เรื่องมีอยู่ว่าผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึงมาประมาณนึงแล้วคือมาเป็นเพื่อนกันตอนทำงาน ผู้หญิงคนนี้เขามีแฟนแล้วแต่ก็เห็นทะเลาะกับแฟนประจำจริงๆแล้วผมเห็นเธอครั้งแรกผมก็ชอบเธอนะแต่พอรู้ว่าเธอมีแฟนผมเลยไม่คิดอะไรกับเธอมากจนเวลาผ่านไปเธอก็เลิกกับแฟน แล้วเธอก็มาตีสนิทกับผมคอยช่วยผมเสมอเวลาทงานมีครั้งนึงที่ผมไปดูหนังแล้วไม่ได้บอกเธอ เธอโกรธผมมากทั้งๆผมกับเธอยังไม่ได้เป็นอะไรกับผม ผมก็งงๆว่าทำไมต้องโกรธผมแต่ก็ต้องง้อเธอจนมาวันนึงเธอกับผมตัดสินใจนั่งคุยเปิดอกกันเธอบอกว่าเธอเข้าใจผมทุกอย่าง เธอดูผมออกว่าคิดอะไรแล้วหลังจากนั้นเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน เป็นแฟนกันได้ประมาณอาทิตย์นึงแล้วผมต้องกลับไปเรียนแต่ผมไม่ได้บอกเธอว่าไปเรียนคือจริงๆแล้วผมไม่อยากบอกเพราะเห็นว่าไม่ได้เรื่องใหญ่อะไร แล้วมาวันนึงเธอก็รุ้ว่าผมกลับไปเรียนเธอบอกว่าผมโกหกเธอเธอรู้ทุกอย่างที่ผมทำหมด ผมบอกเธอว่ามันไม่ได้เรื่องใหญ่อะไรผมเลยไม่บอกแล้วเธอก็บอกเลิกกับผมทั้งๆที่คบกันแค่อาทิตย์เดียว แต่มีเรื่องที่พีคมากแล้วผมพึ่งมารู้หลังจากเลิกไปสองอาทิตย์คือจนิงๆแล้วในระหว่างที่เธอคบกับผมอาทิตย์เดียวเธอคุยกับผู้ชายอีกคนอยู่เธอเลยมาบอกเลิกผมแล้วหลังจากสองอาทิตย์เธอก็เปิดตัวแฟนใหม่ ซึ้งผมมานั่งคิดดูแล้วไม่ใช่ว่าที่โกหกเรื่องเรียนทำให้เลิกหรอกแต่เป็นตัวปู้หญิงที่ว่าผมโกหกแต่กลับโกหกเองเพื่อไปคบกับคนอื่น ทุกวันนี้ผมเจอหน้าเธอแล้วรู้สึกขยะแขยงกับการกระทำของเธอ ผมถามว่าเรื่องที่ไปเรียนแล้วไม่บอกเธอผมผิดมากขนาดนั้นเลยหรอเทียบกับการกระทำของเธอคนนี้