สวัสดีทุกคนนะคะ ก่อนอื่นขออนุญาตแนะนำตัวเลยเนอะ
หนูชื่อ A ค่ะ(เป็นนามสมมุตินะคะ) อายุ13ปีค่ะ(แต่อยู่ม.2) เข้าเรื่องเลยนะคะ

เพื่อนๆพี่ๆทุกคนเคยรู้สึกท้อกับผิวหน้าของตัวเองมั้ยคะ?
ตอนนี้หนูกำลังเป็นอยู่ค่ะ คือผิวหน้าของหนูเป็นคนผิวมันมากๆค่ะ ผิวแพ้ง่ายมากพอๆกับร่างกายเลยค่ะ อีกอย่างคือสิวเต็มหน้าเลยค่ะ แล้วสิ่งที่หนูกำลังเจออยู่ตอนนี้คือ "สิวสเตียรอยด์" ค่ะ มันเกิดจากการที่ตอนเด็กๆด้วยความที่หนูอยากรู้อยากลองหนูก็ไปซื้อครีมมาใช้มั่วๆหลายตัวเลยค่ะอันนี้ยอมรับ ผลออกมาหน้าหนูเลยพังพอสมควร ตอนนี้หนูกำลังรักษาอยู่ค่ะโดยใช้ครีมที่ทำให้สิวใต้ผิวหนังมันดันขึ้นมาของ Eucerin อยู่ค่ะ(แม่บอกยอมจ่ายเพื่อให้หน้าลูกดีขึ้น)ผลลัพธ์คือมันก็ดันออกมาจริงๆค่ะ ทั่วหน้าเลย มันก็ดีอยู่หรอกนะคะ แต่..เวลาไปโรงเรียนหนูอายน่ะค่ะ คนหลายคนเข้ามองหนูด้วยสายตาที่ดูรังเกียจยังไงไม่รู้ อีกอย่างตอนม.1เพื่อนมันชอบแซวว่า
เพื่อน/"รู้มั้ยมีจุดเด่นตรงไหนที่ทำให้กูรู้ว่าเป็นแม้กูจะยืนอยู่หน้าโรงเรียน"
เรา/"ตรงไหนหรอ"
เพื่อน/"สิวกับรอยสิวไง เต็มหน้าเลย55555555"
เพื่อนมันขำแบบตลกมากค่ะแต่หนูไม่ตลกด้วยหนูอยากจะร้องไห้มากๆแต่หนูก็ทำได้แค่ยิ้มจากนั้นมาหนูก็ไม่มีความมั่นใจในหน้าตัวเองอีกเลยค่ะ
หนูอิจฉาเพื่อนๆคนอื่นมากเลยค่ะที่เค้าหน้าใสโดยที่ไม่มีรอยสิวเลย อาจจะมีแค่สิวเพียงเม็ดแต่เค้าก็ยังดูน่ารักอยู่ดี ต่างจากหนูมากๆเลยค่ะ อ้วน คล้ำ เตี้ย (อ้วน78 สูง160 ตอนนี้กำลังเร่งลดน้ำหนักแบบจริงจังค่ะ แต่ดีที่พุงหนูมันเป็นออกมาข้างหน้าไม่ได้ออกด้านข้างเลยไม่ได้ดูตันมากค่ะ) หนูเคยถามแฟนหนูที่เป็นผู้หญิงนะคะว่าทำไมถึงชอบหนูทั้งๆที่หนูขี้เหร่อ้วนดำเตี้ยขนาดนี้ เค้าเลยบอกว่าชอบที่หนูเป็นหนู หนูน่ารักน่าแกล้งสำหรับเค้าเค้าเลยชอบหนูซึ่งมันก็มีกำลังใจขึ้นนิดนึงค่ะแต่แป๊บๆเดียวมันก็หวนกลับมาคิดเรื่องนี้ใหม่

สุดท้ายนี้คือ หนูขอกำลังใจจากพี่ๆชาวพันทิปทุกคนได้ไหมคะ อย่าซ้ำเติมหนูเลยนะคะ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ หนูจะไม่เอาครีมมาใช้มั่วๆอีก ขอบคุณค่ะ
ปล.พิมพ์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะยังไม่ได้แก้คำผิดค่ะ 🙏