ตามหัวหขกท.เลยค่ะ

ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี3ค่ะ แล้วเราได้เรียนกับอาจารย์คนนี้ เมื่อตอนปี1เราเคยเรียนกับแกแล้วค่ะ ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรนะคะ แต่พอมาปี3เราดันไปรู้สึกชอบอะไรในตัวแกก็ไม่รู้ เราชอบเวลาแกสอนค่ะ มันรู้สึกดีอยากมองหน้าแกตลอดเลย แล้วก็ทำให้รู้สึกอยากเรียนค่ะ

เอ่อขอบอกก่อนนะคะว่าอาจารย์แกเป็นผู้หญิงค่ะ แล้วแกก็น่าจะอายุเลข3ปลายๆแล้ว แกไม่มีครอบครัวค่ะ

เรารู้สึกชอบในแบบที่เราชอบคนๆหนึ่งเลยค่ะ เราอยากเจอหน้าเค้า ชอบเวลาเค้ายิ้ม เราคิดถึงเค้าค่ะ อาทิตหนึ่งเราจะได้เรียนกับแต่วันเดียวค่ะ เราไม่ได้สนิทกับอาจารย์มากอะไรขนาดนะคะ เราก็รู้นะคะว่าเรื่องแบบนี้ในสายตาของคนอื่นๆเขาก็อาจจะมองว่าไม่ดี

เราเองก็อยากทำให้แกรู้เหมือนกันนะว่าเราชอบ แต่กลัวแกจะไม่ชอบแล้วก็ว่าเราไร้สาระแล้วก็รังเกียจเราอะค่ะก็นั้นแหล่ะค่ะมันมีหลายอย่างค้ำคออยู่ แต่เราก็ไม่อยากมาเสียดายทีหลังอะค่ะ

ถ้าเลือกได้เราก็อยากตัดคำว่าลูกศิษย์กับอาจารย์ออกค่ะ จะทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดีคะ