอพักกับผม
ผมไม่ยอมเลิก
ใจนึงผมก้อสงสารเทอ อยากให้เทอไปเจอคนที่ ที่ทำให้เทอโอเค ไม่ต่องทนทุก เหนื่อย เเบบที่คบกะผม เเต่อีกใจผมรักเทอมาก เทอเปนเหมือนส่วนนึงของชีวิตผม ผมขาดเทอก้อเหมือนขาดหายอะไรไป เทอเปรเเทบทุกอย่างของผม ผมพยายามจะเเก้ ผมตั้งใจเเก้ ผมบอกให้เทอรอ สักวันผมจะเปนเเบบนั้น เเบบที้เเฟนควรเปน เเต่ก้ผ่านมานาน เทอบอกเหนื่อยที่จะคอย เทอ....
ผมรุ้สึกเหมือนตัวเองเปนตัว ตัวไรไม่รุ้
ผมรุ้สึกไม่มีค่าสำหรับเทอเลย ผมเสียใจมากที่ตัวเองเปรเเบบนี้ เเทบจะเทียบกับเเฟนเก่าอะไรเทอไม่ได้เลย