สวัสดีค่ะ 🍄

หลังจากกระทู้ก่อนหน้ากับมหากาพย์ชีวิตออแพร์ที่แสนยากลำบากดั่งสวรรค์ฟ้าแกล้งก็ไม่ปาน

ตอนนี้ผ่านมาเกือบ 2 ปี บอกตรงๆว่าชีวิตก็ดีขึ้นมาก มากแบบโพดโพ เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ เหมือนเป็นมะเร็งแล้วรักษาหาย เหมือนกับหลงรักแฟนชาวบ้านแล้วเขาก็เลิกกัน หรือเหมือนกับสตีฝ โรเจอร์ หลังจากออกมาจากเครื่องสูบกร้ามกระนั้นแล แข็งแกร่งขึ้นอย่างมหาศาล 💪💪💪

ชีวิตหลังจากย้ายเข้ามาอยู่กับพี่บ่าว ทำให้ลักษณะการใช้ชีวิตค่อนข้างจะเปลี่ยนไป เพราะพี่บ่าวเป็นผู้บ่าวขาเลาะตัวยง.....

เลาะ ณ ที่นี้ ไม่ใช่การเลาะหรือการเสิ่น /ในภาษาอิสานคือพวกชอบเที่ยวนั่นเอง/ แบบนั้นนะ แต่เลาะป่า เลาะเขา เลาะลำเนาไพร
เรื่องเข้าป่านี่ขอให้บอก *รักน้ำ รักป่า ยิ่งกว่าซากุระ*

และวันหนึ่งพี่บ่าวก็ชวนไปเที่ยวตอนเหนือของสวีเดน ซึ่งตัวนางก็คนสวีเดนแท้ๆ นางก็ยังไม่เคยไป แสงเหนือก็ยังไม่เคยเห็น

นั่นแหละค่ะ พี่บ่าวออกปากชวนขนาดนี้ น่องซ้าวกะเซย์เยสสสสสสิคะ