สวัสดีเพื่อนๆทุกคนนะคะ เราอยากมาเล่าเรื่องและเหตุการณ์ในอดีตที่ทำให้เราไม่เคยจะลืมมัน ยังจดจำมันได้ทุกวัน
ในชีวิตที่เคยมีคนรักมา ลืมได้ทุกคน แต่มีคนเดียวจริงจริงที่ยังไม่เคยลืม ผู้ชายคนนี้เป็นพ่อหม้ายเราเจอกันที่ทำงาน ตอนนั้นฉันพึ่งเรียนจบและไปสมัครที่โรงแรมนั้น ที่ที่เขาอยุ่ เราพบเจอกัน เกิดความผูกพัน ด้วยความที่เจอหน้ากันทุกวัน และมีความรุ้สึกดีต่อกัน จึงตัดสินใจคบหากัน ในระหว่างคบหากัน เขาได้มีใครหลายๆคน จับได้หลายหลายครั้ง แต่ตอนนั้นด้วยความที่ว่ารักเขามาก จึงได้แต่ทนเจ็บไม่เลิกกับเขา ทนแม้กระทั่งยอมให้เขาไปอยู่กับอีกคน ไปไหนมาไหนกับอีกคน ความรุ้สึกตอนนั้น มันทรมานมาก กระวนกระวายทุกครั้ง ไปทำงานก็ไม่เป็นสุข คุณภาพงานตอนนั้นตกต่ำมาก เจ็บมาเป็นปี จนรุ้สึกว่ามันไม่ไหวแล้วชีวิตมันเดินต่อได้แล้ว ด้วยความที่เราเป็นลูกสาวคนเดียว เรียนจบมาทำงาน ไม่มีลูก ไม่เคยมีสามีมาก่อน เป้นความหวังเดียวของครอบครัว
เราเลยค่อยค่อยคิด แล้วรุ้ว่าควรจะออกมาและจบเรื่องราวนี้สักที ตัดสินใจเลิกยุ่ง บล็อคทุกอย่างที่เอาไว้ติดต่อเขา แรกๆเขาก็ยังมีดักเจอดักคุย
แค่เราก็พยายามใจแข็งให้มากมาก ไหนไหนตัดแล้ว ก็ตัดให้ได้

เรื่องราวผ่านไป เรามีคนใหม่แล้ว เขาเองก็มีอีกคน
เรามีคนใหม่ เขาดีกับเรามากมาก อยุ่แบบสบายใจ ไม่ทุกข์ใจ เขารักและมีเราคนเดียว ตอนนี้กำลังจะแต่งงานกับเขา
###แต่ทำไม ตัวเรายัง ไม่เคยลืมแฟนเก่าคนนี้เลย มันยังนึกถึงเขาอยุทุกวัน ไม่รุ้จะหาทางออกเรื่องนี้ได้อย่างไร